Giuseppe Conte opowiada się za No Tav. Strategia blokowania prac, czyli opóźniania decyzji, polega na próbie zwrócenia się o całkowitą rewizję projektu z Francją i Brukselą pod pretekstem niesprawiedliwego podziału obciążeń.
Jednak Komisja Europejska wysłała już pismo do Telt, aby kontynuować przetargi. Francja już wezwała Włochy do dalszego rozwoju, przypominając, że UE chce zwiększyć finansowanie o ponad 10 procent.
Dlatego Giuseppe Conte wyszedł na jaw: „Wcale nie jestem przekonany, że jest to projekt, którego Włochy potrzebują” – podkreślił, chwaląc pracę techników ministra Danilo Toninellego nad analizą kosztów i korzyści, uznaną za „przekonywującą i zasadną”. Di Maio podziękował premierowi za „słowa odpowiedzialności”.
Luigi Di Maio napisał następnie do swoich parlamentarzystów: „Nie chcę kwestionować „nie” dla Tav”. Drogi proponowane przez Di Maio są dwie:”Albo w drodze uchwały Rady Ministrów, albo dwustronnego aktu Włochy-Francja, który interweniuje bezpośrednio w Zarządzie Telt".
Dla Matteo Salviniego blokowanie przetargów jest niewskazane. Salvini ostrzega: „Rząd przed nami, chyba że jest zbyt wielu nie”. Silvio Berlusconi wysyła już „podprogowe” sygnały, gotowy wesprzeć rząd techniczny z Salvinim jako premierem.
Salvini następnie zwiększa dawkę: "Żaden minister Ligi nie podpisze, by przerwać prace. Włochy trwają, musimy odblokować, otworzyć i kopać".
Gubernatorzy Lombardii i Veneto, Fontana i Zaia również interweniowali i ostrzegali: „Słuszne jest zbadanie rzeczywistych kosztów i zażądanie więcej od Francji i Europy, ale blokowanie przetargów jest nie do pomyślenia”.
Kwirynale próbuje kontrolować sytuację z góry. Kryzys miałby nastąpić w przededniu prawdopodobnego manewru naprawczego i kilka miesięcy po manewrze w 2020 r. W przypadku braku alternatywnych większości prezydent byłby zmuszony do rozwiązania izb.
Ostatecznie prezydent Sergio Mattarella prawie na pewno zamknie sprawę, narzucając linię Si Tav.