10 lat po śmierci prefekta Antonio Manganellego policja stanowa wezwała go dziś rano podczas uroczystości religijnej, która odbyła się w Rzymie w Bazylice Santi XII Apostoli.
Prefekt Manganelli pełnił funkcje Komendanta Głównego Policji – Dyrektora Generalnego Bezpieczeństwa Publicznego aż do śmierci w 2013 roku z powodu choroby.
Obok Pani Adriany Manganelli i jej córki Emanueli w uroczystości wzięli udział Minister Spraw Wewnętrznych Matteo Piantedosi, Podsekretarz Stanu w Prezydium Rady Ministrów Alfredo Mantovano, Szef Policji Lamberto Giannini, byli Ministrowie Luciana Lamorgese, Marco Minniti, Angelino Alfano i Enzo Bianco, były przewodniczący Senatu Piero Grasso, szanowna Mara Carfagna i byli szefowie policji Franco Gabrielli i Alessandro Pansa, były prokurator generalny w sprawie kasacyjnej Giovanni Salvi i dr. Czytanie Gianniego.
Obrzęd odprawił ks. Luigi Ciotti, a koncelebrowali ks. Giuseppe Cangiano, krajowy koordynator kapelanów policji stanowej oraz ks. Antonio Raaidy, kapelan Instytutu Inspektorów Policji Stanowej w Nettuno.
Uroczystości uświetnił kwintet Orkiestry Policji Państwowej.
Wspominając prefekta Manganellego, Minister Spraw Wewnętrznych przypomniał ich dawną i głęboką przyjaźń: „oprócz tego, że był przyjacielem, był dla mnie fundamentalnym zawodowym punktem odniesienia, mając możliwość bliskiej współpracy na ważnym etapie mojego doświadczenia, jako zastępca szefa policji". „Prefekt Manganelli był wspaniałym przedstawicielem instytucji i wyjątkową osobą. Autorytatywny, zdeterminowany, charyzmatyczny, był kochany od pierwszego kwestora do ostatniego z policjantów. Jeszcze nigdy szef tak ważnej instytucji nie został tak doceniony, a wielkość tej osoby jest tchnięta ciepłem, które po 10 latach wciąż pozostaje w jego pamięci” – podsumował minister Piantedosi.
Emanuela Manganelli z dumą wspominała postać swojego ojca, człowieka inteligentnego, empatycznego, prawego i przejrzystego; jednocześnie błyskotliwy i rozważny policjant, obserwator ludzi i dusz, niezwykły komunikator, który zawsze miał właściwe słowo. Był wspaniałym, zawsze obecnym ojcem, który dawał przykład mnie i, chyba nie przesadzam, nam wszystkim.