Amal Hussain, mała dziewczynka, która wbrew sobie stała się symbolem cierpień zadanych ludności Jemenu przez wojnę, zmarła z głodu. W kraju wyniszczonym konfliktem mała dziewczynka została zredukowana do skóry i kości. W zeszłym tygodniu „The New York Times” opublikował jego zdjęcie, próbując przełamać ciszę i obojętność świata.

I tak dziennikarz „NY Times”: „Wczoraj kilka dni po wizycie w szpitalu dowiedzieliśmy się, że Amal zmarł. Lekarz powiedział, że należy ją wysłać piętnaście mil dalej do szpitala Lekarzy bez Granic, ale matka stwierdziła, że ​​nie ma środków, aby przewieźć córkę. Podobnie jak wielu Jemeńczyków, nie tylko nie mają jedzenia, żeby kupić żywność, ale nawet nie mają na co płacić za benzynę. Oznacza to, że biednych nie stać na zabranie chorych dzieci do szpitala. Pani przyprowadziła więc córkę do domu, do swojej rudery w obozie dla uchodźców, a 3 dni później powiedziała nam, że dziewczynka nie żyje.”

Pomimo tych codziennych okropności, dyplomacja wymierza czas, nawet pomimo apeli Sekretarza Generalnego ONZ Antonio Guterresa, który prosił o zaprzestanie przemocy i uratowanie kraju zmierzającego w stronę przepaści oraz wreszcie zdobycie stołu, aby porozmawiać o pokoju: „To jest nie jest to klęska żywiołowa, Organizacja Narodów Zjednoczonych zapewnia wyżywienie 8 milionom ludzi, ale bez pilnych działań 14 milionów ludzi, czyli połowa populacji, może być zagrożona w nadchodzących miesiącach”.

Liczby są przerażające. Według Save the Children 5 milionom jemeńskich dzieci grozi śmierć z głodu w wyniku wojny, która wybuchła w 2015 roku.