(Massimiliano D'Elia tarafından) Bir provokasyon gibi görünebilir, ancak gerçekte öyle değil. İtalya'daki yayıncılık krizi artık o kadar iyi biliniyor ki binlerce gazeteci güvencesiz hale geldi ya da yakında öyle olacak. Espresso'da olup bitenler semboliktir. Nedeni basit ve açık ama sektörde hiç kimse bunu kabul etmek istemiyor. Kamu finansmanı önemli ölçüde azaldığı ve yakında tamamen sona ereceği için güçlü bir değişiklik yapılması gerekiyor. Üstesinden gelinmesi gereken çok sayıda bürokratik engel olduğundan, birbirini takip eden hükümetler tarafından tahsis edilen bu az sayıdaki fonun ele geçirilmesi zordur.
Basılı kağıt bu nedenle geri dönüşü olmayan bir düşüş yaşıyor ve dijital versiyonlarda kendini yeniden keşfetmeye çalışıyor. Maalesef dijital sektörde bile yayıncılar ve yönetmenler gazetenin editoryal faaliyetinin deneyimini ve "işleyiş tarzını" aktarmak istiyor.
“İmkansız” çünkü dijital farklıdır. Dijital hızdır, sentezdir, "kepçedir" ve 360° haberdir; dijitalin web üzerinde olduğu ve kullanıcıların "sadece ulusal kullanıcılar" olmadığı, aynı zamanda dünyanın her yerinden milyarlarca olabileceği göz önüne alındığında "her zaman olayların üstünde kalmalıyız" dünya (zaman dilimleri dikkate alındığında her zaman çevrimiçi kullanıcılar olacaktır). O halde hafta sonları ve tatillerde İtalyan çevrimiçi gazetelerinin düşük hızda yayınlandığını görmek gerçekten utanç verici.
Dijital yayıncılığı en iyi ifade edebilecek örnek ise Reuters, CNN, BBC vb. kuruluşlardır. Ajanslar gibi dünyanın her yerinden haber ve haberleri zamanında ve en önemlisi kısa özetlerle yayınlıyorlar. Her zaman "açık"tırlar, asla yavaşlamazlar, çünkü kim durursa maddi olmayan dünyada, tam olarak internette kaybolur.
Sonra editoryal seçimler var.
Örneğin İtalya'da sayfaların tamamı her "iç politik" olayla, çoğunlukla da ilk olayla ve birkaç gün boyunca doldurulur. Her gazetenin "yeniden ele aldığı" ve çoğu zaman çok uzun başyazılarla saatten saate sıçrayan yorucu bir kitap. Çok güzel, çok güzel ama herkesi tamamını okuduğunu kanıtlamaya davet ediyorum.
İdeal olanı, bir haberin, bilginin özünü vererek, en fazla 200 karakterle aktarılmasıdır. Çiçekli sözlerin artık hiçbir etkisi kalmıyor, yalnızca eski moda yönetmeni ve genel yayın yönetmenini memnun etmeye hizmet ediyorlar. "İtalya çitinden" çıkmamız gerekiyor, sınırların dışında hareket eden ve siyasi "tartışmalarımız" ve mahalle dedikodularımızla ilgilenmeyen bir dünya var. İtalyanları zihinsel olarak sınırların dışına çıkarmak gerekiyor, ancak bu şekilde kamuoyu artık ev işlerinin uyuşturmadığı yeni bir "vizyona" sahip olabilecek. İtalya dünyanın merkezinde değil ama onun bir parçası.
Çıkış yolu
Şimdi bana bir dönüm noktası girişimi olan PRP Kanalını gerçeklerle göstermek kalıyor. Eğlence için doğmuş bir editoryal bahisti. Uzun süre yurtdışında çalışmış, uluslararası deneyime sahip kurucu üyeler, gelişmiş bir "eklenti"ye dayanarak çok dilli (dünyanın tüm dillerinde) bir editoryal platform oluşturmaya karar verdiler.
Metinlerin çevirisi insan işlemine yakındır. Bu, ihtiyatlı davranan ve çok dilli yayınlarda "hata yapmak" istemeyen yayıncıların temel korkusudur. "Profesyonel", "akademik" çeviriler talep ediyorlar: "web gibi hızlı bir bağlamda imkansız, zaman yok"!
Bu nedenle PRP Kanalı deneye cesaret etti ve başlattı. 15 aylık yaşamın ardından ortaya çıkan sonuç, dünya çapında 66 ülkeden 190 milyon bağlantı, ayda 600000 sayfa okuma, Fransa, Amerika Birleşik Devletleri (sadece İtalya üçüncü sırada yer alıyor), Almanya, Çin vb.
Başlangıçtaki şüphelerin ardından yazı işleri bürosuna pek çok takdir mesajı geldi ve bu nedenle yayıncılardan oluşan küçük bir grup istekli gazeteci ilerlemeye karar verdi.
Büyümeye devam etmek için bir o kadar da istekli meslektaşımıza ihtiyacımız var. Hayalim evlenme teklif etmek için büyümeye devam etmek uluslararası bir İtalyan gazetesi BBC'deki gibi.
Sevgili meslektaşım, iddialı projeyi paylaşmak istiyorsanız, şu adrese yazın: redazione@prpchannel.com
.