Geopolityczne prognozy dla 2018

(autor: Pasquale PREZIOSA) Prognozy są głównym narzędziem planowania przyszłości. Przeobrażenia światowych trendów i nowe kierunki zachowań państw można zidentyfikować poprzez analizę geopolityczną.

Geopolityka może rozpoznać, co się wydarzy i kiedy, z odpowiednimi ograniczeniami, które są częścią złożonego zachowania ludzi.

Rok 2018 będzie charakteryzował się głównie problemem Korei Północnej, konsolidacją koalicji Chin z Rosją w przeciwieństwie do Stanów Zjednoczonych, nową polityką USA dotyczącą przeglądu wszystkich umów o wolnym handlu, cen ropy związaną z ustalonymi kwotami baryłek dziennie dla każdego kraju produkującego oraz klasyczny problem Bliskiego Wschodu, który cyklicznie staje się istotny zgodnie ze strategicznymi interesami głównych podmiotów międzynarodowych i Unii Europejskiej.

Problemy związane z terroryzmem po klęsce ISIS w Syrii należy uznać za uśpione, ale nie wyeliminowane.

Na innym poziomie zostaną potraktowane dwa kraje, które wykazują wysoki poziom zadłużenia, takie jak Chiny i Włochy (Japonia dzieli historię).

Dobra wiadomość zaczyna się od prognozy globalnych poziomów wzrostu opracowanej przez OECD (organizację współpracy gospodarczej i rozwoju), która sygnalizuje, że w 2018 r. Wzrost wyniesie ponad 3'5% rocznie, z uwzględnieniem minionego kryzysu finansowego pozostawił poważne problemy w niektórych krajach, które mogą w pewien sposób negatywnie wpłynąć na wskazane poziomy wzrostu.

Jeśli chodzi o aspekty interesujące dla Europy, atak Trumpa na NATO wydaje się uśpiony po opublikowaniu amerykańskiej strategii krajowej.

Korea Północna pozostanie centralna w przyszłych sporach geopolitycznych, w których Korea z jednej strony wkroczyła na ścieżkę, aby stać się energią jądrową do 2018 r., A z drugiej strony przeprowadzono progresywne testy atomowe i rakietowe, z drugiej strony USA, które przeciwdziałają temu dążeniu.

Moc eksperymentowanych bomb nuklearnych zarejestrowała moce stopniowo rosnące z 2 kiloton w 2003 r. Do przewidywanych ostatnich 200 kiloton we wrześniu 2017 r.

Pamiętaj, że Hiroszima została zniszczona przez 16 kilotonową bombę nuklearną.

Nie ma wyraźnej interwencji rządu koreańskiego ze strony Chin ani Rosji.

Trump zainicjował wewnętrzną politykę odnowy infrastruktury USA i wsparcie przemysłu wojskowego z budżetem 700 miliardów dolarów na 2018 rok.

Gospodarka Stanów Zjednoczonych ściga się i przeciąga resztę gospodarki, przy wzroście PKB w USA przekraczającym 3'5% w 2018 r.

Poziom zatrudnienia w kraju jest na najwyższym poziomie.

Zmienione umowy handlowe są korzystne dla amerykańskiej gospodarki.

Powrót produkcji w granicach kraju zaczyna przynosić owoce. Nowa izolacjonistyczna polityka Trumpa z tymi prognozami wzrostu może zostać zniweczona tylko przez konflikt, który nikomu nie przyniesie korzyści: w Korei Północnej nie ma co podbić.

Rok 2018 będzie kluczowy dla problemu koreańskiego, retoryka dotycząca rzeczywistości prawdopodobnie zwycięży, a Korea Północna osiągnie swój cel.

Nastąpi wówczas polityka powstrzymywania Korei Północnej, ze zwiększoną globalną niestabilnością i odnowioną strategią opartą na zdolnościach antyrakietowych, której technologicznymi liderami są Stany Zjednoczone. Nowa strategia oparta na zdolnościach antyrakietowych, połączona z „porzuceniem” traktatów o kontroli zbrojeń, będzie silnym spoiwem dla Rosji i Chin, które już współpracują w antyamerykańskich funkcjach cywilnych i wojskowych.

Pierwsze oznaki tej współpracy będą w przestrzeni powietrznej, wraz z rozpoczęciem dużych produkcji chińskich samolotów do transportu pasażerskiego w celu przełamania zachodniego monopolu.

Azja wzmocni się na polu gospodarczym, jak już przewidziano, nowa współpraca rosyjsko-chińska mogłaby ją dodatkowo wzmocnić poprzez podział zadań siłowych na Rosję i finansowych na Chiny.

W nowej polityce Trumpa nic nie jest oczywiste: Tajwan znów będzie gorącym miejscem powracającym na amerykańską orbitę wraz z Indiami, Australią, Japonią i tradycyjnymi krajami bloku zachodniego.

To nie będzie nowa zimna wojna, wszystko będzie hybrydowe, zestaw współpracy tam, gdzie jest to wygodne, i konkurencja w razie potrzeby

Wystarczy powiedzieć, że Stany Zjednoczone osiągają światowy obrót w wysokości 3,699 bln USD, handlując z Chinami 597 miliardów USD, z czego 81% to import z Chin.

Amerykański protekcjonizm nie jest wynikiem nowej doktryny Trumpa, zawsze był siłą wszystkich administracji: wystarczy wspomnieć o „Kupuj amerykański akt” wydanym przez Roosevelta w 33 roku.

Chiny będą w centrum uwagi Trumpa, aby przywrócić równowagę handlową między dwoma krajami i spowolnić chińską rasę w kierunku światowej prymatu gospodarczego, w związku z tym wszczęto już dochodzenie prezydenckie w sprawie importu aluminium z Chin.

Żadne środki nie postawią jednak Chin w kącie, obie gospodarki potrzebują się nawzajem.

Wewnętrzne problemy Chin związane są z redystrybucją bogactwa, bardzo wysokim długiem publicznym i zadłużeniem spółek półpaństwowych: jednak Chiny dysponują wszelkimi środkami, aby wewnętrznie poradzić sobie z tym wielkim problemem, nie powinno to mieć wpływu na rynek międzynarodowy.

W dziedzinie wydobycia ropy główni producenci ropy będą próbowali przywrócić równowagę przydzielonych kwot wydobycia.

W czerwcu 2018 r. Parametry zostaną zrewidowane, a wówczas zostaną zbadane ekstrakcyjne problemy techniczne związane z niestabilnością polityczną Libii, Nigerii i Iraku.

Wzrost wydobycia w 2017 r. Dotyczył Stanów Zjednoczonych, Nigerii i Libii, podczas gdy cięcia (podwójne wzrosty) zostały głównie pochłonięte przez Arabię ​​Saudyjską, Rosję, Wenezuelę, Meksyk, Irak, Kuwejt, ZEA i inne.

Arabia Saudyjska poprowadzi bitwę o renegocjację kwot i dywersyfikację struktury energetycznej z pomocą Rosji, 14 grudnia podpisano już umowę z Rosatom Rosatom na instalację reaktorów jądrowych w Arabii.

Kraje produkujące ropę naftową już myślą o przyszłości, ograniczając ryzyko energetyczne dzięki energii jądrowej.

Rynek rozwija się jednak w perspektywie krótko- i średnioterminowej, a popyt na elektryczne samochody trakcyjne i akumulatory litowe (element ten występuje w Argentynie).

Problem Iranu pozostanie żywy, a retoryka prezydenta Trumpa będzie żywa, ale nie ma dowodów na poparcie, że umowa nuklearna z Iranem mogłaby zostać zrewidowana, również w związku z „kłótniami” z Koreą Północną: w tym sektorze nie można uznać za coś oczywistego, co będzie kontynuowane w sposób ciągły

Na Bliskim Wschodzie, a zwłaszcza w Izraelu, Arabia Saudyjska pracuje nad osłabieniem Iranu i jego wpływów w Libanie z Hezbollahem.

Iran otrzyma jednak rosyjskie wsparcie antyamerykańskie, a Europa może odegrać tutaj bardzo ważną rolę mediacyjną. Sytuacja w Jemenie będzie nadal powodować drenaż zasobów zarówno do Iranu, jak i Arabii, bez politycznego wyjścia w terenie: sytuacja niestabilności może jeszcze trwać długo.

Nie jest wykluczone, że Izrael jest zmuszony stoczyć kolejną wojnę zbliżeniową, ale jeśli tak się stanie, Rosja będzie mogła działać, jak to już miało miejsce w Syrii, konsolidując swoje sojusze na Bliskim Wschodzie, w tym w Turcji.

Jeśli chodzi o Europę, Francja Macrona będzie działać na równi z Niemcami, które wciąż szukają odpowiedniej koalicji, aby wpłynąć na inne kraje w celu rozważenia interesów południowej części Europy. Macron będzie działać na rzecz reformy strefy euro.

W przypadku Włoch oczekuje się wyborów politycznych, które w tej chwili, jak się uważa, za granicą, nie będą w stanie zapewnić większej przejrzystości w przyszłych ramach politycznych.

Mówi się o możliwych koalicjach nierównych zwycięzców, które mogą wprowadzić więcej zamieszania niż ta już obecna (niechlujna koalicja), jest czas do marca na znalezienie wygodniejszych rozwiązań dla kraju.

Problemy związane z Włochami dotyczą trzech rzędów: pierwszy związany jest ze sceptycyzmem wobec euro, który krąży między partiami i który wywoła w Europie wiele nerwów.

Drugi związany jest z nadmiernym długiem publicznym, którego opieka nie jest częścią żadnego programu wyborczego.

Trzeci jest związany z różnymi rocznymi przepisami finansowymi, w tym ostatnimi, które uprzywilejowują konsumpcję nad inwestycjami, skutecznie zwiększając dług publiczny, a tym samym nakładając na nowe pokolenia odpowiedzialność za rozliczanie się z przeszłością.

Za granicą nie oczekuj, że Włochy mogą porzucić euro.

W przypadku Ameryki Łacińskiej sytuacja jest bardzo złożona, szczególnie w Wenezueli. Warunki społeczne w tym kraju pogorszą się z czasem tylko przy braku istotnych reform politycznych i instytucjonalnych oraz ostrej walki z kartelami narkotykowymi i szalejącą korupcją.

W Brazylii, Meksyku i Kolumbii będą nowe wybory, a niebezpieczeństwem jest zawsze populizm, który nie prowadzi do wielkich reform.

Brazylia i Argentyna, jeśli przyspieszą reformy wewnętrzne, mogą przystąpić do konsolidacji w umowie handlowej Ameryki Południowej (wspólny rynek południa).

Rok 2018 przedstawia zatem złożoną sytuację geopolityczną, ale jednocześnie wskazuje na bardziej określone trendy globalne.

Dzisiejszy świat jest bardziej ze sobą powiązany, a granice materialne nie są uważane za podział między państwami.

Nie tylko samolotem, statkiem czy lądem można dotrzeć do innego kraju, dziś cyberprzestrzeń łączy się najbardziej w czasie rzeczywistym.

Ta nowa rzeczywistość wpływa na zachowanie odległych krajów i nie jest bezpośrednio zainteresowana wydarzeniami, które mają miejsce w określonym miejscu.

 

 

 

 

 

 

 

 

Geopolityczne prognozy dla 2018