(από τον Andrea Pinto) Είμαι υπεύθυνος στη Βεγγάζη. Ο Χατάρ τις προάλλες δεν επέτρεψε σε ένα προεδρικό αεροπλάνο που μετέφερε τον πρωθυπουργό Αμπντελχαμίδ να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο της Βεγγάζης. Το κοινοβούλιο, από την άλλη πλευρά, δεν ψήφισε τον νόμο για τον προϋπολογισμό για τον νέο πρωθυπουργό, ένα σαφές μήνυμα που υπογραμμίζει την πολιτική αδυναμία του πρωθυπουργού της Λιβύης. Φαίνεται να μαρτυρεί μια ιστορία που έχει ήδη δει, με έναν μεταβατικό πρωθυπουργό που ήθελε η Δύση, μέχρι τις επόμενες προεδρικές εκλογές στις 24 Δεκεμβρίου και έναν στρατιωτικό ηγέτη που έχει το έδαφος στα ανατολικά σταθερά στο χέρι του, την πλουσιότερη περιοχή σε καταθέσεις λάδι ολόκληρης της χώρας.
Για να αντιμετωπίσει τον Abdelhamid, ο Haftar προετοιμάζει ήδη την έκπληξη, για να διορίσει τον γιο του στις επόμενες εκλογές του Δεκεμβρίου. Ο νεότερος από τα έξι παιδιά του, ο Σαντάμ, θα αναλάβει τη διοίκηση του ένδοξου «Εθνικού Στρατού της Λιβύης», ενός στρατιωτικού σώματος που ιδρύθηκε από τον Χαφτάρ και αγωνίστηκε για να απελευθερώσει την Κυρηνίκα από τζιχαντιστές πολιτοφυλακές. Το μόνο κακό σημείο είναι ότι η στρατιωτική του εκπαίδευση απέτυχε να καταλάβει την Τρίπολη (άμυνα από την Τουρκία), παρά την υποστήριξη ρωσικών, εμιράτων, αιγυπτιακών, τσαντών και σουδανικών αεροσκαφών και μισθοφόρων. Επομένως, ο Χατάρ ανέθεσε τις δύο ταξιαρχίες στον πρωτότοκό του. Στον Σαντάμ της ταξιαρχίας «Ταρέκ Μπεν Ζιάδ» και στον Κάλεντ «106»
Το σχέδιο του Haftar υποστηρίζεται από τα Εμιράτα, την Αίγυπτο και τις άλλες σουνιτικές χώρες που θέλουν να εμποδίσουν την άνοδο στη Λιβύη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που, όπως είναι γνωστό, υποστηρίζονται από την Τουρκία. Παρά τις εκκλήσεις της διεθνούς κοινότητας, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας, να έχουν αναπτυχθεί Ρώσοι και Τούρκοι από το έδαφος της χώρας της Βόρειας Αφρικής, ιδιωτικές ρωσικές πολιτοφυλακές, όπως εκείνες των τακτικών στρατιωτών του Βάγκνερ και των Τούρκων, εξακολουθούν να υπάρχουν στο έδαφος και μπορούν ακόμη να επηρεάσουν σταθερότητα της χώρας προς την αντίθετη κατεύθυνση, πιο ευνοϊκές. Ο Χατάρ με τη βοήθεια των Ρώσων θα μπορούσε να ξαναρχίσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις πότε και πώς θέλει. Εν τω μεταξύ, τα παιδιά του αποδημούνται πολύ συχνά για να βρουν οικονομική αλλά και πολιτική υποστήριξη. Τα τελευταία ταξίδια στα Εμιράτα, την Αίγυπτο και την Κρεμόνη στη Δημοκρατία μιλούν επίσης για το Ισραήλ είναι απόδειξη αυτού.