توسط جوزپه پاکیونه
از روزی که گروه حماس وارد خاک اسرائیل شد و انواع اعمال غیرقانونی را علیه مردم بی گناه انجام داد، اولین چیزی که اسرائیل فریاد زد این جمله بود:ما در جنگ هستیم!"، با این مفهوم که اعلام جنگ منجر به احقاق حق دولت تل آویو می شود تا تاریخ غیر محدود بدون توجه به عواقبی که ممکن است به همراه داشته باشد، به هر طریقی که مناسب بداند واکنش نشان دهد.
به محض شروع یک درگیری مسلحانه یا اشغال سرزمینی، در این مورد خاص، اعمال قواعد حقوق بین‌الملل درگیری‌های مسلحانه یا حقوق بشردوستانه آغاز می‌شود، شاخه‌ای از حقوق بین‌الملل عمومی که هر طرف درگیر، از جمله بازیگران غیر را ملزم می‌کند. دولتی مثل حماس و نام مستعار. نقش حقوق بین‌الملل بشری حمایت از افرادی است که مستقیماً در خصومت‌ها شرکت نمی‌کنند و محدودیت‌هایی را بر ابزار و روش‌های جنگی که توسط طرف‌های درگیر استفاده می‌شود، اعمال می‌کند. قواعد حقوق جنگ توسط مجموعه‌ای از اسناد، یعنی معاهدات بین‌المللی، مانند کنوانسیون ژنو 1949 و قوانین بین المللی الزام آور.
از آنجایی که هر بازیگر دولتی نه باید با کنوانسیون های فوق الذکر مطابقت داشته باشد، متأسفانه رمزگشایی پاسخ های متناقضی که در روزهای اخیر از سوی برخی از کشورهای قاره اروپای کهن و از سوی ایالات متحده رسیده است، دشوار می شود. در درجه اولزبان دیپلماتیک دولت آمریکا که می‌توان آن را به گونه‌ای تفسیر کرد که به دولت در تل‌آویو می‌گوید که با حمایت مقامات واشنگتن می‌تواند هر کاری را که لازم می‌داند انجام دهد، اما باید از اجرای این قانون پیروی کند. مقررات قوانین جنگ؛ نه تنها این، بلکه او به دولت اسرائیل هشدار داد که اهداف سیاسی خود را مشخص کند و در مورد آنچه ممکن است پس از اقدام نظامی رخ دهد، فکر کند. دولت آمریکا نگران است که دولت اسرائیل به باتلاقی در غزه کشیده شود که طولانی و خونین خواهد بود و باعث تضعیف نفوذ آمریکا در خاورمیانه خواهد شد.
ایالات متحده اشغال غزه را یک اشتباه می‌داند، اما حذف افراط‌گرایان فعال در داخل حماس، یک سازمان تروریستی را ضروری می‌داند، در حالی که از گشایش برای به رسمیت شناختن فلسطین به عنوان یک نهاد دولتی حمایت می‌کند.
با این حال، دولت آلمان تاکید کرده است که مسئولیتش ناشی از هولوکاست به ما یادآوری می کند که وظیفه آن دفاع از موجودیت اسرائیل است و خود را در کنار مردم اسرائیل قرار می دهد. مشکل این است که موقعیت او می تواند او را در جنایاتی که اکنون علیه مردم فلسطین مرتکب می شود، شریک کند.
مقامات تل آویو از محاصره غزه، محدود کردن دسترسی به نیازهای اولیه مانند غذا، آب و برق، بمباران برخی نوارهای سرزمینی که در آن هزاران فلسطینی جان خود را از دست داده اند، خبر داده اند. دلیل اصلی اسرائیل این است که حماس را تحت فشار قرار دهد تا گروگان ها را آزاد کند.
قطع نیازهای اولیه برای بقای غیرنظامیان در جریان درگیری های مسلحانه مانند گرسنگی، قطع منابع آب و برق برای تخریب قلمرو غزه، ناقض موازین و اصول حقوق بین الملل درگیری های مسلحانه است. نیروهای ترکیبی نیروهای دفاعی اسرائیل، در درجه اول کشتار غیرنظامیان و هدف قرار دادن زیرساخت های غیرنظامی، برای فراموش نکردن استفاده از زبان غیرانسانی، چشم انداز جنایات جنگی را افزایش می دهد، بلکه جنایات علیه بشریت و حتی نسل کشی را نیز فرض می کند.
دولت اسرائیل تاکید بر این نکته را مهم می داند که شمال نوار غزه باید به طور کامل از دست حماس آزاد شود و سپس به سمت جنوب حرکت کند. جنبه دیگر مربوط به جابجایی غیرنظامیان آواره فلسطینی است که هیچ نشانه ای از سوی اسرائیل وجود ندارد. این اخراج شهروندان فلسطینی یک مجازات دسته جمعی است که کاملاً توسط قوانین بین المللی درگیری مسلحانه ممنوع است، که ممکن است خطر واقعی صدمات جبران ناپذیری برای زندگی و تمامیت شخصی مردم فلسطین ایجاد کند.
هشدار نیروهای اسرائیلی مبنی بر تخلیه نوارهای سرزمینی غزه، دولت تل آویو را از تعهدات و مسئولیت های مندرج در حقوق بین الملل بشردوستانه که هرگونه اقدام یا تهدید خشونت آمیزی را که هدف آن القای رعب و وحشت در میان مردم فلسطین باشد، ممنوع می کند، مستثنی نمی کند. قوانین در دسترس هستند، بنابراین اسرائیل، چه بخواهد چه نخواهد، باید آنها را بدون «اگر» یا «اما» رعایت کند. این امر در مورد بازیگران غیردولتی مانند حماس و سایر گروه ها نیز صدق می کند. باید به قوانین جنگ و به ویژه کمک های انسانی که باید همیشه به غیرنظامیان ارائه شود، احترام گذاشت.
در مورد سازه‌هایی مانند بیمارستان‌های مدنی، از حفاظت ویژه برخوردارند، به این معنا که آنها را در برابر حملات محافظت می‌کنند، همانطور که در مقررات لاهه 1899 و 1907 آمده است و آنها را به عنوان دارایی‌هایی برای نجات از محاصره و بمباران تعریف می‌کند. حتی کنوانسیون IV ژنو 1949، پروتکل I و پروتکل دوم اضافی که شامل مقررات حفاظتی دقیق برای بیمارستان های مدنی است، نباید نادیده گرفته شود. بیمارستان ها بیمارستان خود را از دست می دهند وضعیت در صورتی که چنین امکانات بهداشتی برای مقاصد نظامی استفاده شود و در این مورد فقط در صورت لزوم نظامی مورد هدف قرار گیرد، اما چنین اقدامی باید همیشه در چارچوب احترام به اصول انسانیت، تناسب و تمایز باقی بماند. اصل انسانیت تعهد عدم تحمیل رنج، آسیب یا تخریب غیرضروری برای مقاصد نظامی مشروع را تحمیل می کند.
من معتقدم، برای نتیجه گیری، در این لحظه دشوار، لازم است فوراً و فوراً فضا را با تعلیق موقت درگیری ها فراهم کنیم تا امکان افتتاح یک کریدور بشردوستانه و شروع میز مذاکره جدی برای آزادی گروگان ها فراهم شود.
اگر طرفین درگیری از ابتدا قواعد حقوق بین‌الملل را رعایت می‌کردند، امروز بسیاری از مردم دو طرف زنده بودند، اما نفرت و خشم تنها سند بین‌المللی تضمین و امنیت هر دو ملت را تحت الشعاع قرار داده است. متأسفانه، حتی امروز، سخنان از سنت جان پاول دوم هنگامی که در طول جنگ اول خلیج فارس گفت:جنگ ماجرایی بی بازگشت است.»
مشترک شدن در خبرنامه ما!