(door Massimiliano D'Elia) Zoals verwacht is Afghanistan uit de schijnwerpers van de internationale media verdwenen. De Taliban gaan, ondanks de beloften van de Doha-akkoorden, door met hun wet, die beslist sober is en tegen elke vorm van verwestersing van het pasgeboren islamitische emiraat en de samenleving is. Geconfronteerd met een niet-bestaande economie met weinig vooruitzichten, is er voor de bevolking geen mogelijkheid om enige stap voorwaarts te zetten om hun levensomstandigheden te verbeteren.
Na de overhaaste inzet van de VS vanuit Afghanistan zou de Europese Unie zich als een “leidend blok” in de regio willen inzetten om een ongekende uittocht van vluchtelingen te voorkomen (Erdogan zei op de G20 dat hij Afghaanse vluchtelingen niet zal verwelkomen). Helaas zijn de ideeën in Brussel echter onduidelijk en met elkaar in strijd, in het licht van de belangen in dat gebied van actoren van het kaliber China, Rusland en India. Het helpen van het inconsistente buitenlandse beleid van de gemeenschap is een niet-secundaire overweging: we hebben nog steeds geen Europees leger, afgezien van enkele intentieverklaringen over een gemeenschappelijke Europese defensie en een minileger van 5000 eenheden.
De enigen die zich vandaag tegen het Taliban-regime verzetten, waren in het noorden van het land een kleine groep strijders onder leiding van Ahmed Massoud Mass, zoon van de anti-Sovjet- en anti-Taliban-commandant Ahmad Sjah Massoud. Ze werden echter door de Taliban verslagen in een blitzkrieg, dankzij de hulp van de Pakistaanse inlichtingendienst en drones. De meesten van hen zijn sindsdien het land ontvlucht, d.w.z. zij hebben zich aangesloten bij de terroristische groepering die bekend staat als Isis-K (uit de provincie Syrië-Khorasan). Dat is moeilijk te zeggen, maar misschien zou juist vanuit ISIS-K een vage hoop op destabilisatie van het Emiraat Afghanistan kunnen voortkomen. Zelfs als het resultaat het lot van het land helemaal niet zou veranderen, waarbij het ene regime door het andere zou worden vervangen.
In feite is ISIS-K zichzelf blijkbaar aan het reorganiseren, zoals bevestigd door een nieuw Amerikaans inlichtingenrapport, volgens welke enkele goed opgeleide Amerikaanse leden van de speciale elitetroepen en Afghaanse inlichtingendiensten zich bij Islamitische Staat aansluiten om de Taliban te bestrijden. Een alarm voor westerse waarnemers, omdat deze nieuwe rekruten de Islamitische Staat in Afghanistan zullen voorzien van nieuwe capaciteiten en geavanceerde vaardigheden die ervoor kunnen zorgen dat de groep de komende maanden of zelfs jaren moeilijk te verslaan is.
Veel Afghanen, voornamelijk leden van het leger en de veiligheidstroepen, gingen niet meer aan het werk nadat de Taliban de macht hadden overgenomen, uit angst dat ze zouden worden gedood. Volgens de Wall Street Journal sluit een “relatief klein maar groeiend” aantal voormalige leden van de Afghaanse veiligheids- en inlichtingendiensten zich nu aan bij ISIS-K: zij zijn door de Verenigde Staten getraind in onconventionele oorlogsvoering en het verzamelen van inlichtingen”, zegt de WSJ. . Het rapport legt ook de redenen voor deze deelname uit: degenen die zich aansluiten bij ISIS-K willen een vast inkomen garanderen en de Taliban bestrijden omdat ze er zeker van zijn dat ze op hun deserteurslijst staan en daarom ter dood worden veroordeeld.
Afghanistan en zijn minerale rijkdommen liggen al in het vizier van China en Rusland
Afghanistan beschikt over enorme en niet-gespecificeerde minerale rijkdommen: olie, ijzer, goud en kostbare edelstenen, afzettingen van koper, lithium en zeldzame aardmetalen. Een waarde die door de Amerikanen wordt geschat op drie biljoen dollar.
De terugtrekking van de VS uit het land, gevolgd door die van de bondgenoten van de coalitie, is een verleidelijke kans voor degenen die strategische belangen hebben in dat gebied en daarbuiten. China e Rusland ze zijn al in het spel, zij zijn de enigen die de ambassades open en operationeel hebben gelaten met de goedkeuring van de nieuwe heersers, de Taliban. Afghanistan maakt deel uit van de Chinese "Zijderoute", maar het is ook een uitgelezen kans voor Russische belangen op het gebied van koolwaterstoffen.
Dan is er nog de kwestie van het TAPI-project. Op 6 februari 2020, enkele dagen voor de historische ondertekening van deDoha-overeenkomst tussen de Amerikanen en de Taliban (29 februari 2020), de minister van Buitenlandse Zaken van Turkmenistan, Rasjid Meredov, ontmoette hoge vertegenwoordigers van het Turkmeense ministerie van Buitenlandse Zaken en een delegatie van het politieke bureau van de Taliban-beweging onder leiding van de mullah Abdul Ghani Baradar. De aanleiding voor de bijeenkomst was de kwestie van de veiligheid in Afghanistan, die vandaag is opgelost met de overname van het land door de Taliban. Turkmenistan is in feite van plan om het TAPI-project voort te zetten, of een gaspijpleiding die Turkmenistan, Afghanistan, Pakistan en India moet doorkruisen, ontwikkeld door Galkynysh - TAPI Pipeline Company Limited met de deelname van de Asian Development Bank (ADB) en met de steun onvoorwaardelijk van Washington.
China loopt al voor op alle anderen omdat het al over belangrijke mijnbouwlicenties beschikt. De meest betwiste (voor vervuiling als gevolg van vermeende corruptie) is de Met Aynak, (vertaald: kleine bron van koper) waarmee China dertig jaar lang in staat zal zijn om uit de grootste koperafzetting ter wereld te winnen, die door de voormalige Afghaanse regering wordt geschat op 11,3 miljoen ton metaal. De Chinese China Metallurgical Group (Mec) en Jiangxi Copper wonnen het bod voor drie miljard dollar in 2007.
Het faraonische Chinese project omvat ook een kolengestookte elektriciteitscentrale, een waternetwerk en een spoorlijn naar Pakistan en Oezbekistan, in het gebied waar zich een archeologisch gebied bevindt met oude boeddhistische kloosters. In die delen is er ook een belangrijke mijnsite, de Hajigak, een afzetting die ongeveer 2 miljoen ton ijzer bevat, die zich over 32 kilometer in de bergen uitstrekt. Dan is er in dat gebied ook een depot van niobium, een zeldzaam en edel metaal dat wordt gebruikt, schrijft de Sole24Ore, voor toepassingen in de defensiesector.
China bezit ook de olielicentie die in 2011 voor 23 jaar werd toegekend aan de China National Petroleum Corporation (CNPC), met betrekking tot drie velden langs de rivier de Amu Darya. Aan olie geen gebrek, sterker nog, in het noorden van het land zijn 1,8 miljard vaten olie en gas ontdekt.
In al deze commerciële waarde worden de NAVO-landen die twintig jaar hebben gevochten, waaronder Italië, niet ontvangen, ondanks dat ze meer dan 3000 doden op de grond hebben achtergelaten (Italië 54). Omgaan met de Taliban vandaag over nieuwe contracten lijkt echt moeilijk, omdat ze ons wijselijk hebben afgeschilderd als verraders van het Afghaanse volk.