(د اډمیرل ژیوسیپ ډی جیورګي لخوا) بدبختانه ، نړیوالې اړیکې د مننې سره نه اداره کیږي ، بلکه د ملي ګټو او د بیلابیلو دولتونو "ځواک" لخوا اداره کیږي. له دوهمې نړیوالې جګړې وروسته ، ایټالیا د یو مات شوي ملت په توګه له بشپړ ملي حاکمیت نه برخمن شو. امریکا زموږ د ښوونې معبود وه ، د غوره یا بدتر لپاره.
نن ورځ متحده ایالاتو آسیا ته د خپلې بهرنۍ پالیسۍ د توجه مرکز بدل کړی ، له همدې امله موږ له یوې خوا فرانسه او جرمني سره مخ یو ، له بلې خوا نورډیک هیوادونه او له بلې خوا د ویسګراډ ملګري ، هیڅکله له ایټالیا سره موافقت نلري ، اکثرا د تعصبونو له امله چې هیڅکله یې مخه نه ده نیول شوې. . له بلې خوا ، موږ مشاهده کوو چې موږ نه په هسپانیا یا یونان کې یو بانک نه شو موندلی کوم چې په تیورۍ کې باید موږ سره ګډه جبهه جوړه کړي.
کډوالۍ د نړۍ په کچه اضطراري حالت دی ، د بنګله دیش ، افریقا ، مینځني ختیځ ، لاتین امریکا څخه ، د بې وسه خلکو ډله په حرکت کې ده ، هڅه کوي له جنګونو ، قحطیو ، ظلمونو یا د 900 پیړۍ ایټالویانو په څیر وتښتي. ، په ساده ډول له بدبختۍ څخه. د دې د پراخېدو له امله دا یوه پدیده ده چې باید د انسانیت سره تنظیم شي او په عین وخت کې په کلکه د دې څخه مخنیوی وشي چې ضعیف تر فشار لاندې راشي او بدترین خلکو ته اجر ورکول کیږي.