(از Op-ed توسط طلال اوحدا) به نظر می رسد لیبی در حال پیشرفت زیادی به سمت ثبات است، اما اگر فراتر از شعارهای سیاسی، شرایط را در میدان تجزیه و تحلیل کنیم، متوجه می شویم که وضعیت هرگز تا این حد تلخ نبوده است. برای همه روشن است که بازیگران نهادی کنونی، بیش از یک سال پس از به تعویق افتادن انتخابات ملی و تقریباً هشت سال پس از امضای توافقنامه سیاسی لیبی (LPA) فعالانه مانع از روند انتخابات می شوند. تمدید بیشتر دوره انتقال، لیبی را در برابر مسائل سیاسی و اقتصادی، بی ثباتی و امنیت آسیب پذیرتر خواهد کرد. رئیس حکومت وحدت ملی (GNU)، عبدالحمید الدبیبه، پس از از دست دادن اجماع در زمینه برای توافقات حاصل شده در سطح بین المللی، از جمله تحویل ابواجیله مریمی به ایالات متحده به دلیل دخالت مشکوک آن در کیف لاکربیپس از انکار وعده های خود مبنی بر عدم شرکت در انتخابات، گروه های مسلح بیشماری را در غرب لیبی با هدف تنها ماندن در قدرت تامین مالی کرده است.
در خبرنامه کانال PRP مشترک شوید!
نیروی بازدارنده ویژه (رادا) و دستگاه پشتیبانی پایداری (S.S.A.) قدرت خود را به میزان قابل توجهی افزایش داده اند، در حالی که وضعیت غرب طرابلس کاملاً خارج از کنترل دولت است.
جنگ بین گروه های مسلح الف زاویه، در 5 فوریه گذشته ده ها خانواده را برای چند ساعت به دام انداخت و حداقل دو غیرنظامی کشته شدند. درگیری های متناوب از 25 سپتامبر گزارش شده است که سه غیرنظامی دیگر از جمله یک دختر 10 ساله کشته شدند.
پالایشگاه از زاویه و مجموعه ای از ملیتا وقفه های مکرر تولید همچنان ادامه دارد و به اعتراضات مردم دامن می زند. ناگفته نماند قاچاق انسان، بلایی که از آن زمان گریبانگیر شهرهای غربی ما شده است سابراتا a قرابولی. این به این دلیل است که دولت‌های کنونی نتوانسته‌اند به آشتی واقعی بین جناح‌های ناهمگن دست یابند، در واقع، بودجه‌هایی که در اختیار برخی گروه‌های مسلح گذاشته شده است، به خشونت دامن زده است. همه اینها در حالی اتفاق افتاد که چند تن از سران دولت و دولت برای امضای یادداشت هایی به طرابلس سفر کردند که از نظر بسیاری غیرقانونی است.
لیبی که از نظر منابع نفتی غنی است، هنوز بین دو دولت موازی تقسیم شده است. از یک طرف،
دولت وحدت ملی (GNU) مستقر در طرابلس به رهبری عبدالحمید الدبیبهاز سوی دیگر،
دولت به رسمیت شناخته شده توسط پارلمان، مجلس نمایندگان (HoR)، به رهبری فتحی باشاغاکه در سفرهای اخیر مقامات آمریکایی، بریتانیایی و آلمانی مورد استقبال قرار نگرفت.
آب و هوای بی ثباتی در منطقه غرب به نفع بسیاری است بازیکن لیبیایی ها بالاتر از همه مصراتهاز
زادگاه این دو نخست وزیر، که از ظهور آن بیم دارد زاویه. علاوه بر این، دبایبه ترجیح می دهد
به دو دلیل آشفتگی فعلی را حفظ کنید. وضعیت امنیتی نامطمئن بهانه خوبی برای عدم حمایت از انتخابات آزاد سیاسی است، ثانیاً، پراکندگی گروه های مسلح غربی به نخست وزیر اجازه می دهد تا با تکیه بر شبه نظامیان طرابلس و مصراته که میلیاردها دینار به آنها می پردازد، قدرت را حفظ کند. مهم نیست که همه اینها مانع از تلاش های کمیته مشترک نظامی (JMC 5 + 5) در جهت اتحاد نیروهای مسلح شود. این حقیقت که دبایبه اهرم هرج و مرج فعلی با این واقعیت نشان داده می شود که او از a جلوگیری کرده است شبان هادیه (نام مستعار ابوعبیده الزاوی) از چهره های کلیدی گروه های مسلح و انقلابی در زاویه، برای بازگشت به شهر خود.
فشارهای اجتماعی فزاینده، از جمله تحصن در بخش های حمل و نقل و بهداشت و همچنین تظاهرات کارگران نفت در جالو و زووارا، نشان دهنده ناتوانی دولت های فعلی در یافتن راه حل های پایدار به نفع شهروندان است. از بازگشت احتمالی اسلام گرایان رادیکال به سیاست نیز سخنی نگوییم.
آوریل گذشته، عبدالحکیم بلحاجیک مبارز سابق اسلام‌گرا، پس از سال‌ها تبعید خودخواسته به لیبی بازگشت قطر. بلحاج او وارد طرابلس شد و مورد استقبال انبوهی از کاروان های نظامی قرار گرفت که او را همراهی کردند و به خانه اسکورت کردند. در عین حال دوستش روحانی علی صلابی، در 4 ژانویه یک مجمع در استانبول ترتیب داد تا از طریق اتحادهای غیرمنتظره مشروعیت سیاسی جدیدی به دست آورد.
در 28 ژانویه، نخست وزیر ایتالیا Giorgia Meloni در لیبی با مقامات لیبی گفتگو کرد
دولت وحدت ملی (GNU)، با تمرکز بر انرژی و مهاجرت، مسائل اصلی اتحادیه اروپا.
این دیدار پس از دیدار رئیس سیا انجام می شود ویلیام برندر اواسط ژانویه در طرابلس و بنغازی و پس از آن رئیس MIT، هاکان فیدانرئیس سازمان اطلاعات ترکیه بازیگران خارجی باید از مشروعیت بخشیدن به نهادهای سیاسی انتخاب نشده و تاریخ مصرف گذشته در لیبی دست بردارند. این وضعیت مستلزم مشروعیت مجدد دولت است که با رضایت مردم صورت می گیرد. مردم لیبی خواستار نهادهای قانونی هستند که بتوانند نیازهای اساسی آنها را تامین کنند. نهادهای سیاسی باید بر اساس اراده واقعی مردم ایجاد شوند. در این روند، برگزاری انتخابات قانونگذاری و ریاست جمهوری بسیار مهم است و نیاز فوری به نهایی کردن قانون اساسی اساسی وجود دارد تا به همه احزاب، که معتقدند نماینده مردم لیبی هستند، اجازه شرکت در انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی را بدهد.
