Rai3: 1939-1945 II wojna światowa, długa kampania Włoch Rzym, 23 sierpnia. - Po wylądowaniu na Sycylii 10 lipca 1943 r. (Operacja Husky), Salerno 9 września (operacja Havalanche) i Anzio 22 stycznia 1944 r. (Operacja Shingle) alianci powoli wspinają się na półwysep. Strona historii ponownie odczytana przez „1939-1945 World War II”, program przedstawiony przez Paolo Mielego i prowadzony przez Carlo Lucarellego, nadawany w czwartek 24 sierpnia o godzinie 13.05 na stacji Rai3. Salerno, Volturno, Neapol, Montecassino, Anzio, Rzym to etapy wyzwolenia, które wszędzie spotykają się z natarczywym i okrutnym niemieckim oporem; aż do skrajności wokół linii gotyckiej. Dopiero w kwietniu 1945 r. Wyzwolono Włochy. Najprawdopodobniej transmisja nie będzie zawierała zbyt wielu szczegółów na temat alianckiego natarcia i nie będzie dotyczyła tych epizodów wojny, które zainwestowały terytoria w momencie ich wyzwolenia, a szkoda, ponieważ wojna była doświadczana przez te populacje w bardziej dramatyczny sposób. niż w większych ośrodkach. W natarciu na Rzym po wylądowaniu w Anzio alianci uderzyli nosami w nieustępliwy niemiecki opór, który blokował ich przez 5 miesięcy. Dopiero po 23 maja, kiedy XNUMX. Armia w końcu przebiła się w Cisternie, rozpoczął się prawdziwy postęp w kierunku Rzymu, ale nie jest to proste. Od Velletri toczyły się zaciekłe i ciągłe walki, aby dostać się do Artena, Valmontone i Colleferro, także przez góry Lepini (Cori, Roccamassima), skąd 2 korpus generała Keyesa ruszył w kierunku stolicy. Walki i starcia, być może nieznane większości, ale że książka naszego reżysera Mario Galati (1935–1945 Colleferro przed i po) poświęcona pierwszym 10 latom życia Colleferro jako autonomicznej gminy została szczegółowo opisana. Colleferro, w zaawansowanym, był celem strategicznym, ze względu na fabrykę wojenną, BPD który sprowadził Niemców do okupacji wraz z miastem od 9 września 1943 r. Fabryka BPD Senator Leopoldo Parodi Delfino, ojciec założyciel centrum przemysłowego, w szczytowym okresie swojej produktywności wojennej zdołał zatrudnić do 16.000 XNUMX pracowników, a zatem podlegał okupacji wojennej, ale także ciągłym bombardowaniom sojuszniczym. W fabryce, pomimo surowej niemieckiej kontroli i informatorów, którzy nigdy nie zawodzą, po 8 września pojawiły się postacie, które włożyły duży wkład w walkę wyzwoleńczą. Pamiętać najpierw, także o roli, którą odegrał, był jednym z głównych kierowników fabryki, Paolo Bonomi, założycielem po wojnie bezpośrednich hodowców i znany z tego. Ale ilu wie, że był przywódcą lokalnego gangu partyzanckiego, prawdopodobnie nawet nie autorami audycji. Paolo Bonomi zdołał uniknąć schwytania przez SS w przeddzień lądowania Anzio i kontynuował działalność partyzancką aż do wyzwolenia. Został odznaczony brązowym medalem za odwagę wojskową. Inni duzi kierownicy BPD i partyzanci nie mieli szczęścia. Pamiętamy menadżera Vittorio Gaspariniego, współpracownika Bonomiego, wysłanego do Mediolanu po 8 września w celu zorganizowania tajnego radia, ale po zdradzie schwytanej przez SS i 10 sierpnia rozstrzelano z 14 innymi osobami na Piazzale Loreto decyzją "mediolańskiego kata". Kapitan SS Teo Saeveke. Następnie Edmondo Di Pillo, dyrektor rzymskiego „Commerciale BPD”, schwytany niemal w przeddzień wyzwolenia, zamknięty w osławionym więzieniu przy via Tasso i torturowany. Wieczorem 3 czerwca 1944 r., Trzy dni przed przybyciem aliantów do Rzymu, został załadowany na ciężarówkę wraz z 14 innymi więźniami, w tym Bruno Buozzi, i zabity w „La Storta”. Edmondo Di Pillo i Vittorio Gasperini, menedżerowie BPD of Colleferro, zostały odznaczone na pamiątkę złotym medalem za waleczność. Wracając do alianckiego natarcia, miasto Colleferro zostało uwolnione z mitycznego oddziału generała Frederika, a mianowicie FSSF, First Special Service Force, Black Devils, czarne diabły, tak jak Niemcy ochrzcili ich po porannej walce otwierającej drogę do V armia, która przybyła z Arteny, tutaj również toczyły się zacięte walki i do 3. Dywizji Francusko-Algiersko-Marokańskiej, która przybyła z południa przez góry Lepini.
autor: Mario Galati