Αν και οι τιμές των πρώτων υλών πέφτουν τους τελευταίους μήνες, η εισαγωγή αυτών των προϊόντων θα μπορούσε να κοστίσει στη χώρα τουλάχιστον 80 δισεκατομμύρια ευρώ περισσότερο φέτος από ό,τι την περίοδο πριν από την Covid. Για να πούμε ότι είναι το Γραφείο Ερευνών του CGIA.
Οι τιμές των μετάλλων και των ορυκτών (αλουμίνιο, σιδηρομετάλλευμα, χαλκός, μόλυβδος, κασσίτερος, νικέλιο και ψευδάργυρος), για παράδειγμα, έχουν αυξηθεί κατά μέσο όρο κατά 25,7 τοις εκατό τα τελευταία τρία χρόνια. Το ενεργειακό κόστος (πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακας), από την άλλη πλευρά, διπλασιάστηκε (+101,3%).
Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι στους τομείς της ενέργειας, η αύξηση της τιμής του άνθρακα ήταν 463,3 τοις εκατό και αυτή του φυσικού αερίου έως και 671,6 τοις εκατό. Από την άλλη πλευρά, οι αυξήσεις καταγράφηκαν για τον σίδηρο (+4,6%), τον κασσίτερο (+16,8%), τον ψευδάργυρο (+21%), το νικέλιο (+29,3%), το αλουμίνιο (+30,7%), τον χαλκό ( +32,9 τοις εκατό) και το πετρέλαιο (+57,7 τοις εκατό). Και πάλι σε σύγκριση με το 2019, μεταξύ των πρώτων υλών που εξέτασε η CGIA με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, μόνο ο μόλυβδος υπέστη μείωση στην τιμή της τάξης του 8,4%.
• Η ανάκαμψη της παγκόσμιας ζήτησης έχει ωθήσει τις τιμές προς τα πάνω
Γενικότερα μπορούμε να αναφέρουμε ότι μετά από ένα 2019 που χαρακτηρίστηκε από σημαντική σταθερότητα στον δείκτη τιμών αυτών των δύο εμπορευματικών ομάδων, από τον Φεβρουάριο του 2020 (με την έλευση του Covid-19 και τη συνακόλουθη μείωση της παγκόσμιας ζήτησης) σημειώθηκε πτώση των τιμών (περισσότερο για την ενέργεια) που κορυφώνεται τον Απρίλιο του 2020. Από τον Μάιο του 2020, από την άλλη πλευρά, υπάρχει μια τάση κλιμάκωσης των δεικτών των δύο ομίλων που παίρνει ολοένα και μεγαλύτερη μορφή τους επόμενους μήνες μετά την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη. Τέλος, η τάση αυτή διακόπηκε σημαντικά μόνο τον Απρίλιο του 2022 για τα μέταλλα και τον Σεπτέμβριο του 2022 για την ενέργεια.
Να σημειωθεί επίσης ότι το 2019, η τιμή των 2 εμπορευματικών ομάδων ήταν πολύ κάτω από τα μέσα επίπεδα του 2010 (το έτος που αντιπροσωπεύει τη βάση των 100 του γραφήματος) αφού μετά την κρίση του 2009 υπήρχε (όπως συμβαίνει συνήθως μετά από μια ισχυρή ύφεση) σε προοδευτική αύξηση των επιπέδων τιμών που εξάλειψε πλήρως τις μειώσεις που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της ύφεσης και επανέφερε τις τιμές σε υψηλότερα επίπεδα από τα προ κρίσης επίπεδα (2008). Τέλος, πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι, για τα μέταλλα, ο δείκτης τιμών για τον μήνα Οκτώβριο του 2022 είναι ελαφρώς χαμηλότερος από τον μέσο όρο του 2010. Παρά τη σημαντική πτώση τους τελευταίους μήνες, οι τιμές της ενέργειας παραμένουν σε πολύ υψηλά επίπεδα, τα οποία, όπως είπαμε και παραπάνω, ήταν διπλάσια τον Οκτώβριο του 2022 σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του 2019.
• Συνεισέφεραν και οι θαλάσσιες μεταφορές
Το κόστος των θαλάσσιων μεταφορών για εμπορευματοκιβώτια έχει σίγουρα επίσης συμβάλει στην άνοδο των τιμών των πρώτων υλών, οι οποίες, αν και τον τελευταίο χρόνο υπέστη μέση συρρίκνωση 68%, σε σύγκριση με την εμφάνιση της πανδημίας, αυξήθηκε κατά 170% ( Πηγή: fbx.freightos.com). Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι περίπου το 90 τοις εκατό των διεθνών μεταφορών εμπορευμάτων ταξιδεύει δια θαλάσσης και αποφασιστικό ρόλο στη μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων κατέχουν οι χώρες της Άπω Ανατολής. Η Κίνα, για παράδειγμα, με 14 λιμάνια στο σύνολο των κορυφαίων 20 ελέγχει πάνω από το 54 τοις εκατό του μεριδίου της παγκόσμιας αγοράς (Confindustria, "The αύξηση στο κόστος των θαλάσσιων μεταφορών για μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων: αναφορές από εταιρείες στο σύστημα Confindustria", Ρώμη 2021 ).
• Κόψτε τη φορολογική σφήνα για να αποτρέψετε τους εργαζόμενους να πληρώσουν το λογαριασμό
Η αύξηση των τιμών των πρώτων υλών έχει προκαλέσει τη συνακόλουθη αύξηση του πληθωρισμού που στη χώρα μας είναι πλέον διψήφιος. Αυτή η κατάσταση επηρεάζει προφανώς όλους. ιδιαίτερα τους φορολογούμενους σταθερού εισοδήματος που υφίστανται μεγάλη απώλεια αγοραστικής δύναμης. Με «λιγότερα» χρήματα στην τσέπη, η εγχώρια ζήτηση είναι προφανώς προορισμένη να υποχωρήσει επίσης. Τα τελευταία προγνωστικά στοιχεία που παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μας λένε ότι το 2023 η κατανάλωση των ιταλικών οικογενειών προορίζεται να αυξηθεί κατά ανεπαίσθητο 0,1 τοις εκατό που, έμμεσα, θα τιμωρήσει επίσης τις επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους. Εάν ένα μεγάλο μέρος των καταναλωτών δεν αγοράζει, είναι επίσης εντελώς περιττό να παράγει. Επομένως, για να βγούμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο υπάρχει μόνο ένας δρόμος: αυτός της μείωσης της σφήνας που επιτρέπει στους μισθούς να γίνουν «βαρύτεροι».