(od Andrew Pinto) Svemir se svakim danom sve više osporava od strane supersila jer se smatra osnovnim za vojne operacije, ne samo u defanzivnoj fazi, za otkrivanje i praćenje projektila, već i u ofanzivnoj fazi, za geolokalizaciju, navigaciju, identifikaciju i detekciju ciljeva /kontrola vojnih aktivnosti općenito.
Kina, Sjedinjene Američke Države e Rusija, trenutno su među prvim zemljama i na globalnom nivou koje su eksperimentisale sa naoružanjem za uništavaju svoje zastarjele vojne satelite, stvarajući još jedan nesekundarni problem, onaj svemirskog otpada koji je sada dostigao neprihvatljive i opasne količine za konstelacije satelita za civilnu upotrebu (kao što su oni za telekomunikacije i GPS) neophodnih za svakodnevni život na Zemlji. U orbiti je identifikovano preko 30.000 komada svemirskog otpada koji se redovno prati kako bi se izbjegle sudare, ali statistički modeli procjenjuju da bi moglo biti i više od milion komada većih od jednog centimetra, a njihov broj se stalno povećava.
Za ovu fascinantnu domenu, stoga postoji potreba za zakonodavstvom da ga reguliše kako bi se spriječilo da postane ono što su mnogi definirali kao "novi daleki zapad u digitalnom i svemirskom dobu".
U kontekstu u kojem pravila igre uopće nisu jasna, niska Zemljina orbita riskira da postane opasno zakrčena sve većim objektima. Sve su češća lansiranja mega-konstelacija satelita u orbitu od strane kompanija kao npr SpaceX e Amazon. U 2018. godini u orbiti je bilo samo 2.000 satelita, do kraja ove decenije, prema nekim procjenama, moglo bi ih postati 100.000. Evropska svemirska agencija i NASA podigle su uzbunu: “Prijetnja od prenatrpanosti i sudara je stvarna zbog prisustva miliona krhotina različitih veličina u svemiru.”
Stoga su nam hitno potrebna univerzalna pravila da bismo razumjeli koje se aktivnosti mogu podržati iz Zemljinih orbita, kao što smo učinili za pomorske rute i civilni zračni prostor.
Prošlog petka o tome se govorilo na konferenciji u organizaciji Leonardo fondacija, Univerzitet Sapienza e Bocconi škola menadžmenta, povodom Nacionalni dan svemira. Među nadležnima koji su intervenisali, ministar biznisa i Made in Italy, Adolfo Urso rekao je:Najmanje 40 zemalja je to već učinilo, a u Italiji postoji hitna potreba da se razmisli o pravnom okviru sektora." "Zakon o svemiru "mora biti dio naknadne reorganizacije globalnog upravljanja" sektorom i može "pružiti industriji alate da bude konkurentna".
Ministar odbrane se zalaže za zakon koji reguliše i dvojni aspekt, odnosno civilni i vojni, svemira. Guido Crosetto, za koje pravila mogu dozvoliti "precizna definicija uloga, funkcija i zadataka" po “identificirati perimetar odbrambenog djelovanja i identificirati i zaštititi zračni prostor Italije. Ali i u zaštiti imovine koja nije isključivo vojna".
Za predsjednika Italijanske svemirske agencije (ASI), Giorgio Saccoccia, zakon "potrebno je osigurati da privatni investitori poštuju precizna pravila". To je još važnije, s obzirom na to da je prostor sektor u snažnom rastu, sa ukupno izdvojenih 10,7 milijardi od sredine 2019. godine, a budžet ASI-a se više nego udvostručio u istom periodu: sa manje od 1 milijarde na preko 2,4.
U narednih 3-5 godina očekuje se finansiranje italijanskog prostora od 7,2 milijarde, rekao je on. Simonetta DiPippo, koji je u Bocconiju profesor na Školi menadžmenta i direktor Laboratorije za razvoj svemirske ekonomije (vidi Lab). Primjena satelitskih podataka, na primjer za preciznu poljoprivredu, i satelitske internetske veze su među budućim poljima primjene svemirskih aktivnosti za Di Pippa, s eksperimentima u mikrogavitaciji, možda u budućim privatnim svemirskim stanicama i solarnom proizvodnjom energije iz svemira.
Potrebu za zakonom osjeća i industrija, koja igra vodeću tehnološku ulogu u svemiru i kod malih i srednjih preduzeća i startapova, primijetio je generalni direktor Leonarda, Alessandro Profumo. Zakon je neophodan i za predsjednika Leonarda, Luciano Carta, e Luigi Pasquali, koordinator Leonardovih svemirskih aktivnosti i izvršni direktor Telespazia, smatra da nacionalni zakon o svemiru „ne smije postati ograničenje za inovacije. Zakonodavac mora zamisliti fleksibilna rješenja“ jer se svemirski sektor brzo razvija i zakon možda neće pratiti ovu evoluciju. Stoga je izazov regulirati, na fleksibilan i otvoren način, stvarnost u kojoj mala i srednja preduzeća daju veliki doprinos, kao što je navedeno Marina Scatena, Udruženja kompanija za svemirske aktivnosti (Aipas), na sastanku koji je ista asocijacija organizovala povodom Nacionalnog dana svemira.
Intervencija vazduhoplovnog brigadnog generala bila je veoma interesantna David Cipelletti, šef Opće svemirske kancelarije Generalštab odbrane, od čega je predložen izvod njegovog doprinosa koji pruža lucidan i analitički presjek teme obrađene na konferenciji s posebnim naglaskom na potrebi donošenja zakona o ovom novom okruženju, posebno traženom od strane supersila da nametnu svoju dominaciju .
“Italijanska odbrana je, objašnjava general, doprinijela rađanju i razvoju svemira
Italijanski od 60-ih, zahvaljujući generalu vazduhoplovnog inženjerskog korpusa, Luigi Broglio, tvorac projekta San Marco koji je 1964. doveo do izvođenja u orbitu prvog talijanskog satelita. Ovaj događaj inspirisao je izbor današnjeg datuma za Nacionalni dan svemira. Posljednjih godina svjedoci smo duboke transformacije svemirskog sektora, koju karakteriše prelazak sa logike vođene vladinom i naučnom dinamikom na afirmaciju komercijalnih interesa u eksploataciji svemira.
Smanjenje ekonomskih i tehnoloških barijera pristupu svemiru olakšava inicijative novih komercijalnih aktera, uključuje sve veći broj institucionalnih i privatnih subjekata s heterogenim i često suprotnim svrhama i određuje eksponencijalno povećanje svemirskih objekata u orbiti, sa reperkusije na održivost korištenja samog prostora. Geostrateška dimenzija se takođe razvija, koju karakteriše rastuća globalna konkurencija. Prema "Izvještaju o globalnom riziku 2022" Svjetskog ekonomskog foruma, geopolitičke razlike i suprotstavljeni ekonomski interesi predstavljaju sve konkretniju prepreku saradnji za razvoj svemira shvaćenog kao globalno zajedničko. U svemirskom domenu, tema sukoba je sve veća, a rizici vezani za potencijalne prijetnje iz svemira, prema svemiru i svemiru su sve veći.
Primjer u pogledu međunarodne sigurnosti predstavlja zabrinutost zbog testiranja antisatelitskog oružja, uključujući, na primjer, ono koje je izvela Ruska federacija u novembru 2021. godine, a koje je izazvalo oko 1.500 komada krhotina, zagađujući orbitu i bacanje operacijama pod rizikom od više subjekata, institucionalnih i privatnih.
Ove sedmice Generalna skupština Ujedinjenih naroda usvojila je rezoluciju kojom se poziva na obustavu testiranja protiv satelita. Uglavnom simboličan potez, namijenjen podržavanju širih inicijativa za održivost svemira. Za italijansku odbranu, koja prepoznaje stratešku prirodu domena
prostor za vojne operacije i za cjelokupnu mrežu usluga, podataka i aplikacija zajednice koje utiču na naše živote, a za Italiju, drugu evropsku zemlju po aktivnostima u orbiti i treću po investicijama u sektor, jasno je da zaštita nacionalni interesi u oblasti svemira doprinose otpornosti državnog sistema.
Nedavna regulatorna promjena vojnog kodeksa dala je odbrani nadležnost u upravljanju svemirskim aktivnostima vojno-sigurnosne prirode. Odbrana ima institucionalni zadatak da brani infrastrukturu svemirskog domena kao što to čini u tradicionalnim domenima.
Da bi se bolje upravljalo izazovima novog domena, dat je podsticaj procesu racionalizacije i reorganizacije sektora svemirske odbrane koji danas ima koristi od jasnog, organskog upravljanja i upravljanja zajedničkim snagama. U skladu sa Odbrambenom svemirskom strategijom, objavljenom u februaru 2022. godine, konsolidujemo postojeće osnovne sposobnosti u sektorima satelitskih komunikacija i posmatranja Zemlje (sa radarima i optičkim senzorima), kroz razvoj novih sazvežđa SICRAL 2, COSMO SKYMED 2 3. generacije i XNUMX. generacije optičkog sistema.
Razvijamo senzore i sposobnosti za posmatranje i analizu potrebne da bismo razumeli šta se dešava u svemirskom domenu i pratili svemirske objekte koji zauzimaju orbite. U ovom slučaju govorimo o Svesnosti o svemirskoj situaciji. Ova sposobnost je suštinski preduslov za pripisivanje bilo kakvog neprijateljskog čina - kinetičkog ili drugog - i takođe je od suštinskog značaja za bezbednost civilnih zajednica.
Referenca se odnosi na doprinos koji se nudi u slučaju ponovnog ulaska u atmosferu svemirskih objekata – kao što se nedavno dogodilo sa elementima kineskog lansera – potencijalno sposobnih da utiču na nacionalnu teritoriju ili u oblastima operativnih pozorišta u kojima se nalaze nacionalni vojni kontingenti. operirati.
U srednjoročnom periodu, takođe želimo da nastavimo sa sposobnošću izvođenja operacija svemirske logistike u orbiti (servisiranje u orbiti) i mogućnošću zamene kompromitovanih satelitskih sistema, kroz sposobnost reaktivnog lansiranja.
Mnoge od ovih sposobnosti proizlaze iz bliske saradnje između odbrane i Italijanske svemirske agencije - s kojom smo nedavno obnovili i proširili sadržaj sporazuma o saradnji - i rezultat su industrijskog lanca koji je izvor nacionalnog ponosa. Na složene prostorne aktivnosti koje se odvijaju u kontekstu koji se brzo mijenja, što je dobro ilustrovano u prethodnim intervencijama, utiče nedostatak nacionalnog i međunarodnog regulatornog okvira koji bi ih uokvirio i regulisao. To je razlog zašto, na nedavnoj Berlinskoj sigurnosnoj konferenciji, moj kolega
Nemačka je provokativno naznačila prostor kao potencijalni Divlji zapad 21. veka.
Evropski parlament rezolucijom od 6. oktobra 2022. smatra da je neophodan jasan regulatorni okvir koji predstavlja osnovu za jedinstvene uslove na nivou Evropske unije kako bi se garantovalo sigurno i bezbedno delovanje svemira.
Inicijativa je imala za cilj usvajanje italijanskog zakona o svemiru koji - analizirajući stanje tehnike i buduće izglede - pruža pravnu sigurnost i referentni regulatorni i upravljački kontekst, kako bi se olakšao razvoj sektora, podstakao realizacija ciljeva nacionalne svemirske politike i promoviraju održivost, sigurnost i sigurnost svemirskih operacija.
Na primjer, pravni okvir bi bio poželjan za regulisanje svemirskih operacija na različitim nivoima složenosti, kao što su, na primjer, manevri držanja stanice unutar orbitalnog slota, orbitalna kretanja i manevri skretanja satelita.
Zajednički centar za kompetenciju zračnih snaga NATO-a u publikaciji "Nacionalni vojni svemirski operativni centri" podsjeća na važnost da se vojne aktivnosti odvijaju u skladu sa zakonodavnim okvirom
nacionalni i međunarodni koji omogućava rješavanje ozbiljnih pravnih pitanja koja mogu nastati u svemirskim operacijama u kratkom roku iu specifičnim vremenski kritičnim situacijama.
Italijanski zakon o svemiru bi također stvorio regulatorne preduslove za razvoj svemirskih luka - vijest o projektu izgradnje svemirske luke Grottaglie stigla je prije nekoliko dana - i za izvođenje suborbitalnih letova, također u Italiji; aktivnosti sve većeg značaja, sa naučnim i komercijalnim svrhama, kao i primenama od potencijalnog interesa za odbranu.
Zaključno, zadatak onih koji, poput nas, žive u ovom periodu transformacije, jeste da vode tranziciju, pronalazeći način da koegzistiraju „prostor“ i „novi prostor“, koristeći mogućnosti koje nude tehnologije koje se pojavljuju. i vođenje regulatornog procesa koji je u stanju da se prilagodi vremenu i mogućnostima novih svemirskih aktivnosti.
Šta kaže međunarodno pravo
Profesor je opširno obradio problem Joseph Paccione, koordinator i menadžer našeg “Opservatorija za međunarodno pravo”. Većina država, piše Paccione, priznaje pravo da ograniče svoju suverenu slobodu djelovanja, toliko da postoji međunarodna konvencija koja reguliše istraživanje i korištenje vanjskog prostora, kao i aktivnosti državnih aktera u svemiru, tzv.Traktat o svemiru” iz 1967. Ovaj međunarodni sporazum dao je suštinski doprinos cilju očuvanja mira u vanjski prostor, čak i ako se principi slobode sadržani u njemu smatraju dovoljno fleksibilnim da se mogu primijeniti maxim quod lege non prohibitum, licitum est, u smislu da u njemu ne postoje pravila koja se odnose na sve aspekte svemirskih aktivnosti.
Ovaj Ugovor je definisan kao kamen temeljac međunarodnog prava vanjski prostor a principi sadržani u ovom međunarodnom instrumentu smatraju se izvorom i suštinom iz kojih su izvedeni iz daljih IV ugovora. Štaviše, stvar koju treba imati na umu, sadrži primarnu zabranu vanzemaljske militarizacije, u smislu da se kosmički prostor ne može koristiti u vojne svrhe i, prije svega, oružjem za masovno uništenje, s obzirom na obavezu država da ne postavljaju objekte koji nose nuklearno oružje ili bilo koju drugu vrstu ratnih instrumenata u Zemljinu orbitu.
Treba napomenuti da se, međutim, direktna posledica ove obaveze, postavljene u kontekstu ove međunarodne konvencije, kritikuje kao puna praznina koje proizilaze iz njene formulacije. diže se, inter alia, niz ključnih tačaka pogrešnog tumačenja i regulatornih praznina, kao što su npr. činjenica da pravilo ne sprječava upotrebu i postavljanje vojnih instrumenata osim onih za masovno uništenje na putanjama Mjeseca i drugih nebeskih tijela, u interorbitalnom prostoru između nebeskih tijela iu dubokom svemiru.
Tehnološka evolucija kao što je uspostavljanje stabilnih svemirskih stanica i veštačkih postrojenja za testiranje suspendovanih u svemiru može dozvoliti testiranje konvencionalnog i drugog oružja na takvim stanicama u svemiru, pod uslovom da se ne krše odredbe Ugovora o relativnim principima. država u vezi s istraživanjem i korištenjem svemira.
Mora se, na određeni način, naglasiti da ASAT operacije i lansiranje suborbitalnih interkontinentalnih projektila, odnosno onih koje se lansiraju na suborbitalnu putanju, nisu regulisane nijednom odredbom, u skladu sa Ugovorom iz 1967. godine. Test slučajevi ASAT, dakle, , poput one koju su 2007. godine izvele vlasti u Pekingu, iako su dobile međunarodnu osudu, ne sukobljavaju se otvoreno sa Traktat o svemiru. Nadalje, smatra se da je potrebno istaći da je konvencija de quo manjkav je iz jednostavnog razloga što ne podržava ograničenja oko nekinetičkog ili fizičkog oružja kao što je, na primjer, sajber rat.