(توسط جان بلک بیای) فرض کنیم: مشکلی که در حال حاضر در ایتالیا داریم این است که افرادی که به این ویروس آلوده شده اند اما نمی دانند که آنها هستند ، آزادانه در سرزمین ملی در حال چرخش هستند. شما نمی خواهید روی صلیب سرخ شلیک کنید و در این لحظه ها باید به سمت انسجام ملی بروید که به دلایل وابستگی سیاسی هرگز در ایتالیا پرورش نیافته است. با این حال ، ما می خواهیم حداقل سعی کنیم از دست یک مدیر اجرایی که به نظر می رسد کاملاً آماده نیست برای تصمیم گیری (شدید) مناسب با وضعیت احتمالی بیدار شود ، بیدار شویم.
شاید نیازی به انتظار برای مؤسسات اروپایی منتظر نباشد ، همچنین به این دلیل که اگر دوستان در مواقع ضروری ملاقات کنند ، بروکسل در به نظر می رسد مسئله اپیدمی در ایتالیا تماشاگر تئاتر اسکالا در میلان باشد که در این زمان بسته است.
اگر به وضعیت جغرافیایی سیاره نگاه کنیم ، می بینیم که در چین آنها موفق به مدیریت عفونت در یک منطقه جغرافیایی شامل شصت میلیون نفر شدند. ما می دانیم که آنها این کار را با زور انجام دادند ، یعنی اقدامات شدید برای مهار حرکات مردم و حفاظت از این اقدامات با استفاده از ارتش. در کره جنوبی دو برابر بیشتر آلوده است اما کمتر از نیمی از متوفیان نسبت به ایتالیا هستند. در آلمان ، فرانسه و سایر کشورهای اروپایی آلوده به تعداد کمی محدود است که به راحتی تحت کنترل باقی می ماند.
چرا در ایتالیا ویروس با آلوده کردن صدها نفر روزانه و ارسال درصد به خالق که بالاتر از آن است که در ابتدا با میزان مرگ و میر این بیماری مشخص می شود ، تکثیر می شود؟
پاسخ این خواهد بود: دولت اقدامات بهداشتی مناسبی را انجام نمی دهد.
اقدامات مناسب می تواند مربوط به بسته شدن شدید و فوری مناطق قرمز باشد ، شاید با کمک نیروهای مسلح ایتالیا و پلیس ، با احترام کامل به کارآفرینان و صنعتگران بزرگ در شمال که اقتصاد را تنها مشکل می دانند. با اپیدمی ارتباط دارد.
همچنین درست است که در ایتالیا ، مسدود کردن یک منطقه آلوده می تواند با شکایت "آدم ربایی" علیه کسانی که این اقدام را تعیین کرده اند - با توجه به سابقه در بخشهای دیگر - مداخله قوه قضائیه را تحریک کند ، اما اگر ما از این موارد خارج نشویم محدودیت هایی که نهادها به خود تحمیل می کنند ، این ویروس همچنان به خیابان های مرکزی و جنوبی ایتالیا می رود و ملتی را به زانو در می آورد.
به عنوان مثال ، شما می توانید شروع کنید به سناریوهای بعدی فکر کنید. یعنی هزاران تخت که در صورت افزایش عفونت توسط مراکز درمانی تهیه و در دسترس هستند آنها تعداد مطلوبی از مکان های مراقبت ویژه ندارند و این جزئیاتی است که باید روی آنها کار شود. در حقیقت درک شده است که اگر ویروس شما را به آرامی "از شما خارج کند" اما اگر ویروس شما را جدی بگیرد ، شما باید تحت مراقبت های شدید قرار بگیرید و با تنفس مصنوعی حمایت شوید. سؤال: آیا مکانهای مراقبتهای ویژه که می توانند در ایتالیا تضمین شوند با هر سناریوی احتمالی که در آینده نزدیک وجود دارد سازگار هستند؟ تعداد موجود در سراسر ایتالیا باید حدود 5 هزار مکان مراقبت ویژه باشد. در یک سناریوی فاجعه بار ، همه مکان ها می توانند برای اورژانس ویروس کرونا مقصد باشند ، و سایر موارد مراقبت های بهداشتی ICU را بهم بریزد.
به نظر می رسد شرکت های تولید کننده ماسک در فرانسه ملی شده اند. در ایتالیا ما نتوانسته ایم این کار را انجام دهیم ، شاید همیشه ترس از دیدن دستگاه قضایی مداخله می کند. اما در مواردی مانند این ، آیا در ایتالیا نیز نمی توانستیم همین کار را انجام دهیم؟ انتظار دارید تولید و توزیع این دستگاه ها را به کل جمعیت افزایش دهید؟
می توان یک سؤال دیگر پرسید. آیا می توان علاوه بر ارائه مشوق های اقتصادی ، فرضیه مداخلات در صنعت ملی را شروع کرد تا به تولید وسایل پزشکی مفید برای معالجه مراقبت های ویژه بپردازد؟
با این حال به نظر می رسد که دولت به زندگی خود برای روز ادامه می دهد. اما زندگی روزانه به معنای شمارش تعداد آلودگی ها و مرگ و میرها است.
شاید زمان آن رسیده است که از قبل بازی کنیم
شخصی در میان رهبران ارشد دولت تعجب کرده است که آیا مسدود کردن کل مناطق برای سه هفته ، بسته نگه داشتن همه چیز مناسب نیست: دفاتر ، قطارها ، هواپیماها و وسایل حمل و نقل؟ در حقیقت ، اگر چنین ابتکاری جدی باعث خسارت اقتصادی محدودی شود قابل مقایسه با آنچه در ماه آگوست متحمل می شویم ، وقتی همه چیز متوقف شود ، از طرف دیگر این مزیت سه برابر جلوگیری از گسترش ویروس ، بیش از دوره جوجه کشی ، شناسایی افرادی که قبلاً آلوده شده اند و بنابراین از انتقال ویروس به افراد سالم جلوگیری می کند.
کسی می گفت: "واتسون ابتدایی" اما بدگمان این است که نهادهای حکومتی هنوز در جستجوی "مفاد" بروکسل هستند و منتظرند "مفاد" ای را که احتمالاً هرگز به نتیجه نمی رسد.