RINA, międzynarodowa firma zajmująca się inspekcją, certyfikacją i doradztwem inżynieryjnym, oraz Eni podpisały umowę mającą na celu opracowanie wspólnych inicjatyw przyczyniających się do transformacji energetycznej i procesu dekarbonizacji ich odpowiednich działań, ze szczególnym uwzględnieniem sektora transportu morskiego, w którym RINA i Eni będzie mogła wzmacniać swoje umiejętności.
W szczególności umowa przewiduje zaangażowanie obu firm w rozwój wykorzystania w sektorze morskim biopaliwa HVO (uwodorniony olej roślinny) produkowanego przez Eni w biorafineriach Wenecji i Gela oraz innych nośników energii, takich jak wodór i amoniak ” niebieski „lub „zielone” z surowców biogennych, odnawialnych lub odpadowych, które nie konkurują z łańcuchem dostaw żywności. Porozumienie przewiduje również rozwój inicjatyw obejmujących cały łańcuch logistyczny nowych nośników energii oraz przyjęcie certyfikowanych metodologii „taksonometrycznego” obliczania korzyści w zakresie niższej emisji CO2 możliwej dzięki nowym wektorom na całej łańcuch.
Oceniona zostanie również możliwość przeprowadzenia eksperymentów i projektów pilotażowych również w zakresie procesów wychwytywania emisji CO2 na pokładzie, aby pomóc w realizacji celów zrównoważonego rozwoju sektora morskiego.
Ugo Salerno, prezes i dyrektor generalny RINA, oświadczył: „Współpraca między firmami to właściwa droga do wspólnego celu, jakim jest dekarbonizacja procesów przemysłowych i transportu. Dzięki wymianie know-how i doświadczeń przyczynimy się do rozwoju innowacyjnych modeli dostaw energii z Eni. Nasza współpraca będzie początkowo koncentrować się na sektorze morskim, bardzo zróżnicowanym sektorze „trudnym do obniżenia”, który w celu dekarbonizacji swojej działalności będzie musiał czerpać inspirację z inicjatyw, które mają zastosowanie w innych segmentach przemysłu”.
Giuseppe Ricci, dyrektor generalny Eni Energy Evolution, dodał: „Eni i Rina, dzięki swojemu bogatemu doświadczeniu i możliwościom technologicznym, mogą wnieść istotny wkład w dekarbonizację transportu morskiego. Mając na uwadze neutralność technologiczną, ocenia się wiele rozwiązań, które dzięki tej umowie mogą być badane i rozwijane w perspektywie krótko-, średnio- i długoterminowej w celu uczynienia transportu morskiego bardziej zrównoważonym i zaspokojenia potrzeb armatorów i operatorzy logistyczni”.