Światowej sławy ekspert w dziedzinie mapowania mózgu ogłosił odkrycie ukrytego obszaru mózgu u ludzi, który może być tym, co odróżnia ludzi od małp i innych zwierząt. Odkrycie nastąpiło, gdy grupa naukowców zastanawiała się nad częściami ludzkiego mózgu, które mają zostać włączone do przyszłego atlasu anatomii mózgu. Odkrycie może pomóc naukowcom w poszukiwaniu metod leczenia chorób, takich jak choroba Parkinsona i neurony ruchowe..
Jądro endorestiform, dlatego został nazwany obszarem odkrytym przez neuronaukę George'a Paxinosa i jego zespół badaczy z Neuroscience Research Australia (NeuRA). Jądro znajduje się wewnątrz (endo) dolnego szypułki móżdżku, zwanego również ciałem niespokojnym. Region znajduje się w pobliżu połączenia mózg-rdzeń kręgowy. Obszar ten bierze udział w odbieraniu informacji sensorycznych i motorycznych z naszych ciał i służy do udoskonalania naszej postawy, równowagi i ruchów. „Niższa szypułka móżdżku jest jak rzeka, która przenosi informacje z rdzenia kręgowego i pnia mózgu do móżdżku”, pisze Paxinos. „Jądro endorestiform to grupa neuronów i jest jak wyspa na tej rzece” - kontynuuje Paxinos. Dr Lyndsey Collins-Praino, neurobiolog z University of Adelaide, który nie jest częścią zespołu zaangażowanego w badanie, powiedział, że odkrycie przeprowadzone przez grupę Paxinos jest czymś „intrygującym”. Paxinos potwierdził istnienie tej struktury mózgu, gdy używał stosunkowo nowej techniki barwienia mózgu, którą opracował, aby uczynić obrazy tkanek mózgowych wyraźniejszymi w celu włączenia ich do nowego anatomicznego atlasu mózgu, nad którym pracuje. Te komórki docelowe zabarwione tą nową techniką, takie jak neuroprzekaźniki, zapewniają mapę tkanek mózgu. Pomaga to odróżnić grupy neuronów według ich funkcji, a nie od tradycyjnego sposobu rozdzielania wyglądu komórek, techniki znanej jako chemoarchitektura mózgu. W rzeczywistości Paxinos otrzymywały wskazówki dotyczące istnienia jądra endorestorm od dziesięcioleci. W procedurze zwanej kordotomią przednio-boczną operacją mającą na celu złagodzenie bólu z nieuleczalnych dolegliwości poprzez przecięcie kanałów kręgowych - Paxinos i jego koledzy zauważyli, że długie włókna kręgosłupa zdawały się kończyć wokół obszaru, w którym się znajdował znalazł jądro endorestiform. „Był tam, żeby na mnie spojrzeć z kordotomii przednio-bocznych, a także z chemicznych„ plam ”, których używam w swoim laboratorium”, pisze Paxinos. Położenie tego nieuchwytnego fragmentu mózgu doprowadziło Paxinosa do podejrzenia, że może on być zaangażowany w precyzyjną kontrolę motoryczną, co potwierdza również fakt, że struktura ta musi zostać jeszcze zidentyfikowana u innych zwierząt, w tym marmozet lub makaków. Mając teraz możliwość zidentyfikowania regionu, Paxinos porównuje odkrycie do odkrycia istnienia nowej gwiazdy. Jak mówi Paxinos, najbardziej intrygujące w regionie mózgu jest to, że nie znaleziono go w badaniach małp i innych zwierząt: „Ten region może być tym, co czyni ludzi wyjątkowymi, poza ich większym rozmiarem mózgu”. transmisja ruchów jest w bezpośrednim kontakcie z neuronami ruchowymi, mówimy o 20% w porównaniu do 5% w innych naczelnych. Tak więc jądro gruźlicy może być kolejną unikalną cechą naszego układu nerwowego, chociaż jest jeszcze za wcześnie, aby to stwierdzić. Paxinos planuje wkrótce przeprowadzić szczegółowe badania na szympansach. Aby dowiedzieć się, co potrafi jądro endorestiform, będziemy musieli poczekać na wyższą rozdzielczość obrazowania metodą rezonansu magnetycznego. Porównując normalne mózgi, które zostały zbadane pod kątem włączenia do Atlasu, z mózgami osób ze znanymi nieprawidłowościami, naukowcy mogą odkryć dalsze wskazówki. „Neuroanatomia jest fundamentalna, ponieważ służy jako podstawa, na której budujemy wiedzę o obu funkcjach. normalne i nienormalne, ale w tej chwili po prostu niemożliwe jest ustalenie, jakie konsekwencje może mieć to odkrycie dla chorób neurologicznych lub psychiatrycznych ”- pisze Collins-Praino. Paxinos, planuje kontynuować stosowanie tej nowej techniki barwienia w celu poszukiwania dalszych podobnych obszarów w naszym mózgu, więc możliwe będzie porównanie różnych gatunków w celu lepszego zrozumienia ich działania. Odkrycie to nie zostało jeszcze poddane recenzji, ale szczegóły dotyczące nowego obszaru mózgu można znaleźć w najnowszym Atlasie Paxinos zatytułowanym Human Brainstem: Cytoarchitecture, Chemoarchitecture, Myeloarchitecture. W ciągu ostatnich 100 lat szczegółowe zrozumienie architektury mózgu i połączeń było podstawą głównych przełomów w neurobiologii. Zapowiedziane jako najdokładniejsze dostępne atlasy mózgu, mapy stworzone przez Paxinos są używane przez neuronaukowców do badania i identyfikacji struktur mózgu i potencjalnych metod leczenia zaburzeń i chorób mózgu. Są również wykorzystywane jako przewodnik w neurochirurgii. Okno uprawnieńJest autorem najczęściej cytowanych artykułów publikowanych w dziedzinie neuronauki, a także autorem 52 książek zawierających zawiłe atlasy mózgu.