همه ساله 38 ساعت را در یک صف می گذرانیم.

اکنون 131 میلیارد دلار برای نوسازی زیرساخت های ما در دسترس است

امروز ، همانطور که کارشناسان پیش بینی کرده اند ، روز "تمبر سیاه" در جاده های ایتالیا است. اما حتی در بقیه سال ، اوضاع به خوبی پیش نمی رود ، به خصوص در ساعات اوج روزهای هفته.

طبق اطلاعات کمیسیون اروپا ، در حقیقت ، رانندگان ایتالیایی تقریباً 38 ساعت در سال در صف ترافیک قرار می گیرند و عملا یک هفته کار را که در یک صف مانده است از دست می دهند. در اروپا 27 ساله ، فقط مالت و بلژیک وضعیت بحرانی تری نسبت به کشور ما دارند. گفتن این دفتر مطالعات CGIA است.

مسافرانی که از ماشین برای جابجایی از خانه به محل کار / کارخانه و بالعکس استفاده می کنند و کسانی که برای کار باید وسیله حمل و نقل را هدایت کنند مطمئناً قبض بسیار بالایی را پرداخت می کنند. این مورد در مورد رانندگان کامیون ، مالکان ، رانندگان تاکسی ، کرایه های ماشین ، نمایندگی های تجاری و بسیاری از صنعتگران است که برای انجام مداخلات مورد نیاز ، برای رسیدن به دفاتر / خانه های مشتریان ناچارند با ون خود حرکت کنند.

در مقایسه با کشورهای اصلی اروپایی ، شکاف در کشور ما دارای اهمیت است: اگر در هلند شما 32 ساعت در سال متوقف شوید ، در فرانسه و آلمان به حدود 30 و در اسپانیا به حدود 26 می رسد. 30,4 ساعت

صف های طولانی که متأسفانه بر زندگی بسیاری از افراد تأثیر منفی می گذارد ، به ویژه به دو دلیل مربوط می شود. دلیل اول به دلیل ناکافی بودن تعداد حمل و نقل عمومی در مناطق شهری ما (اتوبوس ، تراموا ، مترو ، قطار و ...) است که بسیاری از مسافران را مجبور به استفاده از حمل و نقل شخصی می کند. در واقع ، Istat گزارش می دهد که در ایتالیا تنها 12,2 درصد از افراد شاغل با حمل و نقل عمومی به کار می روند ، در حالی که 69,2 درصد با رانندگی ماشین این کار را انجام می دهند. مورد دوم مربوط به کسری جدی زیرساختی است که مشخصه کشور ما است.

نتایج حاصل از مقایسه بین ایتالیا و کشورهای اصلی اروپا بی رحمانه است و ما را به مداخله در مدت زمان بسیار کوتاه دعوت می کند. به عنوان مثال ، در سال 2017 ، ایتالیا 27,8 کیلومتر شبکه راه آهن به ازای هر 100 هزار نفر داشت ، کمتر از میانگین اتحادیه اروپا (42,5 کیلومتر) در حالی که فقط برای شبکه دو مسیر برق ، مقدار 12,6 ، 100 کیلومتر در هر 14,7 هزار نفر کمی زیر متوسط ​​اروپا (2017 کیلومتر) بود. همچنین در سال 1,8 ، ایتالیا از شدت بزرگراه نسبت به تعداد اتومبیل های در گردش (10 کیلومتر در هر 2,8 هزار اتومبیل) برخوردار بود ، رقمی بسیار کمتر از مقادیر ثبت شده در اسپانیا ، فرانسه و آلمان (بین 6,8 تا 10) کیلومتر برای 2016 هزار ماشین در سال XNUMX).

"طبق اطلاعات منتشر شده توسط وزارت حمل و نقل - اعلام هماهنگ کننده دفتر مطالعات پائولو زابئو - کسری رقابت سیستم زیرساختی لجستیکی ما سالانه 40 میلیارد یورو برای شهروندان و مشاغل کشور ما هزینه دارد. به همین دلیل لازم است که دولت ، به دنبال رکود اقتصادی شدید ، در اسرع وقت زیرساخت ها و برنامه حمل و نقل را که به کشور اجازه می دهد مدرنیزه شود ، آن را رقابتی تر کند ، و بیش از همه ، یک شوک مثبت قوی ایجاد کند. به تقاضای داخلی ".

وزیر خارجه رناتو میسون می افزاید: "اگرچه نتایج حاصل از مقایسه با سایر کشورهای اروپایی رضایت بخش نیستند - حتی ایتالیا نیز می تواند در زمینه های تدارکاتی ، در بسیاری از نقاط عالی ، به ویژه در بندر و بخش فرودگاه ، حساب کند. با این حال ، نتیجه متوسط ​​ملی ناکافی است و ما همچنان کشوری هستیم که نیاز به انجام کارهای بزرگ و کوچک دارد. اگر بتوانیم این کارها را در مدت زمان معقولی شروع کنیم ، اهرم بسیار مهمی را برای حمله به رکود اقتصادی و ایجاد مشاغل جدید فعال خواهیم کرد. "

دفتر مطالعات CGIA گزارش می دهد كه ضمیمه زیرساختهای برنامه اصلاحات ملی ارائه شده در 6 ژوئیه ، برنامه تحقق اولویت سرمایه گذاری برای تحرک 196,7 میلیارد یورو را تهیه كرده است كه 131,3 آن (برابر با 66,7 درصد کل) از قبل موجود است.

در این سند که "ایتالیا سریع" نام دارد ، 130 کار استراتژیک مشخص شده توسط وزارت حمل و نقل که باید به آنها زیرساختهای لازم برای تحقق المپیک میلان-کورتینا 2026 ، موارد بهداشتی ، مدارس ، پادگان ها ، زندان ها و غیره اضافه شود ، مشخص می شود. ، که مسئولیت سایر بخش ها است.

کارهای جاده ای دارای اولویت برای راه اندازی در پایان سال در هر صورت 9 مورد شامل گروستو-فانو ، روما-لاتینا ، سومین مگالوتو SS106 Ionica و Tarquinia-San Pietro در Palazzi است. از دیگر آثار موجود در این لیست می توان به A24-A25 ، Ragusana ، Monte Romano شرقی - Civitavecchia ، SS4 Salaria ، Ponte ad Albiano Magra ، e78 Grosseto-Fano ، Pedemontana Veneta و Pedemontana Lombardia اشاره کرد. تقویت یا گسترش بخشهای مختلف بزرگراه دیگر یا بخشهای اتصال A22 Brenner و A4 (بخشهای میلان-برشیا و ونیز-تریست) نیز برنامه ریزی شده است.

حتی "قضاوت" مدیران بزرگ بین المللی نیز وضعیت عقب ماندگی در حوزه زیرساختی کشور ما را تأیید می کند. از تدوین دفتر مطالعات CGIA در مورد داده های مجمع جهانی اقتصاد (WEF) ، در بین 10 کشور مهم اروپایی که مورد بررسی قرار گرفته اند ، ایتالیا همیشه برای پایین آمدن کیفیت / کارآیی سیستم لجستیک / زیرساخت در رتبه بندی قرار دارد. به ویژه برای

• کیفیت جاده (نگاه کنید به برگه 3)؛
• بهره وری از خدمات راه آهن (نگاه کنید به جدول 4).
• کارآیی خدمات بندری (به صفحه 5 مراجعه کنید).
• پوشش سریع اینترنت سریع. در این مورد منبع کمیسیون اروپا است (به صفحه 6 مراجعه کنید).

سرانجام ، CGIA تأکید می کند که علاوه بر ساخت زیرساخت های بزرگ ملموس و نامشهود ، ما همچنین باید بسیاری از مداخلات جزئی را انجام دهیم که البته برای امنیت بسیاری از شهروندان ، بسیاری از شهرها و شهرهای کوچک ضروری است. مداخلات که می تواند باعث افزایش تقاضای داخلی شود. در واقع ، توجه داشته باشید که:

• 88 درصد از تقریباً 8 شهرداری ایتالیا حداقل دارای یک منطقه هستند که به عنوان یک ریسک بزرگ هیدروژئولوژیکی طبقه بندی می شوند.
• حدود 40 درصد از مسکن های عمومی در مناطقی با ریسک لرزه ای زیاد واقع شده اند.
• از تقریباً 6.000 اثر مورد بررسی (تونل ، پل ، راه انداز ، و غیره) ، تقریباً 2.000 مورد نیاز به مداخلات فوری دارند.
• نتایج سرشماری آب برای استفاده های ملکی نشان می دهد که در سال 2018 ، 47,6 درصد از آب آشامیدنی به دلیل پراکندگی موجود در شبکه های تولید و توزیع ، به مصرف کنندگان نهایی نمی رسد.

همه ساله 38 ساعت را در یک صف می گذرانیم