(autor: Michele Gorga) Jesteśmy w domu prosto na wybory regionalne, miejskie i referendalne, ale było niewiele reklam wyborczych, również dzięki nagłej sytuacji Covid. Inicjatywy komunikacji politycznej, związane z konsultacjami wyborczymi, stanowią szczególnie ważny moment uczestnictwa w życiu demokratycznym, o którym mowa w art. 49 Konstytucji. Właśnie w świetle konsultacji przeprowadzonych w dniach 20 i 21 września, również w świetle nowych ram regulacyjnych wprowadzonych rozporządzeniem UE 2016/679 oraz kodeksem prywatności 196/2003, wydaje się właściwe przypomnienie postanowienia gwaranta prywatności nr. 96 z dnia 18 kwietnia 2019 r. Przeznaczony dla wszystkich podmiotów, które biorą udział w wyborach z różnych powodów.
Przepis, który wzywa do terminowego przestrzegania obowiązujących zasad ochrony danych, podkreśla potrzebę zagwarantowania osobom, których dane dotyczą, wykonywania praw poprzez zwrócenie uwagi na główne przypadki, w których partie, organy polityczne, komitety promotorów i sympatyków również jako kandydaci indywidualni mogą wykorzystywać dane osobowe zainteresowanych do działań propagandowych z poszanowaniem podstawowych praw i wolności zainteresowanych na podstawie art. 1 ust. 2 rozporządzenia na podstawie przesłanek zgodności z prawem przetwarzania danych w kontekście działalności wyborczej.
Generalnie postanowienie Gwaranta przewiduje, że przetwarzanie danych może odbywać się, w celu zagwarantowania praw i wolności zainteresowanych stron, na podstawie określonych przesłanek zgodności z prawem, w tym wstępnego uzyskania zgody, która musi być bezpłatna konkretne, świadome i jednoznaczne (art. 6 ust. 1 lit. a) i 7 rozporządzenia), a także jednoznaczne, gdy przetwarzanie dotyczy określonych kategorii danych (art. 9 ust. 2 lit. a) rozporządzenia). W związku z tym o zgodę należy wystąpić z konkretnym i wyraźnym sformułowaniem w odniesieniu do dalszych celów przetwarzania, a także musi być możliwa do udokumentowania (np. Na piśmie lub na nośniku cyfrowym), a właściciel musi wtedy być w stanie wykazać, że zainteresowany wyraził zgodę na przetwarzanie swoich danych (patrz art. 5 ust. 2 i 7 ust. 1 rozporządzenia).
W przypadku osób fizycznych zarejestrowanych w stowarzyszeniach niepolitycznych, takich jak związki zawodowe, stowarzyszenia zawodowe, sportowe, organizacje branżowe itp., Organizacje, które w związku z tym nie realizują wyraźnie celów politycznych, dane członków nie mogą być przetwarzane i rozpowszechniane w prowadzić propagandę wyborczą i związane z nią inicjatywy komunikacji politycznej, ale staje się to możliwe tylko wtedy, gdy - organizacje właścicielskie - uzyskają zgodę zainteresowanej strony, po przekazaniu informacji, które muszą być przygotowane w taki sposób, aby zwolennicy mieli możliwość udzielenia lub nie , z pełną swobodą i świadomością, konkretne, niezależne i zróżnicowane zgody w odniesieniu do zwykłych celów organizacji będącej właścicielem danych. Organy, stowarzyszenia i organizacje nie są jednak zobowiązane do zwracania się o zgodę zainteresowanych stron, gdy bezpośrednie prowadzenie propagandy wyborczej i związanej z nią komunikacji politycznej należy również do celów statutowych organizacji.
Przechodząc do ograniczonej kategorii sympatyków i sponsorów organizacji politycznych CIG Z1C2E1C075, dane osobowe gromadzone przez partie polityczne, ruchy i inne formacje, a także przez indywidualnych kandydatów, przy okazji określonych inicjatyw (petycje, rachunki, wnioski o referenda, zbiory podpisów lub fundusze itp.) wyżej wymienionych podmiotów mogą być wykorzystywane wyłącznie za ich wyraźną zgodą. Zgoda na przetwarzanie nie jest natomiast wymagana (art. 9 ust. 2 lit. d) rozporządzenia), jeżeli wsparcie danej inicjatywy przy okazji udostępniania danych wiąże się z określoną formą „adhezji "do przedmiotu polityki i jej programu, tak że na podstawie statutu, statutu lub innego wcześniej istniejącego zbioru zasad można zgodnie z prawem skontaktować się później z zainteresowaną stroną w celu podjęcia dalszych inicjatyw zgodnych z pierwotnymi celami zbieranie informacji (np. komunikacji politycznej lub propagandy wyborczej, art. 5 ust. 1 lit. b) Regulaminu), jednakże okoliczności te muszą być odpowiednio uwydatnione w przekazywanych informacjach.
Studium przypadku głównych przypadków, nawet jeśli nie jest to wyczerpujące, głównych spraw, w których przetwarzanie danych osobowych do celów propagandy wyborczej i związanej z nią komunikacji politycznej jest dozwolone na podstawie przesłanek legalności określonych na podstawie w ten sposób możliwe stają się źródła. Tym samym można wykorzystać dane osobowe pozyskane ze źródeł „publicznych” - czyli informacje zawarte w rejestrach lub wykazach prowadzonych przez podmiot publiczny (np. Gminę) i jednocześnie dostępne na podstawie wyraźnego przepisu prawa lub rozporządzenia. do propagandy wyborczej i związanych z nią celów komunikacji politycznej, bez konieczności wyrażenia zgody przez zainteresowane strony zgodnie z art. 6 ust. 1, niech. f) Regulaminu, zgodnie z warunkami, ograniczeniami i sposobami, jakie może ustanowić system prawny dostępu do tych źródeł lub korzystania z nich (np. obowiązek przestrzegania określonych prawem celów dla niektórych wykazów; identyfikacja osoba żądająca kopii, jeżeli dostęp jest dozwolony tylko w określonych terminach; art. 5 ust. 1 lit. a) ib), 6 ust. 2, niech. b), rozporządzenie i art. 2-ter paragraf 3 i 61 paragraf 1 Kodeksu).
W szczególności dane osobowe pochodzące z list publicznych mogą być wykorzystywane do prowadzenia propagandy wyborczej i związanej z nią komunikacji politycznej, takich jak: listy wyborcze prowadzone w gminach, które „mogą być wydawane w odpisach w celu zastosowania dyscypliny w przedmiocie elektorat czynny i bierny ”(art. 51 dekretu prezydenckiego z 20 marca 1967 r., nr 223); tymczasowa lista obywateli Włoch przebywających za granicą z prawem głosu (art. 5 ust. 1 ustawy 459 z 27 grudnia 2001 r .; art. 5 ust. 8 dekretu prezydenckiego nr 2 z 2003 kwietnia 104 r.); listę włoskich wyborców, którzy głosują za granicą w wyborach do Parlamentu Europejskiego (art. 4 dekretu z mocą ustawy nr 24 z dnia 1994 czerwca 408 r., przekształconego ustawą nr 3 z dnia 1994 sierpnia 483 r.); dodane listy wyborców z państwa członkowskiego Unii Europejskiej zamieszkałego we Włoszech i zamierzających skorzystać z prawa do głosowania w wyborach lokalnych (art. 1 i następne dekretu z mocą ustawy nr 12 z dnia 1996 kwietnia 197 r.); tymczasowa lista obywateli Włoch przebywających za granicą z prawem do głosowania w wyborach do Komisji Włochów za granicą (art. 13 ustawy nr 23 z dnia 2003 października 286 r .; art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 grudnia 2001 r. nr 459 ; art. 5 ust. 8, dekret prezydenta z 2 kwietnia 2003 r., nr 104; art. 11, dekret prezydencki z 29 grudnia 2003 r., n. 395).
Partie, ruchy i inne formacje polityczne mogą z niego korzystać zgodnie z prawem, bez uprzedniego uzyskania wyraźnej zgody - na podstawie informacji przekazanych na podstawie art. 13 Rozporządzenia - dane osobowe dotyczące członków, a także innych podmiotów, z którymi mają oni regularne kontakty, do celów propagandy wyborczej i związanej z nią komunikacji politycznej, gdyż są to działania ścigane zgodnie z prawem, gdyż zaliczane są do działań politycznych charakter określony ogólnie w „akcie założycielskim lub statucie lub ściśle funkcjonalny dla osiągnięcia tych celów (patrz art. 9 ust. 2 lit. d) rozporządzenia).
Z drugiej strony, dane, które nie są użyteczne, powinny obejmować źródła dokumentacyjne będące w posiadaniu podmiotów publicznych ze względu na specyficzne regulacje branżowe. Dotyczy to na przykład rejestru mieszkańców (art. 33 i 34 dekretu prezydenckiego z dnia 30 maja 1989 r. Nr 223; art. 62 dekretu z mocą ustawy 7 marca 2005 r. Nr 82). Zgodnie z przepisami sektorowymi listy osób zarejestrowanych w rejestrze mogą być udostępniane jedynie „organom administracji publicznej, które wystąpią z uzasadnionym wnioskiem, na wyłączny użytek [...] użyteczności publicznej zgodnie ze środkami bezpieczeństwa, standardami komunikacyjnymi i technicznymi zasady określone w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 listopada 2014 r., n. 194 oraz art. 58 dekretu ustawodawczego z dnia 7 marca 2005 r., N. 82 ”(art. 34 dekretu prezydenckiego 223/1989). To samo dotyczy archiwów stanu cywilnego (art. 450 cc; dPR 3 listopada 2000, n. 396); do akt obywateli zamieszkałych w okręgu wyborczym w każdym urzędzie konsularnym (art. 8 dekretu z mocą ustawy z dnia 3 lutego 2011 r., nr 71); za sekcyjne listy wyborcze już używane w lokalach wyborczych, na których odnotowuje się dane dotyczące niegłosujących i które można wykorzystać jedynie do sprawdzenia prawidłowości operacji wyborczych (art. 62 dekretu prezydenta nr 16 z dnia 1960 maja 570 r.); za dane zapisane w lokalach wyborczych przez sędziów skrutacyjnych i listę przedstawicieli do przeprowadzenia operacji wyborczych. W rzeczywistości wszystkie te dane należy traktować z najwyższą poufnością, zgodnie z konstytucyjną zasadą wolności i tajności głosowania, uwzględniając również okoliczność, że udział w referendach lub głosowaniach może sam w sobie uwypuklić ewentualny wpływ polityczny. orientacja wyborcy.
Dane zbierane przez podmioty publiczne w ramach wykonywania ich działalności instytucjonalnej lub, ogólnie, w celu świadczenia usług, podlegają również temu samemu przypadkowi - nieużyteczności. Nie uwzględniono również list członków rejestrów i rad zawodowych (art. 61 ust. 2 kodeksu); na adresy e-mail pobrane z krajowego indeksu cyfrowych siedzib firm i specjalistów oraz z krajowego indeksu cyfrowych siedzib osób fizycznych i innych podmiotów prawa prywatnego, które nie muszą być zarejestrowane w rejestrach zawodowych lub w rejestrze handlowym ( Artykuł 6-bis i 6-quater dekretu z mocą ustawy nr 7 z dnia 2005 marca 82 r.).
Dane podawane do publicznej wiadomości w świetle przepisów o jawności lub jawności działań administracji publicznej nie nadają się również do ponownego wykorzystania (dekret legislacyjny z 14 marca 2013 r., Nr 33; l. 18 czerwca 2009, nr 69), jak również inne przepisy sektorowe. Pomyślmy na przykład o dokumentach zawierających dane osobowe publikowanych w internetowym rejestrze pretorianów, ogłoszeniu wyników konkursu, aktach przypisywania korzyści ekonomicznych osobom fizycznym, jakkolwiek nazwanych, schematach organizacyjnych urzędów również zawierających numery telefonów i adresy e-mail pracowników, informacje dotyczące pracowników funkcji publicznej. Dzieje się tak, ponieważ okoliczność, że dane osobowe są udostępniane online na stronach instytucjonalnych w wyżej wymienionych celach, nie pozwala na ich swobodne ponowne wykorzystywanie przez kogokolwiek iw jakimkolwiek celu, w tym w związku z prowadzeniem propagandy wyborczej i związanymi z tym celami komunikacyjnymi.
Z drugiej strony przepisy szczególne przewidują, że osoby piastowane przez osoby wybieralne lub pełniące inne funkcje publiczne mogą zwracać się do urzędów referencyjnych o informacje przydatne do wykonywania ich mandatu i do udziału w życiu polityczno-administracyjnym podmiotu. Przykładowo radni gminy i województwa mają prawo do uzyskiwania od urzędów, odpowiednio, gminy i województwa, a także od ich spółek i podmiotów zależnych wszelkich posiadanych przez nich wiadomości i informacji przydatnych do realizacji ich mandat (art. 43 ust. 2, dekret ustawodawczy z 18 sierpnia 2000 r., nr 267). Przepisy szczególne przewidują również wykonywanie tego prawa przez radnych województw. Wspomniane prawo dostępu do informacji służy bezpośrednio trosce o interes publiczny związany z wykonywaniem wybranego mandatu. Ten wyłączny cel stanowi jednocześnie jednak zarówno założenie legitymizujące ich dostęp do danych, jak i ograniczenie, gdyż dostęp jest dozwolony tylko w określonym celu. Poza sprawami, które muszą być ściśle związane z mandatem elekcyjnym, nie jest zatem dozwolone, aby radni gminni, prowincjalni i regionalni zwracali się do odpowiednich urzędów o przekazanie całych baz danych lub o utworzenie specjalnych list „dedykowanych” do wykorzystania, być może dla ukrytego celu komunikacji politycznej.
Wreszcie podmiotom pełniącym niewybieralne urzędy publiczne, a ogólniej urzędy publiczne, nie wolno również wykorzystywać uzyskanych danych do celów propagandy wyborczej i związanej z tym komunikacji politycznej w ramach zadań instytucjonalnych.