Kriz öncesi yıla kıyasla, CGIA'nın çalışma departmanı raporlarına göre, İtalyan haneleri daha az harcama yapıyor - aylık harcamalar faturaların ödenmesi, mal alımı (gıda ve gıda dışı) ve hizmetlerin (sağlık, ulaşım, oteller, restoranlar) -.
2007'de, ortalama aylık giderler 2.649 yıl sonra 10 € 'ya eşitse, 2013'ten bu yana yavaş bir toparlanma devam ediyor olsa da, eşik 2.564 € (yüzde -3, mutlak değer olarak -85 Avro'ya eşit) . Kuzeyde (- 47 €) ve Merkezde (- 75 €) kaydedilen daralmalar ulusal ortalamanın altındaysa, Güney'deki durum endişe vericidir. Son 10 yılda, aslında, güney hanehalkı harcamaları çökmüştür. 170 avro (yüzde -7,7): 2.212'de 2007 avro idi ve on yıl sonra 2.042 avroya düştü.
Tüketimdeki düşüş maalesef, küçük işletmelerin ve el sanatlarının cirosu üzerinde de olumsuz etkilere neden oldu.
Paolo Zabeo Araştırma Ofisi koordinatörü, yakınlardaki dükkanlar ve esnaf dükkanlarının neredeyse tamamen hane halkı tüketimiyle yaşadığını ve son yıllarda tüketim yavaş yavaş artmaya başlamasına rağmen, bu toparlanmanın faydaları neredeyse tamamen büyük organize dağıtım. Örneğin, 2007'den 2018'e kadar el sanatları ve mahalle dükkanlarındaki perakende satışların değeri yüzde 14,5 düştü; büyük ölçekli dağıtımda ise yüzde 6,5 arttı.
Giderek artan e-ticaret dağılımına rağmen, bu eğilim 2018'te de devam etti: süpermarketler, indirim mağazaları ve mağaza satışları yüzde 0,9 oranında artarken, küçük dükkanlarda düşüş 1,3 oldu. oranında. "
“Vergilerin artması ve son yıllarda hem nitelik hem de nicelik olarak azalan kamu tarafından sağlanan hizmetlerin kitlesiyle - Sekreter Renato Mason - tüketim ve yatırımların feda edildiğini bildirdi. Dahası, iş yapmak ve serveti yeniden dağıtmak giderek zorlaştı. Özellikle küçük ve çok küçük işletmeler için, hanehalkı tüketimindeki düşüş birçok mali sorun yarattı ve birçok KDV rakamını kapılarını kapatmaya zorladı ”.
Son on yılda (2007-2018) ana fonksiyona göre hane halkı tüketimi, malların yüzde 10,4 oranında düştüğünü görmüşse, diğer yandan hizmet maliyetleri yüzde 6,9 oranında artmıştır. Varlıklar arasında, alım tercihlerinden en fazla cezalandırılanlar, yüzde 12,8 oranında düşen dayanıklı olmayanlardır. Dayanıklı tüketim malları% 5,5 düşüş kaydederken yarı dayanıklı mallar% 5,1 geriledi.
Tek ürünlerin analizinde en çok cezalandırılanlar ulaşım (yüzde -15), alkollü içecekler (yüzde -13,4) ve mobilya (yüzde -10,5) idi. Özellikle oteller / restoranlar (yüzde + 8,2) ve iletişim (yüzde + 17,9) için olumlu bir işaret.
Öte yandan, 2018’te, hem mal hem de hizmet satışı, 2017’e kıyasla, yüzde 0,7 oranında artmıştır. Olumsuz bir işaretten önce gelen ürünler gıda (yüzde -0,1), sağlık bakımı (yüzde -0,6) ve alkollü içecekler (yüzde -1,4) idi.
Son olarak, CGIA, cari yıl için, yerel vergilerdeki olası artışın ardından ailelerin ekonomik mevcudiyetinin daha da daralması tehlikesinin bulunduğunu bildirdi. 2019 bütçe manevrası ile o zamanki Renzi hükümeti tarafından 2015 yılında getirilen yerel vergi oranları üzerindeki blokajı kaldırdıktan sonra, birçok belediye başkanının bunları yükseltmek için geri dönmesi çok muhtemeldir. Bazı tahminlere göre, İtalya'da bulunan 8.000 belediyenin yüzde 81'i, ikinci evlerde Imu'yu artıracak marjlara ve hatta ek kişisel gelir vergisini artırmak için yüzde 85'e sahip. Dahası, Imu'nun ambarlardaki indirilebilirliğini artıran bazı ilk vatandaşların, yetkinlik oranlarını, en azından girişimcilerin gerçekte yaptıklarından daha fazla ödeme yapmalarına izin vermeyen eşiğe kadar yükseltmek için cazip gelebilecekleri göz ardı edilemez. 2018 yılında.
Ayrıca, 2010 ile 2017 arasında, yerel Özerklikler tarafından yürütülen kamu maliyesi önlemlerinin, mevcut kaynakların 22 milyar'a eşit bir daralmaya yol açtığı belirtilmelidir. En çok etkilenenler Belediyelerdi. Belediye başkanlarının kasasında "makas" geçen yıla 8,3 milyar avroya ulaşırsa, normal statüler Bölgelere göre düşük gelirler 7,2 milyarlarca dengelendi. Ancak, iller, 3,5 milyar'a eşit kaynaklarda bir düşüş yaşadı, ancak Özel Stat Bölgeler, merkezi devlet onları 2,9 milyar'ı kenara koymaya zorlasa bile, resmi olarak herhangi bir daralmaya dayanamadı.
Dolayısıyla, son yıllarda transferlerde yaşanan kesintiler karşısında pek çok belediye başkanının, imkânları varsa, mali kaldıracı kullanarak gelirlere el koyma fırsatını kesinlikle kaçırmayacakları açıktır.