Senegal jest wściekły po ogłoszeniu przez prezydenta Macky'ego Salla przełożenia wyborów zaplanowanych na 25 lutego, bez podania nowego terminu. W różnych miastach odnotowano starcia i aresztowania, w których zginęło i zostało rannych. Senegal jest jedynym krajem Afryki Zachodniej, w którym nigdy nie doszło do zamachu stanu. Od 1981 r. Senegal jest demokracją parlamentarną, w której w drodze regularnych wyborów doszło do trzech zmian rządu. Obecnie istnieje ryzyko, że armia może przejąć władzę, wykorzystując chaos instytucjonalne.
przez Massimiliano D'Elia
Prezydent Senegalu Macky Sall, bardzo blisko Francji, próbował uspokoić siedemnaście milionów swoich rodaków, mówiąc, że głosowanie nie może się odbyć, dopóki nie zostaną rozwiązane problemy zagrażające wiarygodności głosowania. W zeszłym roku Sall powtórzył swoje uroczyste zobowiązanie, że nie będzie kandydował po raz trzeci, respektując w ten sposób nakaz konstytucyjny.
Senegal stoi zatem w obliczu najgorszego kryzysu konstytucyjnego w swojej ponad sześciu dekadach niepodległości. Przeciwnik obecnego prezydenta, Ousmane Sonko, powszechnie śledzony przez młodych ludzi, w zeszłym roku trafił do więzienia z wciąż niejasnych powodów. Polityka Sonko, zdaniem większości rządu, zakłada wyjście z dyktatury gospodarczej franka CFA (waluta wspierana i kontrolowana przez francuski skarb państwa, nadal używana przez osiem krajów Afryki Zachodniej).
Ludność przyjęła aresztowanie z wielką nieufnością, lecz bez większego ożywienia w oczekiwaniu na możliwość głosowania 25 lutego. Wraz z ogłoszeniem o unieważnieniu wyborów iskra rozpaliła protest, w wyniku którego dziesiątki tysięcy ludzi wyszło na ulice.
Reakcja władzy wykonawczej była natychmiastowa, rozmieszczając na ulicach policję w rynsztunku bojowym oraz zakłócając działanie Internetu i lokalnej stacji telewizyjnej krytycznej wobec obecnego rządu.
Próbując stłumić protesty, posłowie pośpieszyli z przyjęciem uchwały o przesunięciu głosowania prezydenckiego na grudzień przyszłego roku. Przesunięcie terminu wyborów, za którym zdaniem międzynarodowych obserwatorów kryje się precyzyjna strategia prezydenta Salla.
W Senegalu nie jesteśmy świadkami wzrostu siły militarnej w sensie antyfrancuskim, jak np Burkina Faso, Mali e Niger lub powstania islamistycznego. Chodzi o coś głębszego, co wypływa z instytucji, co opozycja definiuje jako „zamach stanu„, tej realizowanej przez zdolnego Prezydenta Salla, który nie gardzi metodami totalitarnymi, takimi jak masowe aresztowania doraźne.
Co najmniej trzech parlamentarzystów, sojuszników lidera opozycji, zostało aresztowanych, a po ubiegłorocznych protestach, w których zginęło co najmniej 16 osób, w więzieniach przebywa już około dwóch tysięcy zwolenników Sonki.
Sonko (49 lat) została wykluczona z wyborów prezydenckich po tym, jak trafiła do więzienia za zniesławienie. Był już wcześniej sądzony za rzekomą napaść na tle seksualnym, a zarzut ten został oddalony ze względu na słabość dowodów przedstawionych w procesie, które wyraźnie uznano za fałszywe. Jednak mimo że Sonko został zneutralizowany, Prezydent Sall obawiał się, że wyznaczony przez Sonko następca z łatwością może pozyskać jego pozornie słabszego kandydata, np. Tinder Ba. Podejrzewa się, że Sall faktycznie zamierza wykorzystać czas do grudnia przyszłego roku na znalezienie innego, znacznie silniejszego kandydata i katalizatora głosów.
Ulubiony może być Karim brodzik, posiadający obywatelstwo francuskie, były minister i syn byłego prezydenta Senegalu. Wade został wykluczony z wyścigu w obecnych wyborach prezydenckich, ponieważ prawo krajowe nie przewiduje kandydata z podwójnym obywatelstwem, a biurokratyczny czas potrzebny na zrzeczenie się obywatelstwa francuskiego jest zbyt długi, biorąc pod uwagę datę 25 lutego. Teraz, dzięki przesunięciu na grudzień, Wade będzie mógł dokończyć formalności związane z zrzeczeniem się obywatelstwa francuskiego, nawet jeśli w międzyczasie, według FT, lider antyfrancuskiej opozycji Sonko zostanie zwolniony z więzienia po odbyciu wyroku za zniesławienie wygasły. Rozpocznie się zatem kolejna gra, miejmy nadzieję, że w „demokratycznym” sensie, o ile najpierw wydarzy się coś bardziej destrukcyjnego, biorąc pod uwagę, że zgodnie z konstytucją 2 kwietnia prezydent Sall formalnie utraci władzę prawną.
Zapisz się do naszego newslettera!