فرانسه قصد دارد یک یا دو ناو هواپیمابر را جایگزین شارل دوگل کند. با این حال، همه موافق نیستند.
امانوئل ماکرون در ماه ژانویه به مناسبت ارائه قانون برنامه ریزی نظامی بعدی (LPM) در مورد آن صحبت خواهد کرد. رئیس‌جمهور باید فرانسوی‌ها را در مورد بودجه دفاعی جدید متقاعد کند و ادارات خود را در مورد انتخاب‌هایی که در ده سال آینده برای اکتساب‌های نظامی دنبال می‌شود متقاعد کند.
وزارت اقتصاد و دارایی فرانسه پیشنهاد اختصاص 370 میلیارد یورو برای دوره 2024-2030 را ارائه کرده است، در حالی که ستاد کل دفاع امیدوار است بودجه ای بالغ بر 430 میلیارد یورو اختصاص دهد.
ماکرون خواهان یک «قدرت نظامی بازدارنده» تا پایان دهه است. با این حال، بررسی استراتژیک ملی، در اهداف اصلی (هسته ای، سایبرنتیک و غیره) ارائه شده در نوامبر، به مسئله ابزار نظامی لازم نمی پردازد.
بنابراین LPM باید ترتیبی از اولویت ها، به ویژه سطح جاه طلبی نظامی در اروپا و در نتیجه، خارج از اتحادیه اروپا را تعیین کند.
یوهان میشل، از مؤسسه بین المللی مطالعات استراتژیک، گفت که LPM فرصتی برای قرار دادن هدف مناسب از نظر فناوری تجهیزات مورد نیاز خواهد بود. هرچه پیچیدگی آنها کمتر باشد، برای فرانسه بهتر خواهد بود زیرا ارزان تر هستند: راهی برای به دست آوردن بیشتر. درگیری روسیه و اوکراین به ما آموخته است که برای مقابله با یک درگیری «شدت بالا» باید «انبوهی» از ابزارهای قابل توجهی در اختیار داشت، یعنی برای متحدی مانند اوکراین تسلیحات ضروری برای دفاعی همتراز با حریف بحث بر سر فرصت دستیابی به دو ناو هواپیمابر بسیار گران قیمت یا هدایت بودجه دفاعی به سمت تسلیحات ارزان قیمت اضافی است که به طور قابل توجهی انبارهای نظامی را تقویت می کند و در نتیجه بازدارندگی استراتژیک ایجاد می کند.