Japan heeft zo'n 1942 geheime documenten vrijgegeven met betrekking tot een spionagecentrum in Tokio onder leiding van Richard Sorge, een Duitser die spioneerde voor de voormalige Sovjet-Unie en die vaak wordt beschouwd als een onschatbare hulp voor Moskou om de Tweede Wereldoorlog te winnen. De documenten beschrijven oorlogspogingen van de Japanse regering om het spionagecentrum Sorge te verbergen, dat nu het middelpunt is van het grootste spionageschandaal van Japan. In oktober 1941 werden XNUMX mensen, van wie velen hoge Japanse officieren waren, in Tokio gearresteerd wegens spionage voor de Sovjet-Unie. Sorge, de Duitse leider van de spionagekring, had in de Eerste Wereldoorlog voor de Centrale Mogendheden gevochten, maar werd later een communist en vervolgens getraind in spionage door de militaire inlichtingendienst van de Sovjet-Unie. Hij werd vervolgens naar Tokio gestuurd, waar hij, dankzij zijn vriendschap met de Duitse ambassadeur, op de Duitse ambassade diende. Uiteindelijk liet hij Moskou weten dat de Duitse bondgenoot van Japan niet van plan was Rusland vanuit het oosten binnen te vallen. Deze suggestie stelde Stalin in staat honderdduizenden troepen van het Verre Oosten naar het Duitse front te verplaatsen. Dat hielp de USSR om de opmars van de nazi's af te weren en de oorlog te winnen.
De Japanse krant Mainichi Shimbun, die de vrijgegeven documenten inzag, zei dat ze zich in de persoonlijke archieven bevonden van Taizo Ota, een Japanse contraspionagedienst die aan het hoofd stond van Afdeling VI van het Japanse Ministerie van Justitie. De eenheid was tijdens de Tweede Wereldoorlog verantwoordelijk voor de politieke politie en contraspionage. De documenten dateren van mei 1942, toen de Japanse regering eindelijk de arrestatie van Sorge en zijn kameraden publiceerde. Zes maanden nadat ze waren betrapt op spionage naar Moskou. De documenten zijn uitgegeven door het Japanse ministerie van Justitie, maar volgens deskundigen waarschijnlijk geschreven door functionarissen van het Japanse ministerie van Buitenlandse Zaken, die de taak hadden de spionagezaak van Sorge te onderzoeken. Volgens Mainichi Shimbun maakten de documenten deel uit van een bredere poging van de Japanse regering om de spionagezaak te verdoezelen door de media van het land te instrueren er marginale aandacht aan te besteden.
Een document instrueert krantenredacteuren om het incident op een binnenpagina te beschrijven en een kleinere kop te gebruiken die vier kolommen lang is. Een ander document instrueert krantenredacteuren om geen afbeeldingen in rapporten te gebruiken en voegt eraan toe dat andere informatie dan die in persberichten van de overheid niet mag worden afgedrukt. Een derde document instrueert krantenredacteuren om elke verwijzing naar Kinkazu Saionji, de belangrijkste schakel in Sorge's spionageketen, te vermijden. Saionji was een lid van de aristocratie van de Japanse regering en kleinzoon van de voormalige premier Kinmochi Saionji, de meest gerespecteerde politicus van het land. Veel van de informatie in de onlangs vrijgegeven documenten beschrijft inderdaad de pogingen van de Japanse staat om het belang van communistische penetratie in de belangrijkste families en regeringskringen van het land te verbergen.
De berichtgeving over het Sorge-incident in twee grote Japanse kranten, Nichi Shimbun en Asahi Shimbun, geeft aan dat de overheidsdruk succesvol was, aldus Mainichi Shimbun. Beide artikelen gingen over het incident, maar geen van de kranten had informatie over de voorpagina, noch werd er melding gemaakt van Saionji of andere hoge Japanse functionarissen die lid waren van Sorge's spionagesysteem. Volgens de Japanse onderzoekers bieden de documenten zeldzame gedetailleerde voorbeelden van pogingen van de oorlogsregering van het land om rapporten over nationale veiligheidszaken te sturen. De bestanden worden momenteel opgeslagen in de moderne Japanese Political History Materials Room van de National Diet Library in het centrum van Tokio.
bron intnews.org