De directeur-generaal van ABI Giovanni Sabatini en de senior adjunct-directeur-generaal, Gianfranco Torriero, namen vandaag deel aan de vergadering die was belegd door het voorzitterschap van de Raad en werd voorgezeten door de minister van Europese Zaken, Zuid- en Cohesiebeleid en de PNRR.
Tijdens de bijeenkomst benadrukte de algemeen directeur Sabatini hoe de PNRR een unieke kans biedt voor de natie om haar ontwikkelingspotentieel te vergroten en de kloof tussen het centrum-noord en het zuiden te overbruggen en dat de banken die in Italië actief zijn en de Association Bancaria de toezegging aangaan dat deze kans met zich meebrengt uiterst serieus en werk om bij te dragen aan de uitvoering van het Plan op de best mogelijke manier.
“De PNRR belast de banken met verschillende taken”, aldus directeur Sabatini, “waaronder met name het verstrekken van garanties om bedrijven in staat te stellen deel te nemen aan aanbestedingen; de uitbetaling van leningen om dezelfde bedrijven in staat te stellen bouwterreinen te openen in afwachting van overheidsbijdragen of om investeringen te doen ter aanvulling van de in het plan geplande werken; publieke stimulansen naar de begunstigde bedrijven kanaliseren. Om de bijdrage van banken aan de uitvoering van de investeringen in verband met de PNRR te maximaliseren, is het dringend nodig om de garantie-instrumenten te versterken en uit te breiden ten gunste van ondernemingen om hun kredietwaardigheid te verbeteren, vertrouwend op het Centraal Garantiefonds voor het MKB, optimaal gebruik te maken van de instrumenten om niet-terugbetaalbare bijdragen te betalen naar het model van de zogenaamde “Nuova Sabatini” en gesubsidieerde leningen, eventueel gekoppeld aan bankleningen, in dit geval als voorbeeld nemend het Revolving Fund for business and investment support (FRI)”.
"Om ervoor te zorgen dat deze maatregelen hun potentieel ten volle kunnen ontwikkelen", vervolgde Sabatini, "is het noodzakelijk dat de verschillende financiële instrumenten op een homogene manier functioneren, afhankelijk van het soort doel, waarbij een wildgroei aan faciliterende maatregelen wordt vermeden met als gevolg een versnippering van de beschikbare middelen. en hoe moeilijker het is om de prikkels naar de eindbegunstigden te kanaliseren, in tijden die verenigbaar zijn met de urgentie van het bevorderen van economisch herstel."