Nie ma spokoju dla pd: po raz czwarty od półtora miesiąca partia Matteo Renziego notuje najgorszy wynik roku, osiągając 24,1%. Oto, co wynika z cotygodniowego Supermedia opracowanego przez YouTrend dla Agi. Jedynym pocieszeniem dla nas jest to, że spadek ten nie przekłada się na znaczący wzrost głównych konkurentów. Ruch 5 gwiazdek jest potwierdzony na pierwszym miejscu wśród list z 27,3%, wykazując dużą stabilność w konsensusie. Jednak po raz kolejny M5s nie wychodzi poza ten rodzaj „szklanego sufitu” 28% zgodnie z którym utrzymuje się przez sześć miesięcy. Podobna mowa dla centrum, znacznie zatrzymał się w porównaniu do ubiegłego tygodnia, a nawet nieznacznie spadł w porównaniu do miesiąca temu. Forza Włochy osiągnął teraz trzecie miejsce (15,4%), dwa dokładne punkty powyżej Stop (13,4%), z Bracia Włoch stabilny w 5,1%, Pozytywne wiadomości dla centrum składa się z danych koalicja (35,8%), który nadal jest znacznie wyższy niż w pozostałych dwóch obszarach, głównie z powodu cierpienia Pd których dane koalicja spada do 27,9%. Ta przewaga centroprawicy jako koalicji może okazać się decydująca w okręgach jednomandatowych, w których do zdobycia mandatu wystarczy jeden głos więcej niż przeciwników: znaczna przewaga na szczeblu krajowym może przełożyć się na prawdziwy „osunięcie się ziemi”. Jednym z powodów niedawnego niezadowolenia Salviniego może być to, że po powrocie Berlusconiego w mediach i wynikającym z tego przejęciu Forza Italia Liga będzie miała podrzędną pozycję, jeśli chodzi o koncertujących kandydatów do koalicji w różnych okręgach jednomandatowych. Jeśli będziemy głosować na początku marca, konsultacje te będą musiały zakończyć się praktycznie w ciągu miesiąca, a czas na odwrócenie trendu - poza niespodziankami - wydaje się nie istnieć. W międzyczasie centroprawica zyskuje również na utworzeniu tzw. „Czwartej nogi”, listy centrystów, która gromadzi różne mikro-akronimy, które powinny dostarczyć wody do młyna koalicyjnego. Na razie, prawdę mówiąc, ankiety nie przypisują wartości nowonarodzonemu mini-zgromadzeniu; korzyść wynika raczej z rozwiązania Autonomii Palestyńskiej, której po utracie Alfana pozostało tylko kilku przedstawicieli, którzy deklarują chęć kontynuowania sojuszu z Partią Demokratyczną (w tym minister zdrowia Beatrice Lorenzin). Wielu innych wybrało środek z prawej strony w „czwartej odnodze”: oto dlaczego Ap spadł do 1,3% a to również przyczynia się do spadku liczby koalicji Partii Demokratycznej. Na koniec należy wspomnieć o Liberi e Uguali, ruchu na lewo od Partii Demokratycznej, która wybrała Pietro Grasso na swojego lidera. Miesiąc temu dwa główne tematy założycielskie (Mdp i Tak) zostały oszacowane razem 5,4%: dziś jest to 6,8%. Ten wzrost może również pomóc wyjaśnić spadek liczby Demokratów. Należy jednak podkreślić, że nie wszystkie instytucje zgadzają się co do doniesień o wzroście Leu: instytucje takie jak Ipsos, Piepoli i Ixe 'nie odnotowują żadnych zmian w ostatnich badaniach, Emg dla La7 mówi o + 0,3% w w zeszłym tygodniu, statystycznie nieistotne. Najbliższe tygodnie pokażą, czy Liberi e Uguali będzie w stanie wykorzystać kryzys Partii Demokratycznej i bezruch M5, czy wręcz przeciwnie, osiągnął już swój maksymalny potencjał. Wracając do Partii Demokratycznej, również w tym tygodniu trudno nie pojąć związku z wydarzeniami, które zajmują wernisaże gazet i wiadomości telewizyjnych - a także obszernymi transmisjami - i takie są oświadczenia różnych Vegas , Ghizzoni, Visco przed Parlamentarną Komisją Badań Bankowych. Renzi i Orfini bronią wyboru chęci powołania tej Komisji (i rozpoczęcia jej pracy kilka miesięcy po zakończeniu kadencji), ponieważ przydatne jest wyjaśnienie odpowiedzialności za wydarzenia, które wpłynęły na stabilność wielu instytucji kredytowych. Ale wybór skupienia się na temacie banków, w których centrolewica od lat cierpi z powodu silnie negatywnego skojarzenia, pozostaje wątpliwy: w 2006 r. Był to niefortunny przypadek przechwycenia ówczesnego sekretarza DS Piero Fassino. zdominować program medialny na wiele tygodni i kilka miesięcy przed wyborami; ostatnio, w 2013 r., pęknięcie Monte dei Paschi di Siena (instytucji historycznie ściśle związanej z polityką, aw szczególności z PCI-PDS-DS-PD) mogło odegrać dalece nie marginalną rolę w rozczarowującym wyniku uzyskanym przez kilka tygodni po wybuchu tego skandalu. W każdym razie Partia Demokratyczna od tygodni nieustannie znajduje się w defensywie: nie udaje jej się narzucić tematu w proaktywnym kluczu ani skutecznie zaatakować swoich przeciwników. A to nieuchronnie odbija się na zamiarach głosowania.
