(door Massimiliano D'Elia) De omvang van de Indiase telecommarkt is de afgelopen jaren exponentieel gegroeid. Uit het economische onderzoek van het land van vorig jaar bleek dat het gebruik van draadloze data steeg van gemiddeld 1,24 GB per persoon per maand in 2018 naar ruim 14 GB in 2022.
Elke dag passeert een stroom aan persoonlijke gegevens de landingsstations van de onderzeese kabels die zich langs de Indiase kust verspreiden en de communicatie van het dichtstbevolkte land ter wereld met de rest van de wereld verbinden. In elk van deze stations is een hardware ogenschijnlijk onschadelijk dat de gegevens opzoekt, kopieert en op specifiek verzoek doorstuurt naar de Indiase veiligheidsdiensten. Om de interface “foolproof” te maken, wordt vervolgens kunstmatige intelligentie gebruikt voor data-analyse.
Veiligheid voor de regering van de premier Narendra Modi is een prioriteit en daarom is het bespioneren van de 1,4 miljard burgers niet illegaal omdat de activiteit rechtstreeks wordt beheerd door de minister van Binnenlandse Zaken, volgens een bestaande wet die door veel activisten als niet langer actueel wordt beschouwd omdat deze verwijst naar de Telegraafwet van 1885 .
In India zorgt deze bloeiende markt elke dag voor nieuwe beginnen innovatieve digitale databewakingssystemen voor te stellen aan instellingen. Onder de nationale ontwikkelaars blinkt de Zien, maar de regering maakt ook gebruik van meer gevestigde Israëlische groepen zoals Cognyt o septier.
Recht op Israëlische bedrijven de Financial Times heeft een zorgvuldige analyse uitgevoerd in het licht van de internationale gebeurtenissen die hen hebben beïnvloed.
septier staat op de zwarte lijst door Atlantische Raad waarom zijn gedrag in 2021 als ‘onverantwoordelijk’ werd beschouwd: ‘een bedrijf dat uit winstoogmerk bereid is het risico te accepteren of te negeren dat zijn producten de capaciteiten van overheden of particuliere klanten vergroten die de nationale veiligheid van de Verenigde Staten en de NAVO of de NAVO zouden kunnen bedreigen schade toebrengen aan hele bevolkingsgroepen.” Septier reageerde op de aantijgingen van de Atlantic Council door ze ‘pure speculatie’ te noemen. Septier bij de FT zei dat "De verkopen van het bedrijf aan buitenlandse entiteiten worden gereguleerd door de Israëlische autoriteiten en alle activiteiten worden uitgevoerd in volledige overeenstemming met de toepasselijke wetgeving.”. Hij voegde eraan toe dat details over zijn klanten en de soorten producten die hij levert vertrouwelijk zijn.
De Israëliër Cognyt, in 2021 afgesplitst van de Verint-softwaregroep en genoteerd aan de Nasdaq, is een andere toonaangevende leverancier van bewakingsproducten in India. In 2021 zei Meta dat Cognyte een van de vele bedrijven was waarvan de diensten werden gebruikt om journalisten en politici in verschillende landen te volgen, zonder echter ooit India te noemen.
India heeft ook gebruik gemaakt van de beruchte software van Israëlische spionage Pegasus van de NSO Group, die met de tool op de voorpagina's van de mondiale media verscheen hacking (trojan) werd vervolgens in 2019 en 2021 aangetroffen op de smartphones van journalisten en activisten.
Een recente wet op de bescherming van persoonlijke gegevens bevestigt de ‘monitoring’-activiteit van de Indiase overheid ook. Deze wet geeft de autoriteiten ruime bevoegdheden om privacywaarborgen te omzeilen. Maar de geschiedenis van massacontroles door regeringen is niets nieuws. Tien jaar geleden lekten de Edward Snowden zij onthulden dat de Amerikaanse en Britse inlichtingendiensten ze hielden zich bezig met massale surveillance via overeenkomsten met telecommunicatiebedrijven, waarbij ze enorme hoeveelheden gegevens over civiele communicatie verzamelden en op trefwoorden doorzochten, in plaats van zich alleen op die van verdachten te concentreren.
Sindsdien hebben westerse telecommunicatiebedrijven zich grotendeels verzet tegen de druk van de overheid om computerarchitecturen te installeren die onbeperkte toegang tot klantgegevens bieden. In plaats daarvan hebben ze onderzoeksbureaus gevraagd een gerechtelijk bevel in te dienen om alleen gerichte telefoontaps toe te staan.
In India daarentegen hoeven veiligheidsdiensten en wetshandhavingsinstanties alleen geval per geval toestemming te vragen aan de minister van Binnenlandse Zaken om toegang te krijgen tot gegevens via monitoringapparatuur, maar hoeven ze niet naar de rechtbank te stappen. Burgerlijke vrijhedenactivisten stellen dat deze regelgeving ontoereikend is en geen gerechtelijk toezicht kent, aangezien het wettelijke kader gedeeltelijk gebaseerd is op de Telegraph Act uit het koloniale tijdperk van 1885.
In 2022 zei het Indiase ministerie van Binnenlandse Zaken dat de centrale overheid 7.500 tot 9.000 orders per maand uitvaardigde wegens afluisteren. Het nieuws kreeg veel kritiek van de verschillende privacybeschermingsverenigingen, die twijfels zaaiden over de werkelijke controleactiviteit van de minister van Binnenlandse Zaken, gezien de hoeveelheid verzoeken, die meer op een massacontrole duiden.
Abonneer je op onze nieuwsbrief!