Στο Μιλάνο (35.342 €), στη Μόντσα-Μπριαντζά (31.984 €) και στο Μπολτσάνο (31.483 €) τα ριάλιτι τα περισσότερα στο «κόκκινο». Οι λιγότερες είναι οι Agrigento (€10.302), Vibo Valentia (€9.993) και Enna (€9.631).
Στις 31 Δεκεμβρίου 2022, το μέσο ποσό χρέους ανά νοικοκυριό στην Ιταλία είχε αυξηθεί στα 22.710 ευρώ. Συνολικά, το απόθεμα του τραπεζικού χρέους που κατείχαν όλα τα ιταλικά νοικοκυριά διαμορφώθηκε σε επίπεδο ρεκόρ των 595,1 δισ. ευρώ και αυξήθηκε κατά 3,5% σε σύγκριση με το 2021.
Το Γραφείο Ερευνών CGIA, το οποίο, μετά από αυτά τα αποτελέσματα, φοβάται έναν άλλο κίνδυνο: την αναζωπύρωση της τοκογλυφίας. Αν και ο αριθμός των καταγγελιών για αυτό το έγκλημα στις αστυνομικές δυνάμεις μειώνεται εδώ και αρκετό καιρό, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι η αύξηση των χρεών των νοικοκυριών οδηγεί περισσότερα από ένα άτομα να στραφούν σε τοκογλύφους που ήταν πάντα πιο «διαθέσιμοι» από οποιονδήποτε άλλο. για να βοηθήσουμε όσους βρίσκονται σε περιορισμένη χρηματοδότηση, ειδικά στις πιο δύσκολες οικονομικά εποχές. Όλοι γνωρίζουν ότι η τοκογλυφία είναι ένα «καρστικό» φαινόμενο: όσοι έχουν πέσει στο δίκτυο των τοκογλύφων δύσκολα απευθύνονται στην αστυνομία. Τα θύματα πολύ συχνά απειλούνται και φοβούνται για τη σωματική τους ασφάλεια και των αγαπημένων τους. Στην πραγματικότητα, αυτοί που θέλουν τα χρήματά τους πίσω δεν έχουν ενδοιασμούς. όχι μόνο εφαρμόζει τρομακτικά επιτόκια μέσα σε λίγους μήνες, αλλά είναι διατεθειμένη να κάνει τα πάντα για να ανακτήσει ό,τι έχει δανειστεί, ακόμη και στην έσχατη λύση με βίαιες μεθόδους.
• Κρίσιμη κατάσταση, αλλά ακόμα υπό έλεγχο
Αν και το απόθεμα των χρεών αυξάνεται λόγω του πληθωρισμού, της αύξησης του κόστους των στεγαστικών δανείων και της αύξησης των λογαριασμών κοινής ωφέλειας που επηρέασαν αρνητικά μεγάλο μέρος του περασμένου έτους, η κατάσταση είναι κρίσιμη, αλλά εξακολουθεί να είναι υπό έλεγχο. Πιθανολογείται ότι η αύξηση των χρεών οφείλεται εν μέρει στην ισχυρή οικονομική ανάκαμψη που σημειώθηκε τη διετία 2021-2022. Στην πραγματικότητα, οι πιο εκτεθειμένες οικονομικά επαρχιακές περιοχές είναι και αυτές με τα υψηλότερα επίπεδα εισοδήματος. Σίγουρα σε αυτές τις πραγματικότητες μεταξύ των χρεωμένων υπάρχουν και πυρήνες που ανήκουν στις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Ωστόσο, το υψηλότερο χρέος αυτών των περιοχών θα μπορούσε να αποδοθεί στις σημαντικές επενδύσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια στον τομέα των ακινήτων, οι οποίες, προφανώς, αποδίδονται κυρίως σε οικογένειες που έχουν καλό βιοτικό επίπεδο. Ένα άλλο πράγμα, όμως, είναι να ερμηνεύσουμε τα δεδομένα από τον Νότο. σε απόλυτες τιμές η κατάσταση είναι λιγότερο κρίσιμη από ό,τι στην υπόλοιπη χώρα, ακόμα κι αν το χρέος των φτωχότερων νοικοκυριών είναι σίγουρα μεγαλύτερο από αλλού. Θα πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι η μεγαλύτερη συχνότητα χρέους επί του εισοδήματος καταγράφεται στα πιο ευάλωτα οικονομικά νοικοκυριά, δηλαδή σε εκείνα που κινδυνεύουν από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό. Επιπλέον, τα στοιχεία της Istat μας λένε ότι οι κρίσεις που έχουν σημειωθεί από το 2008 έχουν αυξήσει τον αριθμό των νοικοκυριών που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, δεδομένου ότι οι επιπτώσεις αυτών των οικονομικών κραδασμών έχουν διευρύνει το χάσμα μεταξύ φτωχών και πλουσίων.
• ΤΕΧΝΙΤΕΣ, ΛΙΑΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΦΠΑ ΟΙ ΠΙΟ ΕΚΤΙΘΕΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΤΟΚΟΛΟΓΙΑΣ
Με την προοδευτική επιβράδυνση της οικονομίας και τη συνακόλουθη κατάρρευση των τραπεζικών δανείων προς τις επιχειρήσεις τους τελευταίους μήνες, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι υπάρχει «προσέγγιση» εγκληματικών οργανώσεων προς οικογενειακές μικροεπιχειρήσεις: όπως βιοτέχνες, καταστηματάρχες και πολλά Φ.Π.Α. αριθμοί. Ο κόσμος των αυτοαπασχολούμενων ήταν πάντα ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Στο παρελθόν, μετά από απρόβλεπτη δαπάνη ή έλλειψη είσπραξης, πολλοί αναγκάστηκαν να χρεωθούν για μερικές χιλιάδες ευρώ με υποκείμενα που αρχικά παρουσιάστηκαν ως ευεργέτες, αλλά μέσα σε λίγους μήνες μεταμορφώθηκαν σε αυτό που πραγματικά είναι: εγκληματιών . Για να αποφευχθούν όλα αυτά, η τάση πρέπει να αντιστραφεί, να επιστρέψει στην παροχή ρευστότητας σε πολύ μικρές επιχειρήσεις, διαφορετικά πολλά από αυτά θα μπορούσαν να καταλήξουν στην αγκαλιά των τοκογλύφων. Όχι μόνο αυτό, είναι επίσης απαραίτητο να ενθαρρύνουμε την προσφυγή στο «Ταμείο για την πρόληψη» της τοκογλυφίας. Ένα όργανο, το τελευταίο, που εισήχθη με νόμο πριν από μερικές δεκαετίες, αλλά ελάχιστα χρησιμοποιημένο, και επειδή είναι άγνωστο στους περισσότερους και, κατά συνέπεια, με περιορισμένους διαθέσιμους οικονομικούς πόρους.
• ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΙΟ «ΚΟΚΚΙΝΟ» ΣΤΟ ΜΙΛΑΝ. ΣΤΟ ΕΝΝΑ ΟΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ
Οι περισσότερες οικογένειες στο «κόκκινο» βρίσκονται στην επαρχία του Μιλάνου, με μέσο χρέος 35.342 ευρώ (+5,1 τοις εκατό σε σύγκριση με το 2021). στη δεύτερη θέση βλέπουμε εκείνους της Monza-Brianza, με 31.984 ευρώ (+3 τοις εκατό) και στην τρίτη θέση τους κατοίκους του Bolzano, με 31.483 ευρώ (+5 τοις εκατό). Ακριβώς από το βάθρο σημειώνουμε αυτές της Ρώμης, με μέσο χρέος 30.851 ευρώ (+2,8 τοις εκατό) και εκείνων του Κόμο, με 30.276 ευρώ (+3,8 τοις εκατό). Μεταξύ των λιγότερο εκτεθειμένων, ωστόσο, επισημαίνουμε τις οικογένειες που κατοικούν στην επαρχία Agrigento, με χρέος 10.302 ευρώ (+3 τοις εκατό) και αυτές της Vibo Valentia, με 9.993 ευρώ (+1,9 τοις εκατό). Τέλος, τα λιγότερο χρεωμένα νοικοκυριά στην Ιταλία βρίσκονται στην Έννα, με «κόκκινο» 9.631 ευρώ (+3,6 τοις εκατό). Το 2022, η ιταλική επαρχία που παρουσίασε τη μεγαλύτερη διακύμανση του χρέους των νοικοκυριών ήταν η Ραβέννα (+9,1 τοις εκατό), ενώ η μόνη που υπέστη συρρίκνωση ήταν η Βερτσέλι (-2,3 τοις εκατό). εκατό).
