(Voor Andreas Pinto) Putins propaganda ter ondersteuning van de speciale militaire operatie in Oekraïne is gecentreerd rond historische redenen, die teruggaan tot het rijk van Peter de Grote, en rond het verhaal van de gevaarlijke uitbreiding van de NAVO tot aan de grenzen van Rusland.
De uitbreiding van de NAVO naar Rusland is een stelling die is bestudeerd door vele internationale waarnemers en analisten die, in een poging de invasie van Moskou tegen Kiev te rechtvaardigen, in sommige gevallen de door Poetin ondersteunde redenen als aanvaardbaar en in zekere zin zelfs deelbaar hebben beoordeeld.
De recente geschiedenis vertelt echter een andere versie, die van de generaal Pasquale Preziosa,
voormalig chef-staf van deAeronautica en vandaag voorzitter vanEurispes-veiligheidsobservatorium legde hij uit tijdens eeninterview op TGCOM24. We hoorden daarom van de generaal om de concepten die tijdens de televisie-interventie naar voren kwamen, te verdiepen.
Betreffende deToetreding van Oekraïne tot de NAVO, betoogde generaal Preziosa als volgt: "De toetreding van Oekraïne tot de NAVO vandaag helpt vanuit een algemeen oogpunt niet om een mogelijk vredesproces te bevorderen, maar vanuit een politiek oogpunt is het het verhaal van een van de twee partijen die vooruit en signalen sturen. In feite was de toetreding van Georgië en Oekraïne tot de NAVO al besloten NAVO-top in Boekarest in april 2008, zonder een precieze datum voor deelname. Bij de gelegenheid werd besloten tot de intrede van de Kroatië en "Albanië, met de schorsing van de Noord-Macedonië vervolgens toegelaten in 2020.
De toetredingsverzoeken van Oekraïne en Georgië werden gesteund door president Bush, maar werden niet gemakkelijk aanvaard door Duitsland en Frankrijk vanwege de instabiliteit in die landen. De overeenkomst met de VS werd bereikt, waarbij in de slotverklaring van de top alleen de twee landen werden vermeld als kandidaten voor toegang tot de NAVO zonder een specifieke datum vast te stellen voor toetreding tot de Alliantie, waarbij deze wordt onderworpen aan de toelatingseisen die zijn gesteld door de MAP-plan (Actieplan voor lidmaatschap). Poetin reageerde eerst op dat besluit van de NAVO-top met de invasie van
in augustus 2008 en vervolgens met de destabilisatie van Oekraïne in 2014 na de gebeurtenissen vaneuromaidan.
Het is belangrijk om te verduidelijken, voegt de generaal toe, de geschiedenis van de uitbreiding van het Bondgenootschap, zo gedetailleerd mogelijk, anders lijkt het erop dat het Bondgenootschap de uitbreidingsbesluiten echt autonoom heeft genomen en niet in coördinatie met Rusland en in overeenstemming met de verdragen die na de val van de Berlijnse muur zijn ondertekend.
Het einde van de Sovjet-Unie leidde in 1990 tot de ondertekening van de Handvest van Parijs onder de Conferentie over veiligheid en samenwerking in Europa (CVSE) door de 32 landen die tot de CVSE behoorden, waaronder destijds zowel de VS als de Sovjet-Unie (het huidige Rusland, red.).
Met de ondertekening van het Handvest van Parijs alle ondertekenaars ze deelden het principe dat landen die na de val van de muur onafhankelijk en soeverein waren geworden, hun eigen vrije keuzes voor hun toekomst konden maken.
Overeenkomstig dat Handvest, in 1997 de Russische president Jeltsin hij eiste dat de NAVO-uitbreidingen met Rusland zouden worden gecoördineerd: zo werd de zogenaamde geboren Oprichtingsakte NAVO Rusland voor de vergelijking en goedkeuring van alle geopolitieke wijzigingen van het Europese grondgebied, vrij om autonoom zijn eigen buitenlands beleid te kiezen.
De NAVO heeft haar lidmaatschapsbeleid nooit gewijzigd in het Bondgenootschap dat is opgericht in artikel 10 van het Noord-Atlantische verdrag ondertekend na de Tweede Wereldoorlog, dat luidt: “de leden kunnen, met hun unanieme instemming, elke andere Europese staat uitnodigen die in staat is om de beginselen van dit verdrag na te leven en bij te dragen tot de veiligheid..."
Dit beleid is in de loop van de tijd aangeduid als "opendeurbeleid" en het was in de geest en met respect voor het Handvest van Parijs.
Rusland maakte in de jaren 90 onder Jeltsin een grote politieke, economische en financiële crisis door en was op zoek naar een nieuwe identiteit. Sinds de jaren 2000 heeft Poetin het land een nieuwe identiteit gegeven en een zeer aantrekkelijk beleid ontwikkeld om de Russische invloed in de perifere landen van Rusland te bevestigen.
Het door Poetin ontwikkelde beleid was heel anders dan dat van Jeltsin, stigmatiseert Preziosa
Het nieuwe beleid gedefinieerd door sommige analisten neo-imperialistisch het was eerder voorbereid en heeft zich sinds 2008 in al zijn aspecten gemanifesteerd met de invasie van Georgië in strijd met het Handvest van Parijs en het Handvest van de Verenigde Naties.
Vrede tussen Frankrijk en China
Over de huidige diplomatieke inspanningen van Frankrijk en China om de vrede in Oekraïne te herstellen, benadrukte Preziosa dat “hoop de laatste zal zijn die sterft, laten we er rekening mee houden dat we in een maatschappij van onzekerheid leven en dat oorlogen per definitie onzeker zijn.
We moeten constateren dat er tot nu toe geen duidelijke winnaar is op het Oekraïense slagveld dat lijkt te stagneren. Uitputtingsoorlogen zijn de bloedigste en langste. We moeten wachten tot het einde van het Oekraïense tegenoffensief en dus tot het einde van het jaar om duidelijkere ideeën te hebben over het traject dat dit conflict zal volgen.
Omdat het een indirecte oorlog is tussen de VS en Rusland, is het strategische raamwerk helaas complexer omdat het rekening moet houden met de strategische doelstellingen van de twee strijdende machten die zich uitstrekken van de Indo-Pacific tot de Noordpool.
De rol van Europa
Hij is pragmatisch over de rol van Precious Europe: "Zeker Europa, dat lijkt te hebben geleefd in de"Belle Epoque” na de val van de Berlijnse Muur, vandaag moet het meer een promotor van het onderhandelings- en vredesproces zijn, want de grenzen van het conflict liggen in Europa en als het conflict een slechte wending zou nemen, zal het Europese grondgebied in zijn geheel in gevaar komen.
Met de ingang van de Finland bij de NAVO, de grenzen met Rusland zijn vergroot, ze zijn ongeveer 1300 km langer en de inzet van nieuwe kernwapens aan de grenzen door Rusland heeft de risico's voor het Bondgenootschap vergroot.
Het is noodzakelijk om het niveau van Russische perceptie van de NAVO-dreiging te verlagen en Rusland ertoe aan te zetten garant te staan voor het Handvest van de Verenigde Naties, samen met China, dat vreest voor Taiwan, onderstreepte generaal Preziosa.
Fu Poetinvoegt de generaal toe, die in 2001 tegenover het Duitse parlement stond hij verklaarde dat vrijheid de plaats had ingenomen van de tegenslagen van de Sovjetstalinistische periode (de "ideeën van vrijheid" vervingen de "stalinistische totalitaire ideologie" en vervolgens in het Duits: "Rusland is een vriendelijk Europees land.")
Het was daar China om een vredesplan te presenteren, zeker voor verbetering vatbaar waar in het eerste punt staat: "Respect voor de soevereiniteit, onafhankelijkheid en territoriale integriteit van alle landen volgens erkende internationale wetten, inclusief de doelstellingen en principes van de Verenigde Naties"
Met deze Poetin en dit China heeft Europa de mogelijkheid om een veilige toekomst voor zijn bevolking op te bouwen, het alternatief zal zowel voor Rusland als voor Europa erg zwaar zijn”.
Abonneer je op onze nieuwsbrief!