Χθες ο επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Josep Borrel προειδοποίησε τα κράτη μέλη ότι ένα φιλόδοξο δόγμα πρέπει να συμφωνηθεί το συντομότερο δυνατό για να επιτραπεί η ενεργοποίηση κοινών στρατιωτικών δράσεων, μέσω μιας στρατιωτικής δύναμης ταχείας αντίδρασης, πάντα έτοιμη και αναπτυσσόμενη (Ικανότητα ταχείας ανάπτυξης της ΕΕ). Ο Μπορέλ στη συνέχεια παρατήρησε στον Τύπο:η ΕΕ είναι οικονομικά το μεγαλύτερο εμπορικό μπλοκ στον κόσμο και οι πολίτες της θέλουν να προστατεύονται. Η ήπια δύναμη δεν είναι αρκετή".
Ο Μπορέλ στη συνέχεια επιβεβαίωσε την ύπαρξη του "Στρατηγική Πυξίδα", Έγγραφο στρατιωτικού δόγματος παρόμοιο με"Στρατηγική ιδέα«Του ΝΑΤΟ.
«Η Ευρώπη βρίσκεται σε κίνδυνο», έγραψε ο Μπορέλ στον πρόλογο του στρατηγικού εγγράφου που εστάλη στα 27 κράτη της ΕΕ για μετέπειτα σύγκριση και συζήτηση. "Όλες οι απειλές που αντιμετωπίζουμε εντείνονται και η ικανότητα των επιμέρους κρατών μελών να τις αντιμετωπίσουν είναι ανεπαρκής και φθίνουσα»., τόνισε ο Μπορέλ στο ίδιο προσχέδιο.
Μεταξύ των υποθέσεων, αυτή της συγκρότησης μιας δύναμης ταχείας αντίδρασης της ΕΕ 5.000 ανδρών, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι το ΝΑΤΟ παραμένει ο κύριος υπεύθυνος για τη συλλογική άμυνα της Ευρώπης.
Σε Στρατηγική Πυξίδα Υπάρχει ένα «διαβαθμισμένο» μέρος αφιερωμένο στις απειλές, το οποίο επίσης ασχολείται με το ζήτημα των συνόρων της ΕΕ που αντιμετωπίζουν δυσκολίες λόγω της ροής ή της μαζικής συγκέντρωσης μεταναστών ή πολιτικών προσφύγων.
Οι Υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας της ΕΕ θα εξετάσουν το θέμα την ερχόμενη Δευτέρα, με στόχο να συμφωνήσουν σε ένα έγγραφο πολιτικής έως τον Μάρτιο του 2022.
Σήμερα, οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν στρατούς που έχουν διπλασιάσει τις κατανομές τους για προσωπικό που αναπτύσσεται στις 4 διαστάσεις, ξηρά, αέρας, θάλασσα και κυβερνοχώρος, ενώ οι αποστολές υποστήριξης και εκπαίδευσης πολιτικής της ΕΕ είναι μέτριου μεγέθους αν όχι ασήμαντες. Τα κράτη μέλη δεν διαθέτουν ακόμη δυνατότητες υλικοτεχνικής υποστήριξης, διοίκησης και ελέγχου και συλλογής πληροφοριών.
Σε κοινή δήλωση κατά τη διάρκεια της G20, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν και η γαλλική Εμμανουήλ Macron έδωσαν ένα είδος «ευλογίας» στην ανάγκη της ΕΕ να έχει κοινό στρατό, υποστηρίζοντας ότι η πρωτοβουλία θα επιτρέψει στην Ευρώπη να είναι πιο χρήσιμος σύμμαχος και για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ, ενώ στερούσε από το μπλοκ μια στρατιωτική δύναμη κορυφαίας βαθμίδας, έδωσε στο Παρίσι και στο Βερολίνο την ευκαιρία να προωθήσουν τη φιλοδοξία και την άνοδο της ΕΕ στην κοινή αμυντική βιομηχανία και στον πιο καθαρά στρατιωτικό τομέα με την εφαρμογή του μια νέα στρατηγική ιδέα της κοινότητας και ο σχηματισμός ενός πρώτου στρατού που λειτουργεί υπό το λάβαρο της ευρωπαϊκής σημαίας.
Η Στρατηγική Πυξίδα
Σύμφωνα με τον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ, «ζούμε σε έναν πιο εχθρικό κόσμο, με τους οικονομικούς και στρατηγικούς μας χώρους να αμφισβητούνται όλο και περισσότερο και τον πολιτικό μας χώρο όλο και πιο υποβαθμισμένο". Ως εκ τούτου, η Ένωση πρέπει να επιδιώξει να είναι φιλόδοξη σε αυτό το πλαίσιο και πρέπει να αξιοποιήσει τέσσερις πυλώνες: να ενεργούν πιο γρήγορα και αποφασιστικά απέναντι σε κρίσεις· για την προστασία των ευρωπαίων πολιτών έναντι των ταχέως εξελισσόμενων απειλών· επενδύοντας στις δεξιότητες και τις τεχνολογίες που χρειαζόμαστε και στη συνεργασία με άλλους για την επίτευξη κοινών στόχων.
Η λέξη κλειδί είναι Ικανότητα ταχείας ανάπτυξης της ΕΕ, την ικανότητα ταχείας ανάπτυξης για «κινητοποίηση διαλειτουργικών μονάδων δυνάμεων με ορισμένο αριθμό» μονάδων, για παράδειγμα «πέντε χιλιάδες άνδρες». Η ιδέα είναι ότι αυτές οι μονάδες μπορούν να κινητοποιηθούν σε ένα "ευέλικτο και διαλειτουργικό", με "έδρα". Ως εκ τούτου, η Ένωση πρέπει να είναι σε θέση να διεξάγει επιχειρήσεις σε όλες τις περιστάσεις.συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συνεπάγονται τη χρήση βίας, όπως απαιτείται από τις συνθήκες», όπως η «επέμβαση μεταξύ των εμπόλεμων, η ασφάλεια ενός αεροδρομίου ή/και η εκκένωση ανθρώπων».
Σύμφωνα με τον Borrell - ο οποίος παρουσίασε χθες το σχέδιο στο Σώμα των Επιτρόπων και στη συνέχεια το παρουσίασε επίσημα στα κράτη μέλη κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας στις 15 και 16 Νοεμβρίου -,Δεν είναι η δύναμη που καθορίζει την αποστολή, αλλά η αποστολή είναι που καθορίζει τη δύναμη". Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχει «η βούληση» να δημιουργηθεί ένα «υβριδική εργαλειοθήκη ", μια υβριδική εργαλειοθήκη που συγκεντρώνει όλα τα εργαλεία για την αντιμετώπιση ακόμη και των κυβερνοεπιθέσεις.
Πράγματι, η Ύπατη Εκπρόσωπος προειδοποίησε ότι «Οι σημερινές απειλές είναι διαφορετικές από το παρελθόν, δεν είναι πλέον θέμα βομβαρδισμού ή εισβολής από τανκς. Αρκεί να δούμε τι συμβαίνει στα σύνορα με τη Λευκορωσία για να καταλάβουμε ότι αντιμετωπίζουμε νέους τύπους απειλών». "Η λέξη περνά πλέον στα κράτη μέλη που πρέπει να αποφασίσουν ποιο είναι το επίπεδο φιλοδοξίας«Αυτό που θέλουν να έχουν σε ό,τι αφορά την άμυνα και την ασφάλεια, υπογράμμισε ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, ελπίζοντας ότι σε επίπεδο λήψης αποφάσεων θα υπάρξει κάποια «ευελιξία» για δράση και γρήγορη επίλυση προβλημάτων.
Για 'έναρξη μιας επέμβασης, εξήγησε, "Θα χρειαστεί «προφανώς ομοφωνία».Αλλά τότε» θα είναι δυνατός ο συντονισμός μεταξύ των χωρών «που σκοπεύουν να επέμβουν με «ευέλικτο τρόπο», αφού» δεν θα είναι δυνατό να «αποφασιστούν ομόφωνα» για όλα τα στάδια των επιχειρήσεων».
Η τελική ελπίδα είναι ότι οι προκλήσεις»δεν είναι αποκλίνουσες ή διχαστικές«Μεταξύ των χωρών-μελών της βόρειας ή της νότιας Ευρώπης, ακολουθώντας το παράδειγμα των ΗΠΑ: «Για κάποιον που ζει στην Αλάσκα, οι προκλήσεις είναι ίδιες με αυτές ενός ανθρώπου που ζει στη Φλόριντα», τόνισε ο Μπορέλ.