Οι υπηρεσίες πληροφοριών είχαν προειδοποιήσει τον πρωθυπουργό του Λιβάνου ένα μήνα πριν από την έκρηξη στο λιμάνι. Έτσι, σε μια έρευνα οι Times αποκαλύπτουν το παρασκήνιο.
Ο Πρόεδρος Αούν δέχεται πιέσεις επειδή ορισμένα έγγραφα δείχνουν ότι ο πρωθυπουργός του Λιβάνου και ολόκληρη η κυβέρνηση είχαν προειδοποιηθεί, τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν, για τους κινδύνους στο λιμάνι της Βηρυτού σε σχέση με το νιτρικό αμμώνιο που αποθηκεύεται στο υπόστεγο αρ. 12.
Ο πρωθυπουργός την περασμένη Δευτέρα Χασάν Ντιάμπ και το υπουργικό του συμβούλιο παραιτήθηκε από πρόεδρος Αούν παρέμεινε στη θέση του λέγοντας ότι η προεδρία δεν είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση του λιμανιού και ότι είχε διατάξει τις υπηρεσίες ασφαλείας να «κάνουν ό,τι ήταν απαραίτητο» για να αντιμετωπίσουν αυτό το νιτρικό αμμώνιο.
Παρά την παραίτηση του πρωθυπουργού Ντιάμπ, οι διαδηλωτές απαιτούν επίσης τα κεφάλια των άλλων ολιγαρχών που βρίσκονται ακόμη στην εξουσία. Ο εξηντάχρονος Ντιάμπ διορίστηκε τον Ιανουάριο, πριν από αυτό ήταν καθηγητής πανεπιστημίου. Ακόμη και ο Πρόεδρος Aoun και ο Nabih Berri, ο πρόεδρος του κοινοβουλίου, δεν είχαν ποτέ ισχυρή συναίνεση επειδή αντιπροσωπεύουν την «σεχταριστική» εξουσία που γεννήθηκε μετά τον εμφύλιο πόλεμο του 1975-90 για την κοινή γνώμη.
Ο Πρόεδρος Αούν, 85 ετών, ήταν αρχηγός του επιτελείου του στρατού κατά τη διάρκεια του πολέμου και εκπροσωπούσε το μεγαλύτερο μαρωνιτικό κόμμα του Λιβάνου υπό την ηγεσία των Χριστιανών.
Ο πρόεδρος της Βουλής, Nabih Berri, 82 ετών, πρόεδρος επί 30 χρόνια, ξεναγός Amal, ένα σιιτικό κόμμα που γεννήθηκε ως πολιτική δύναμη κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, συνδεδεμένο με τη Χεζμπολάχ, την ένοπλη πολιτοφυλακή που υποστηρίζεται από το Ιράν και περιλαμβάνεται στον κατάλογο των τρομοκρατικών ομάδων από τις ΗΠΑ.
Ο πληθυσμός βγαίνει στους δρόμους εδώ και μέρες, φωνάζοντας με μανία το ίδιο σύνθημα: «Πρέπει να πάνε όλοι στα σπίτια τους».
Η έκρηξη, που άφησε έναν τεράστιο κρατήρα στις αποβάθρες του λιμανιού, κατέστρεψε παράθυρα σε απόσταση μεγαλύτερη από πέντε μίλια. Στην αρχή, πολλοί κάτοικοι φοβήθηκαν ότι η έκρηξη προκλήθηκε από ισραηλινή βόμβα ή αεροπορική επιδρομή.
Μετά από λίγες ώρες έγινε κατανοητό ότι όλα προκλήθηκαν από τους 2.750 τόνους νιτρικού αμμωνίου που κατασχέθηκαν από πλοίο ρωσικής ιδιοκτησίας με σημαία Μολδαβίας το 2013. Κατευθυνόταν προς τη Μοζαμβίκη αλλά μπλοκαρίστηκε στον Λίβανο λόγω προβλημάτων με την πληρωμή της διέλευσης φόροι.. Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο πραγματικός προορισμός του κινδύνου που φόρτωσε το μολδαβικό πλοίο Rhosus ήταν πάντα η Βηρυτό, αυτός της Μοζαμβίκης ήταν απλώς μια έντεχνα φτιαγμένη διαφημιστική εκστρατεία.
Το νιτρικό αμμώνιο χρησιμοποιείται τόσο ως λίπασμα αλλά και ως εκρηκτικό, που χρησιμοποιείται συχνά από τρομοκράτες. Πολλά έγγραφα έχουν δείξει ότι πολλοί άνθρωποι στο λιμάνι και πιο ψηλά στην αλυσίδα διοίκησης γνώριζαν ότι η συγκέντρωση νιτρικού αμμωνίου που ήταν αποθηκευμένη στο υπόστεγο αρ. Το 12 ήταν πολύ επικίνδυνο. Παρά τις διάφορες αναφορές, κανείς δεν έχει σηκώσει το δάχτυλο.
Σύμφωνα με ορισμένα τοπικά ειδησεογραφικά και τηλεοπτικά πρακτορεία, μια δικαστική έρευνα ζήτησε την προστασία του νιτρικού αμμωνίου για να αποτραπεί η χρήση του για τρομοκρατικές επιθέσεις.
Το γραφείο του Πρωθυπουργού Ντιάμπ είπε ότι είχε διαβιβάσει αυτά τα έγγραφα στο Ανώτατο Συμβούλιο Άμυνας. Ο κ. Αούν αρχικά δήλωσε ότι η έκρηξη μπορεί να προκλήθηκε από «ξένες δυνάμεις», η αναφορά ήταν το Ισραήλ αλλά έμμεσα και η Χεζμπολάχ.
Οι ειδικοί μέχρι σήμερα υποστηρίζουν ότι η έκρηξη σημειώθηκε μετά από πυρκαγιά. Πηγές πληροφοριών των ΗΠΑ υποστηρίζουν, ωστόσο, ότι το περιστατικό μπορεί να συνδέεται με τρομοκρατικές δραστηριότητες. Οι Αμερικανοί υποστηρίζουν επίσης ότι η Χεζμπολάχ συνήθως δεν αποθηκεύει τα εκρηκτικά της σε ένα μέρος, αλλά σε πολλά διαφορετικά και σε μικρές ποσότητες. Τότε θα είχαν νιτρικό αμμώνιο για εκρηκτικά σε μικρές ποσότητες, πιθανώς επίσης μερικώς αφαιρεθεί από το υπόστεγο αρ. 12.
Δεδομένης της «επικίνδυνης» διαπλοκής στη Βηρυτό, μεταξύ κρατικών και ξένων φορέων, ίσως είναι καλύτερο να μην αποκαλυφθεί ποτέ η αλήθεια γιατί θα μπορούσε πραγματικά να είναι «εκρηκτική» για ολόκληρη την περιοχή.