Taranto: „Kopuła operacji”
Policja stanowa w Tarencie i Centralna Służba Operacyjna Centralnej Dyrekcji ds. Zwalczania Przestępczości przeprowadziły, w następstwie dochodzeń koordynowanych przez Okręgową Dyrekcję ds. Zwalczania Mafii w Lecce, nakaz aresztowania zapobiegawczego wydany przez Sąd w Lecce wobec 22 osób o różnej odpowiedzialności tytuł stowarzyszenia mafijnego, związku przestępczego mającego na celu handel narkotykami i inne bardzo poważne przestępstwa przeciwko osobie i mieniu, w tym rozboje, wymuszenia, wszystkie zaostrzone metodą mafijną.
W przypadku kolejnych 27 osób toczy się także dochodzenie w tym samym postępowaniu karnym i otrzymało zawiadomienia o zakończeniu dochodzeń wstępnych.
Działanie Latającego Oddziału Taranto we współpracy z Centralną Służbą Operacyjną Policji Państwowej umożliwiło rozbicie uzbrojonego związku przestępczego, który po napadzie „Impresa” w lipcu 2017 r. terytorium Mandurii w dalszym ciągu dotknięte zjawiskiem mafii i rządzone przez marginesy Sacra Corona Unita, coraz bardziej zorientowane na realizację strategii wzmocnienia swojego kryminalnego prestiżu.
Z przeprowadzonych dochodzeń wynika, że dla stowarzyszenia mafijnego działającego w Mandurii wdrożono nową strukturę organizacyjną, w której pod nieobecność historycznych przywódców przeprojektowano najwyższe stanowiska.
Organizacja przestępcza zdołała w ostatnich latach zregenerować się poprzez powołanie zarządu – prawdziwej „kopuły” – której niekwestionowani przedstawiciele, uciekając się do zastraszania lub wykorzystując więź stowarzyszeniową, podporządkowali całe terytorium Mandurii, osiągnięcie pełnej kontroli nielegalnego handlu środkami odurzającymi, wyłudzeń (również w formie tzw. wymuszeń „środowiskowych”) i rabunków.
Zidentyfikowana organizacja mafijna reprezentuje „połączenie” dwóch grup przestępczych o charakterze mafijnym, które kiedyś były ze sobą w konflikcie, a które jednak, zgodnie z przewidywaniami, można przypisać „Sacra Corona Unita”: największemu stowarzyszeniu typu mafijnego w Apulii działającemu w Mandurii i prowincji.
Chociaż jest to bezpośrednia kontynuacja klanów (od których czerpie mafijną sławę i wynikającą z niej siłę zastraszania), stowarzyszenie to charakteryzuje się nowymi elementami: wykorzystuje nową formę zastraszania, nie tylko drapieżną i brutalną, ale także cichy i symbiotyczny ze społecznym kontekstem odniesienia, zachowujący, a nawet wzmacniający hegemonię pierwotnego stowarzyszenia mafijnego, także poprzez sojusze i pakty podpisywane z grupami przestępczymi z sąsiednich terytoriów.
Dochodzenie wykazało ewolucję „metody mafijnej”, ograniczającej stosowanie „działań jawnych” i zwykle krwawych, co jest wyjątkowym znakiem siły zastraszania, faworyzując zamiast tego zawoalowaną groźbę użycia przemocy.
Zatem stowarzyszenie mafijne ewoluuje od etapu drapieżnego, w którym mafioso używa przemocy w sposób masowy i ciągły, aby narzucić warunki zniewolenia, do etapu symbiotycznego.
Wynika z tego, że oprócz napadów zbrojnych w dochodzeniu odnotowano istnienie „wymuszenia na szkodę środowiska”, w którego postaci pojawia się wymuszenie „sugestywne”, w którym szantażysta nie posługuje się wyraźną groźbą, lecz wynikającą z przynależności lub powiązań ze znanymi przestępcami.
Całość zdobytych poszlak pozwala zakwestionować szereg przestępstw grzywny popełnionych przez organizację mafijną, której celem jest między innymi osiągnięcie całkowitej kontroli nad rynkiem nielegalnych narkotyków, z wyraźną skłonnością także do zanieczyszczenia legalnej gospodarki, pranie dochodów. Stowarzyszenie mafijne dysponuje znaczną dostępnością broni, w tym śmiercionośnej broni, przechowywanej przez członków klanu i będącej przedmiotem licznych konfiskat.
Wydziały Zapobiegania Przestępczości Policji Stanowej w Bari i Lecce, jednostki ds. zwalczania narkotyków i materiałów wybuchowych dla psów oraz 9. Wydział Lotów w Bari, a także Komenda Główna Policji, na której obszarze właściwości znajdują się inne podmioty, które były beneficjentami środków ograniczających środki przeżył żył w operacji.