Rusland staat open voor een vredesinterventie van de paus, Polen is op zijn hoede voor een missie in Kiev door het trio Scholz-Macron-Draghi. Oekraïne daarentegen presenteert een boodschappenlijstje tijdens de vergadering van de ministers van Defensie die vandaag in de NAVO in Brussel zal worden gehouden.
Op de grond is Severodonetsk praktisch omsingeld en zijn de verbindingen met Lisichansk verbroken. Kievs hoofdonderhandelaar Mikhailo Podolyak tweets: "We hebben zware wapens nodig", vragend om 1.000 155 houwitsers, 300 raketsystemen, 500 tanks, 1000 drones, 2000 gepantserde voertuigen.
Maar het is onwaarschijnlijk dat de Oekraïense verzoeken zullen worden ingewilligd door de Verenigde Staten, die tot op heden slechts vier mobiele raketwerpers hebben geleverd. De proclamaties van president Volodymyr Zelensky en zijn medewerkers willen de verantwoordelijkheid voor een nederlaag in de Donbass toeschrijven aan de NAVO en de EU. Terwijl Kiev het verlies van 25% van zijn landbouwgrond aanklaagt, wordt het ultimatum in Severodonetsk in werking gesteld, waar de bruggen zijn gesprongen en Oekraïense soldaten worden omringd door de kreet van pro-Russen: "Geef het op of je gaat dood'.
Gisteren Gazprom, heeft het Russische staatsbedrijf voor methaan gewaarschuwd dat het de hoeveelheden gas (ongeveer 40%) die naar de Europese Unie worden gestuurd via Nord Stream I, de gaspijpleiding die begint bij de Finse Golf en via de Oostzee in Duitsland aankomt, zal verminderen landen, Wit-Rusland en Polen. Net als het persbericht van het bedrijf waarin wordt gesproken over technische problemen, de verhuizing lijkt alleen van politieke aard te zijn.
Over de situatie, na de interventie in de sectie "Oorlogsdagboek" van Rete 4, hoorden we de generaal Pasquale Preziosa, voormalig stafchef van deAeronautica militare en vandaag voorzitter van de Observatory on the safety of Europa.
Generaal, hoe leest u de situatie op het veld? Zijn er op korte termijn mogelijke oplossingen om tot een wapenstilstand te komen?
Vanuit tactisch oogpunt rukken de Russen dag in dag uit een paar centimeter, een paar meter op en trekken zich niet terug. Maar er is ook een andere overweging: ze verzamelen extra bataljons naast de 104 die al in het gebied zijn ingezet. Nog eens 40 bataljons bestaande uit reservisten staan klaar om zich bij de operaties in september aan te sluiten. Dit uiteraard vanuit tactisch oogpunt.
Vanuit strategisch oogpunt concentreerden de Russen, die Kiev niet hadden ingenomen en Oekraïne materieel ten val hadden gebracht, zich op het veroveren van de gebieden die ze al hadden uitgeroepen en goedgekeurd door de Doema. Ze voegden ook het gebied van Charkov tot Cherson toe aan die gebieden. Tijdens de wapenstilstand wordt het bezoek van de drie staatshoofden belangrijk. Vanuit een mondiaal politiek oogpunt is de aandacht echter sterk uiteengelopen: de Verenigde Staten kijken steeds meer naar de Stille Oceaan, waardoor de Oekraïense kwestie wordt beperkt tot een meer puur regionaal en dus Europees niveau.
In het licht van een duidelijke patstelling moeten signalen worden verzonden. Ik geloof dat het signaal van het bezoek van de drie staatshoofden aan Oekraïne even belangrijk is als: zo is het signaal van de paus voor het openen van onderhandelingen. In dit opzicht geloof ik dat een eerste reactie op deze initiatieven uit Rusland kwam dat: door de gasstroom naar Duitsland met 40% te verminderen, wil hij Europa ertoe aanzetten doortastend te worden door zichzelf voor te stellen als bemiddelaar met betrekking tot de toekomst van de Russisch-Oekraïense betrekkingen.
De Europese Unie betreedt het veld
Wat de politieke kant betreft, zal de Europese Commissie hoogstwaarschijnlijk vrijdag akkoord gaan "Status" van kandidaat om de EU binnen te komen voor Oekraïne. Afgezien van het nieuws, is het definitieve proces in feite erg lang.
Om een positief signaal af te geven, zoals Preziosa zei, reizen Draghi Macron en Scholz donderdag naar Kiev om president Zelensky te ontmoeten. Bij die gelegenheid zullen ze anticiperen op het besluit van Brussel en hem vragen wat de marges zouden kunnen zijn om op korte termijn een wapenstilstand met Rusland te bereiken.
Wat zeker is, is dat de weg van "kandidaat" naar volwaardig lid van de Unie niet eenvoudig is, omdat de mening van de Commissie door de Europese Raad zal moeten worden aanvaard. Nogmaals, unanimiteit is nodig.
Om tegen dit proces te roeien zou het Hongarije van Orban kunnen zijn, maar ook Frankrijk en Duitsland die klaar zijn om de kandidatuur te accepteren, maar sterke twijfels hebben over toekomstige toetreding.
Op de volgende Europese Raad op 23 juni, het idee om de "status" van de kandidaat te accepteren door deze te associëren met een soort "Bosnië-model". Dat is om de "promotie" te binden aan een soort overeenkomst die vergelijkbaar is met die met Bosnië in 2007. Stabilisatie- en associatieovereenkomst met de EU. In dat geval was het een verdrag dat vooruitliep op het verzoek om toetreding. In dit geval zou het een vervolg zijn, maar er zou een reeks van belangen op het spel staan voordat de Unie de mogelijkheid overweegt dat Kiev het XNUMXe lid van de EU wordt. En een van de in de Verdragen genoemde eisen is die van:eenheid van het land. Een omstandigheid die Oekraïne momenteel niet kan garanderen. En het is om deze reden dat in de missie van de Rome-Parijs-Berlijn "driehoek", een van de vragen precies zal gaan over de kans te worden toegewezen aan het vredesproces en dus aan de territoriale herschikking of samenstelling van het land. Alle omstandigheden dus, die de aanvankelijke vijandigheid van Parijs en Berlijn verzachtten.