Libia jest daleka od pokoju. To beczka prochu gotowa do wybuchu, która przysporzy Włochom wielu kłopotów, świadomych faktu, że na tych ziemiach gromadzi się ponad 600 2022 uchodźców z całej Afryki i Bliskiego Wschodu. Dane o przepływach migracyjnych dotykających nasz kraj publikowane są codziennie na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych: w 101.127 r. we Włoszech wylądowało aż 64.612 2021 nielegalnych imigrantów, znacznie więcej niż 33.863 2020 w 20.486 i 17.931 14.381 w 51.000. Większość z nich to Egipcjanie (XNUMX XNUMX), następnie Tunezyjczycy (XNUMX XNUMX), a następnie z Bangladeszu (XNUMX XNUMX). XNUMX XNUMX przybywa z Libii, uważanej za kraj tranzytowy.
Niestabilność polityczna i nieudane wybory to elementy, które powodują, że nie jesteśmy optymistami co do przyszłości tego północnoafrykańskiego kraju. Ostatnie głosowania pochodzą z 2014 roku, te z grudnia ubiegłego roku, o które zabiegała ONZ, zakończyły się fiaskiem.
Trypolis i cały północny zachód znajdują się pod egidą Rządu Jedności Narodowej (GNU), kierowanego przez premiera Abdulhamid Dbeibah, Natomiast Cyrenajki i Fezzan rządzą nimi Fathi Bashaga, na papierze, ponieważ doskonale wiemy, że generał libijskiej armii narodowej głośno mówi w tej sprawie Kalifa Haftar, między innymi bardzo blisko Rosji Władimira Putina, do tego stopnia, że kompania najemników Wagnera czuje się w tych stronach jak w domu.
Choć wciąż nie mówi się o prawdziwej wojnie domowej, wczoraj zbrojna grupa należąca do szeregów sił Haftara otworzyła ogień do dwóch obywateli miasta AlBayda na północy kraju. W zeszłym tygodniu pogłoski o secesji Haftara stawały się coraz bardziej natarczywe, choć generał w swoim świątecznym przemówieniu uspokajał wszystkich co do tych plotek, jego zdaniem, bezpodstawnych. Haftar mówił o ostatniej szansie na zrobienie jednego mapa drogowa który przewiduje przeprowadzenie wyborów, podkreślając potrzebę bardziej sprawiedliwego podziału dochodów z ropy naftowej, przypominając, że tylko Libijczycy są w stanie rozwiązać swój problem i stworzyć zjednoczone państwo libijskie.
Aby powstrzymać Haftara, Obserwator z Libii wyjaśnia, że przewodniczący Izby Reprezentantów, Akwila Saleh i numerem jeden w Wysokiej Radzie, Khalid Al-Mishri, proklamował wznowienie dialogu w celu osiągnięcia nowego porozumienia, aby móc przeprowadzić wolne i demokratyczne wybory.
Haftar, jak pisze La Verità, miałby szukać nowych środków na kampanię wyborczą w perspektywie najbliższych wyborów. Pieniądze pozyskiwano z zysków ze sprzedaży ropy naftowej bezpośrednio na rynkach międzynarodowych. Generał poprosił też Rosję o wydrukowanie dinarów libijskich. Spośród nich miliard skonfiskowano już na Malcie na wniosek Stanów Zjednoczonych. Co więcej, pod koniec listopada został zwolniony Ali al Hibridalla stanowisko zastępcy prezesa Banku Centralnego Libii. Oficjalnie zostałby oskarżony o korupcję, ale w rzeczywistości sprzeciwiłby się wprowadzeniu nowych dinarów drukowanych w Rosji do systemu gospodarczego i finansowego Cyrenajki.
Strona internetowa wywiad afrykański poinformował, że w grudniu ub Saddama Haftara, syn generała, próbował przejąć kontrolę nad instytucjami bankowymi we wschodniej Libii, aby sfinansować kampanię wyborczą ojca i opłacić pensje jego milicjantów.
Pewne jest, że świat wcale nie jest spokojny ze względu na stare i nowe konflikty u bram: Serbia-Kosowo-Rosja-Ukraina-Sudan-Syria-Afganistan-Irak-Turcja-Kurdowie-Jemen-Sahel-Dominium w Indo- Pacyfik-Korea Południowa-Korea Północna-Iran-Izrael-Katar i kraje Zatoki Perskiej-Indie-Pakistan-Brazylia-Wenezuela-Kuba.