Szczęście Światowy Raport sporządzono każdego roku przez ONZ z okazji Światowego Dnia szczęścia, które jest obchodzone marca 20 i zgłoszone w corocznym rankingu „szczęśliwych krajach” świata, widzisz, pomimo pewnych obrotów w pozycjach, w zasadzie bez zmian pierwsze dziesięć miejsc, zajmowanych przez te same kraje od dwóch ostatnich edycji danego Raportu.
Mówiąc o zmianach, najbardziej znaczące dzieje się na czele specjalnego rankingu.
Na pierwszym miejscu w tym roku znalazła się Finlandia, która zajęła miejsce Norwegii, królowej ostatniej edycji i spadła dziś na drugą pozycję.
Na trzecim miejscu znajduje się Dania, a następnie Islandia, Szwajcaria i Holandia.
Musimy dostać się na siódme miejsce, aby znaleźć pierwsze miejsce pozaeuropejskie, to Kanada.
Stany Zjednoczone, pomimo wzrostu gospodarczego w ostatnim okresie, straciły cztery pozycje, zsuwając się z 14º do 18º.
Nasz włoski wykonuje mały krok naprzód i poszedł z 48º do 47º miejsce, bardzo rozczarowujący wynik w porównaniu z wynikami uzyskanymi w pre obliczu kryzysu nasz kraj między 2008 i 2010.
Najbardziej niefortunnym państwem jest Burundi, ale w Rwandzie, Jemenie, Tanzanii, Sudanie Południowym i Republice Środkowoafrykańskiej żyje się jeszcze gorzej niż w Syrii, od lat rozdartej przez straszliwą wojnę.
Togo to największy skok. Ostatni koniec ostatniej edycji udaje się wspiąć na piękne pozycje 17.
Co jednak pomaga w tworzeniu tej pożądanej klasyfikacji życia?
Zacznijmy od stwierdzenia, że w tym przypadku tak zwane „szkło powiększające” znajduje się na 156 stanach świata, a dokładniej mierzy się ich klasyczne czynniki dobrostanu, takie jak dochody, zdrowie, wykształcenie, praca, oczekiwana długość życia i status społeczny, ale także te odnoszące się do korupcji, wolności, zaufania do instytucji i integracji.
W związku z tym Meik Wiking, dyrektor Happiness Research Institute w Kopenhadze, niezależnego instytutu badawczego, który bada przyczyny ludzkiego szczęścia, pracując nad poprawą warunków życia wszystkich obywateli, komentuje doskonały wynik uzyskany przez Finlandię: uważany przez swoich obywateli za stabilny, bezpieczny i dobrze zarządzany kraj: „Najwyższa liczba głosów w Finlandii jest znacząca. PKB na mieszkańca w Finlandii jest niższy niż w sąsiednich krajach skandynawskich i znacznie niższy niż w Stanach Zjednoczonych ”, dodaje:„ Finowie dobrze radzą sobie z przekształcaniem bogactwa w dobrobyt. W krajach skandynawskich płaci się najwyższe podatki na świecie, ale istnieje duża zgoda co do ich płacenia, ponieważ są one postrzegane jako inwestycja w jakość życia wszystkich ”.
Wracając do Włoch, jeden czynnik jest oczywisty, co sprawia, że nasze myśli są szczęśliwe. Belpaese świeci przez średnią długość życia, wspina się średnio, lata 70 zapisane w 2000, 72,8 2015 lat, a mianowicie trzeci najlepszy za Japonią i Islandią.
Jednak z tego, co zostało opublikowane w dokumencie ONZ, „Cztery kraje najbardziej dotknięte kryzysem, Grecja, Włochy, Hiszpania i Portugalia, od dawna są postrzegane jako szczególne”, ale tylko z nich Lizbona wykazuje „niewielki wzrost”.
Wreszcie, bogactwo nie wydaje się „rozweselić” całkowicie USA coraz dotknięty widocznie od otyłości, depresji i narkomanii, a także beton i powszechnej percepcji wśród ludności, rosnącej korupcji w publicznej i prywatnej , czego konsekwencją jest utrata zaufania do instytucji.
GB
Zdjęcie: Wiadomości NBC
