Luigi Di Maio hij is de minister van Binnenlandse Zaken, neemt het migrantendossier over en dicteert de politieke lijn die Lamorgese moet volgen. Het is geen grap, maar dat is wat er tegenwoordig gebeurt.
(door Andrea Pinto) Nu de Siciliaanse hotspots aan het instorten zijn, heeft Di Maio besloten om de bal te nemen en rechtstreeks in te grijpen op een onderwerp, immigratie, wat altijd het sterke punt van de Liga is geweest. Pasquale Napolitano onthult een zeer interessante achtergrond in il Giornale: “De niet al te verhulde ambitie van de voormalige Grillino-leider zou zijn om de leiding van het ministerie van Binnenlandse Zaken te krijgen in een regionale herschikking na de verkiezingen. Een rol die het leiderschap van het hoofd van de Farnesina nieuw leven zou inblazen. En dat zou hem in staat stellen een aanvallend spel te spelen op moeilijk terrein voor de (nooit geliefde) bondgenoten van de Democratische Partij. De berekeningen van de minister van Buitenlandse Zaken stuiten op de twijfels en angsten van de geallieerden. Conte, die Di Maio nu zowel in de beweging als in de regering als een concurrent ziet, zou ook voorstander zijn van een overstap van de Farnesina naar het ministerie van Binnenlandse Zaken: het zou de prijs zijn die moet worden betaald om de koude oorlog tussen de twee te beëindigen. Maar hij moet twee obstakels overwinnen: de huidige minister van Binnenlandse Zaken wordt gepantserd door de dekmantel van het staatshoofd Sergio Mattarella en de Democratische Partij is tegen een verandering in het binnenland tussen Lamorgese en Di Maio..
Het is geen fantasiepolitiek. Di Maio moet noodzakelijkerwijs met gestrekt been het toneel betreden. Binnen de beweging is er de "nacht van de lange messen” vanwege de laatste beslissingen van de regering die, met semantische kunstgrepen, probeert dat deel van het Grillo-team, notoir gekant tegen dergelijke financiering, de Mes te laten verteren. Maar er is meer. Op het spel staat de leiding van de Grillino-partij dat hij na de regionals zal worden opgeroepen tot een radicale verandering als de resultaten doorgaan met een negatief teken. Voor een Vito Krimi helemaal verslaafd aan de Democratische Partij is daar Alessandro Di Battista die zijn klim voorbereidt achter de toonbank van een bar-restaurant (hij werkt momenteel als ober ed). Daar Casaleggio-medewerkers nu er nog slechts een memorabilia op het prikbord van de Beweging staat, weinigen betalen het geld, heeft de Taverne, geparkeerd door de Beweging, besloten de maandelijkse overschrijving sinds afgelopen december te onderbreken. De krachtmeting is nabij en iedereen scherpt zijn wapens om de leiding te nemen van de beweging of wat er nog van over is.
Om deze redenen Di Maio hij begreep dat het tijd is om in te grijpen, nu of nooit. Gisteren zette hij zijn actie van "vermeende" steun aan de regering en aan minister Lamorgese voort. Via Facebook zei hij: “Ernst en maximale inzet zijn nodig. De regering is eensgezind en werkt aan de aanpak van het migratiefenomeen. Met het ministerie van Binnenlandse Zaken analyseren we elk detail. We hebben duidelijke ideeën, we hebben geen behoefte aan slogans of geschreeuw, maar we moeten vastberaden optreden. We werken al aan een concreet plan om vertrek uit het land van herkomst tegen te gaan; Nieuwe migratiesamenwerkingsovereenkomst: rubberboten in beslag nemen en buiten gebruik stellen; snellere repatriëringen, ook per schip en niet alleen per vliegtuig; de herverdeling van migranten over Europa reactiveren; stop de financiering voor samenwerking als er geen samenwerking met Italië is. Er zijn regels in Italië die gerespecteerd moeten worden. Ook Europa moet concreet reageren. Er is geen tijd te verliezen".
Er is geen tijd te verliezen ... dat is precies het geval, want Di Maio begreep dat de grond onder zijn voeten erg onstabiel is, strompelend tegen de Democratische Partij en een groot deel van de pentastellati.