Morgen beslissende dag voor de League of Matthew Salvini, het recente verleden, de Carroccio door Umberto Bossi gaat definitief de la in want de nationale partij is geboren. De oude militanten, meer dan 30 duizend, zullen de oude kaarten van de Noordelijke Liga moeten verlaten in een tijd dat Salvini veel interne problemen in de partij ervaart. Ondertussen Giorgia Meloni koopt voorkeuren op, waardoor het leiderschap van Salvini in de centrumrechtse coalitie in gevaar komt. Het definitieve oordeel zal worden gegeven aan de hand van de resultaten van de volgende regionale verkiezingen.
(door Massimiliano D'Elia) Niemand in de partij via Bellerio twijfelt aan de leiding van Matteo Salvini, maar de onvrede is voelbaar tussen de verschillende gesprekken van de leiders van de Liga. Na de Fontana-kwestie in Lombardije en de toestemming van de Senaat om Salvini te berechten voor de 'Open Arms'-affaire, hebben grote namen van Giorgetti e Zaia ze beginnen tekenen van versluierd ongeduld te vertonen. De Salviniaanse lijn van voortdurende uitdaging voor alles en iedereen begint zich te vervelen omdat de effecten op de kijkcijfers verwoestend zijn. Doorgaan met hetzelfde verhaal, dezelfde litanie herhalen, zoals we zagen, leidde niet tot concrete resultaten, integendeel, het verwijderde potentiële kiezers (verloor ongeveer 10 procent van het electoraat in één jaar). Zelfs Salvini's terugkeer naar Papeete, door iedereen beschouwd als de plaats van nederlaag, werd niet verteerd binnen de Liga. Toen bleef de keuze van de leider van de Noordelijke Liga niet onopgemerkt om zich alleen te omringen met loyale Bagnai, Molinari en twee "zijwaarts" zo dik als Luca Zaya e Giancarlo Giorgetti.
De confrontatie met de resultaten van de volgende regionale verkiezingen. Als de afname van de consensus wordt uitgesproken, zullen de discussies die nu de chats van de leiders van de Noordelijke Liga bezielen, officieel moeten verschijnen in een intern debat. Daarom zullen we van richting moeten veranderen, een zachtere, meer gematigde lijn die de zogenaamde sterke machten en Europa niet bang maakt, een meer dialooglijn zoals die lang geleden werd aangevoerd door Giancarlo Giorgetti die een goede relatie had met de premier Giuseppe Conte. werkrelatie gebaseerd op een diep wederzijds respect. In dit nieuwe perspectief zou niemand Matteo Salvini ooit durven beroven, maar de politieke lijn veranderen, ja. Focus op de economie en niet alleen op anti-Europeanisme en immigratie. Gezien de Italiaanse economische situatie zou men ook kunnen denken aan een "governissimo" om te kunnen zeggen "met feiten": we zijn hier, we hebben ons steentje bijgedragen aan de herlancering van Italië.
Ondertussen laten de peilingen zien dat Ceccardi in Toscane het niet gemakkelijk zal hebben, in Puglia zou de competitie naar een niet-vleiende 18% kunnen gaan. Een overwinning in Veneto door Zaia en een mogelijk succes van de Broeders van Italië in de Marken en Apulië zou Salvini in ernstige moeilijkheden brengen, die op dat moment alle suggesties van zijn "kolonels" zal moeten aanvaarden.