Wspomnienia składają się z `` materii '', w szczególności z cząsteczki podobnej do DNA, `` Rna '', która po przeniesieniu z jednego zwierzęcia na drugie pozwala na przeniesienie `` engramu '', mnemonicznego śladu pierwszego zwierzęcia, na drugie zwierzę . Tak sugeruje eksperyment przeprowadzony na ślimakach morskich przez Davida Glanzmana na Uniwersytecie w Los Angeles (UCLA) i opublikowany w czasopiśmie eNeuro. To, co tworzy wspomnienia, pozostaje czymś bardzo nieuchwytnym; przez długi czas uważano, że ślady pamięci pozostają wyryte na mostach komunikacyjnych (synapsach) między neuronami, a tworzenie i utrwalanie pamięci odpowiada tworzeniu nowych synaps. Z drugiej strony, ostatnie badania otworzyły drzwi do innej możliwości, a mianowicie, że tworzenie pamięci odbywa się za pośrednictwem produkcji określonych cząsteczek Rna, z odpowiadającymi im zmianami w aktywności genów.
Innymi słowy, zakłada się, że pamięć jest przechowywana w określonej cząsteczce Rna, podobnie jak mikroskopijna karta pamięci. Badania ślimaków morskich idą w tym kierunku: Glanzman w rzeczywistości wykazał, że przenosząc określoną cząsteczkę RNA pobraną z jednego ślimaka na drugiego, można przenieść pamięć pierwszego ślimaka na drugiego. W szczególności Glanzman najpierw wywołał tworzenie (negatywnej) pamięci u ślimaka, dotykając ogona, aby zdenerwować zwierzę, które odruchowo reaguje mimowolnie. Następnie wyizolował RNA, które zostało wygenerowane w jego układzie nerwowym po dokuczliwym doświadczeniu i zaszczepił nim drugie zwierzę, którego ogon nigdy nie został namówiony. Cóż, ta ostatnia przechodzi ten sam odruch obronny co pierwsza, nie odczuwając jednak żadnego dyskomfortu w ogonie, tylko dlatego, że otrzymała pamięć (w postaci Rna) pierwszego zwierzęcia.