(Maurizio Giannotti) Instytucjonalny wstrząs polityczny, w jakim się znajdujemy, wymaga poważnych i głębokich przemyśleń. 4 marca udaliśmy się na głosowanie i zwyciężyła koalicja, a drugie miejsce zajął ruch polityczny. Po wyczerpujących konsultacjach, wbrew wszelkiej logice, utworzenie nowego rządu nie zostało powierzone zwycięskiej koalicji, ale hybrydzie złożonej z pierwszej partii zwycięskiej koalicji, a druga, pod względem liczby głosów, jako pierwsza partia narodowa, dwie partie, które w okresie kampania wyborcza mocno się sobie sprzeciwiała. W imię interesu narodowego, hybrydowa formacja, po wielokrotnych wyczerpujących okrągłych stołach, zdołała wskazać wiarygodnego premiera i kontrakt „wielokrotnie przeglądany, ale zatwierdzony”.
Niezwykle, z powodów do wyjaśnienia, odrzuciliśmy propozycję premiera w pectore; Mówię, ponieważ ktokolwiek podjął tę decyzję, jest przedstawicielem nas wszystkich: głowy państwa.
Znamy uzasadnienia tej pochopnej decyzji tak drastyczne, że rozkwit mediów i analityków politycznych wyjaśnił nam, że obawa przed napotkaniem ostrej cenzury UE, MFW, naszych partnerów w środkowo-północnej Europie i wielu inne naciski pochodzenia zagranicznego i ponadnarodowego.
Aby zrozumieć „instytucjonalne” lęki, naprawdę konieczne jest przeanalizowanie tego, co od lat dzieje się ze szkodą dla naszego systemu produkcyjnego.
Prawdopodobnie analiza wykonana przez mojego przyjaciela Alessandro Miele (menadżera wysokiego szczebla), którego miałem przyjemność słuchać, jest najbliższa rzeczywistości naszych czasów.
Podkreślono zatem, jak rozbierająca się Grecja była dziecinnie prosta: kraj z niewielką liczbą lotnisk, niektórymi wyspami, zerowym przemysłem, małym terytorium, śmiesznymi prywatnymi oszczędnościami, stosunkowo interesującą domeną publiczną i PKB niższym niż sam poziom prowincji. Treviso.
Dla Włoch rzeczy są bardzo różne i aby powtórzyć operację Grecji, konieczne jest zaplanowanie serii działań, które rozwijają się w czasie, nawet bardzo daleko.
Nasz kapitał jest absolutnie olbrzymi, zajmujemy drugie miejsce na świecie pod względem oszczędności prywatnych, najpierw jako domy prywatne, mamy krainy o absolutnej wartości i wspaniałe wybrzeża.
Byliśmy piątą potęgą przemysłową na świecie przed euro, dziś spadliśmy na ósme miejsce, również dzięki i przede wszystkim powolnemu pozbywaniu się naszego produktywnego aparatu.
Made in Italy to nadal marka numer jeden na świecie, wyprzedzając Coca Colę, ale z dnia na dzień włoskie firmy, duże i małe, przenoszą się do bardziej „przyjaznych” krajów. Na przykład wiele małych firm z niemal unikalnym know-how, które są przyciągane nieprzyzwoitymi propozycjami krajów takich jak Szwajcaria, Austria itp. Itd.
Powiem jasno, te kraje wypełniają swój obowiązek, to nasz kraj, to nasi dyrektorzy mylą się lub udają, że nie widzą, dlaczego wymagałoby to zaangażowania lub jakiegoś złowrogiego interesu.
Niewiele jest dużych firm z historycznymi markami, które przeniosły się na czas za granicę, ratując kozy i kapustę w bezpiecznych krajach z łagodnym systemem podatkowym.
Włochy mają różnorodność biologiczną wyższą niż suma wszystkich innych krajów UE, a nasz monumentalny kapitał artystyczny stanowi 75% światowego dziedzictwa.
Francja i Niemcy, niektóre fundusze amerykańskie, chińskie i arabskie zrobiły zakupy w granicach swoich krajów, korzystając z promocji „kup jeden, a dostaniesz cztery”; w związku z tym warto byłoby poznać architektów tego nikczemnego marketingu.
Cały handel detaliczny na dużą skalę i na dużą skalę przeszedł na Francuzów wraz z libijskimi studniami przekazanymi z ENI do Total, a ENI stała się amerykańską większością.
System bankowy przeszedł także na Francuzów wraz z żywnością, a Niemcy przejęli mechanikę i beton.
Indianie pozbyli się całej stali i nadal to robią, Chińczycy przejęli udziały w Terna i całym Pirelli Agriculture.
W absolutnej radości i bez kontroli niektórzy opuścili TIM, TELECOM, GIUGIARO, PININ FARINA, PERNIGOTTI, BUITONI, ALGIDA, GUCCI, VALENTINO, LORO PIANA, AGNESI, DUCATI, MAGNETI MARELLI, ITALCIMENTI, PARMALAT, GALNATBANI, FERRETTI YACHT, KRIZIA, BULGARI, POMELLATO, BRIONI, VALENTINO, FERRE ', LA RINASCENTE, POLTRONA FRAU, EDISON, SARAS, WIATR, ANSALDO FERROVIARIA, ALITALIA, TIBB TECNOMASION ITALIANA, CARTONIANA, MERCONOMASIO ... Dobrze jest przestać, bo inaczej dojdziemy do wielkiego załamania, silnego zniechęcenia, zwłaszcza myśląc, że ktoś, pseudo przedsiębiorca lub wielki komisarz, wyciągnął z tych operacji hiperboliczne korzyści, całkowicie legalne, a przynajmniej wierzę i mam nadzieję, jest bardzo jasne.
Jednak nasi lojalni „klienci” są zawsze tutaj, jak mówi Miele, ponieważ nie są skończeni: wciąż są domy, rzeczy Włochów i ich oszczędności sięgające około 8.000 XNUMX miliardów euro.
I wreszcie, jest też nasza rezerwa złota, która poza rezerwą MFW jest trzecią na świecie po USA i Niemczech. Mamy około 2452 ton metalu szlachetnego przy długu publicznym w wysokości około 2.300 miliardów euro, podczas gdy Stany Zjednoczone mają 8134 ton wobec długu publicznego w wysokości ponad 18.000 XNUMX miliardów euro, przy całkowicie korzystnym dla nas stosunku.
Nawet rezerwa złota ma swoją wagę i, jak już się stało, prawie na pewno nie ma kilku, którzy w tej chwili w UE mają nadzieję, że Włochy wykorzystają swoje rezerwy złota jako zabezpieczenie, operację, która przyniosłaby wiele korzyści.
Nasz przedstawiciel, głowa państwa, być może nieświadomie lub nierozważnie, wezwał technika do utworzenia nowego rządu, nakazując mu skuteczne działanie, blokując drogę tym, którzy być może próbowali powstrzymać to wywłaszczenie.
W praktyce ci klienci to nic innego jak fundusze inwestycyjne, rynki, które zbierając pieniądze wszystkich mafii, wszystkich, dużych i małych, handlu narkotykami, ludzi, międzynarodowych oszustw, ratowania banków, „ czarny ”dużych koncernów międzynarodowych, czy to w handlu, telefonach komórkowych, kokainie czy broni, klienci ci muszą ponownie zainwestować i dlatego nie są skończeni.
Teraz to zależy od kilku pozostałych firm, nawet firm rzemieślniczych, funduszy emerytalnych, rachunków prywatnych, nieruchomości, krótko mówiąc, teraz do nas należy mediacja lub wycofanie się, nawet jeśli w obecności stada tak wygłodniałych wilków jest to mało przydatne.
Jeśli Europa poddaje się tym okrucieństwom, naprawdę trudno jest się rozpoznać; Inną sprawą jest Europa z konferencji londyńskiej w 1953 r., Kiedy to Niemcy umorzono długi z dwóch wojen światowych, a jednym z pierwszych krajów, które nie zażądały tej ustawy, były Włochy De Gasperiego, ojca założyciela Europa. Przeczytaj artykuł pod linkiem http://www.ilsole24ore.com/art/notizie/2014-10-14/la-merkel-ha-dimenticato-quando-l-europa-dimezzo-debiti-guerra-germania-151827.shtml?uuid=ABkKN62B.
W 2014 dokładnie policzono 2.451,80 tony złotaw bankach włoskich, ilość, którą nasz kraj umieszcza, jak wspomniano, na pierwszych pozycjach wśród złotych posiadaczy świata.
Alberto Angela w 2010, autor tego zeznanie wideo z kasetonów Koch Palace a Roma:
<<… Zdolność Włoch do udzielania gwarancji swoim partnerom handlowym i ubiegania się o pożyczki poprzez zastawianie ich w trudnych chwilach zależy od rezerw złota. Złoto Włoch symbolicznie reprezentuje bogactwo kraju: są to nasze rodzinne klejnoty. >>
Aby uzupełnić nasze rezerwy, zestaw surówka doczystego złota - powiedział pręty - o różnych kształtach i wadze (95.493 sztuki, od 4,2 do 19,7 kg i zawartość złota> 99%) oraz złote monety (Fragmenty 871.000) z różnych części świata i datowane na różne epoki. W wideo nakręcony przez Angela, na przykład, można je dostrzec kruszców z Anglii, Rosji, Stanów Zjednoczonych i jest uważany za jeden sięga II wojny światowej: na nim nazistowski swastyki.
Podobnie jak w przypadku większości europejskich banków centralnych, większość z nich rezerwy złota Włoski, Został zbudowany między późnych 50 i "60 ramach systemu z Bretton Woods: Zwiększona produktywność, inflacja, dolar i pełną wymienialność dolara na złoto na arenie międzynarodowej i pozostawiono do invogliò wschodzące europejskie gospodarki, kierowane przez Francję z De Gaulle, by wymieniać duże ilości złota z Fedem.
Aby zahamować odpływ złota z amerykańskich banków, w 1971 Nixon zarządził koniec Bretton Woods zapoczątkowując erę FIAT walut, których kurs wymiany będzie ustalony, jak to nadal ma miejsce obecnie jedynymi uczestnikami Forex.
Według Angeli, później potwierdzone w dokumentacji 2014,Włoskie złoto nie znajduje się w całości w Rzymie, w sejfach głównej siedziby Bank Włoch (Koch Palace).
Pozostałe wlewki, które tworzą nasze rezerwy złota, znajdują się w trzech innych miejscach położonych poza terytorium włoskim: Berno, Londyn e I Love New York.
W szczegółowym raporcie Bank Włoch ujawnił, że tylko 48% dowolny rezerwy złota (1.195 tony) są pakowane do Zakrystia Złoto Palazzo Koch, od drugiej 52% (1.254 tony) jest przechowywany w depozytach Rezerwa Federalna, Bank Anglii e Bank Rozrachunków Międzynarodowych.
Bank Włoch nie określa jednakdokładny podział z "Włoskie złoto wśród trzech tematów zagranicznych: biorąc za pewnik pewne domysły rozrzucone po sieci, zdecydowana większość przetrzymywanych za granicą wlewków znajduje się w siedzibie FED (mówi się nawet o 1.200 tony), ze słońcem 7-12 ton przechowywane w Banku Anglii i reszta 35-47 w tym z Berna.
W żywieniu plotek, że są dobre 1.200 ton włoskiego złota w Nowym Jorku istnieje historyczny precedens: w ciągu 70 rząd zażądał pożyczki od Niemiec, która na wniosek Niemiec gwarantowana z równoważnej sumy złoto: Bank Włoch tak dobrze to zamówił 543 ton in italic gold trzymane w FED, zobowiązane do zagwarantowania spłaty pożyczki.
Dług został spłacony w całości, a rezerwy zwolnione; od tego czasu niestety, złoto przechowywane za granicą nie zostało podane pewne wiadomości.
Oczywiście jest jednak fakt, że część tonów 1.195 przechowywanych w Rzymie nie jest dostępna w Banku Włoch: zgodnie zArtykuł. 30 z Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych którego częścią jest Bank Włoch, 141 tony złota przechowywane w zakrystia Palazzo Koch są praktycznie zablokowane.
To dlatego, że Europejski Bank Centralny ma własne rezerwy pieniężne, ale zostały one utworzone w oparciu o zasoby udostępnione przez różne kraje należące do Unii Walutowej: 15% tych składek należnych od każdego kraju używającego euro, zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami, musi być opłacone złoto: w przypadku Włoch, że 15% odpowiada dokładnie tonom 141.
Ponadto, mimo że Bank Włoch przez lata był stałym zakładem na Manhattanie, instytut nigdy nie uznał za stosowne zweryfikować presenza i status prawny złota strzeżony na gruncie amerykańskim: włoski bank centralny opiera się na audytach przeprowadzanych przez zewnętrznych kontrolerów, którzy najwyraźniej nie mają dostępu do rezerw przechowywanych za granicą.
Są to bowiem zagraniczne banki centralne, w których odbywa się włoskie złoto, co roku przesyłają raporty z powiadomień do Rzymu.
O tak, oprócz ilości i położenia geograficznego, gdzie znajduje się złoto, należy zadać trzecie pytanie, być może najważniejsze:
Jaka jest sytuacja prawna włoskiego złota?
Podano w dzierżawić? Jest używany jako zabezpieczenie dla pożyczek instytucjonalnych? Jaki procent? Cóż, nie ma o tym zbyt wiele, ponieważ odpowiedź otrzymana przez Ronana Manly'ego, profesjonalny pracownik złota z Singapuru, bezpośrednio z biura Palazzo Koch nie pozostawia miejsca na nieporozumienia:
<< Informuję, że niestety Bank Włoch nie dostarczy dodatkowych informacji [w sprawie sytuacji prawnej rezerw walutowych] oprócz tych, które zostały już opublikowane na jego instytucjonalnej stronie internetowej. >>(Departament Prasy i Relacji Zewnętrznych, Bank of Italy)
Jeśli szukasz informacji o możliwych pożyczkach lub leasingach włoskiego złota utrudnione z samego banku pozostało tylko przejść od razu do sedna problemu: prywatyzacja Instytut.
W przeciwieństwie do tego, co dzieje się w przypadku większości banków centralnych, tak naprawdę Bank Włoch jest jednym z nich prywatne ciało prawa publicznego.
W 2014 rząd zatwierdził dekret IMU-Bankitaliazasady, dzięki której prywatyzacja i dokapitalizowanie włoskiego banku centralnego stały się rzeczywistością.
Być świadkiem, wideo trzech senatorów M5S, który miał okazję odwiedzić złote rezerwy Rzymu w tym samym roku i które pod koniec filmu dotknęły tego właśnie tematu.
Nie chcę dalej trzymać cię na szpilkach, więc robię to krótko: powiedzieć, że złoto Palazzo Kocha Włoskie złoto (nawiasem mówiąc, z Włochów) jest czysty eufemizm.
Te tony 2.450, albo ile tak naprawdę są, nie są własnością państwa (i w konsekwencji, nas, obywateli) lub prywatnych akcjonariuszy Banku Włoch, którzy nie mogą dochodzić żadnych praw do rezerw.
W przeciwieństwie do tego, co podano w statutach innych europejskich banków centralnych, które posiadają i zarządzają zasobami złota w imieniu swoich rządów, czytamy na stronie internetowej włoskiego banku centralnego (bez podawania zbyt wielu wyjaśnień):
<< The własność oficjalnych rezerw złota jest przypisany przez prawo do Banku Włoch >>
Tak jest niedotykalny ed bezużyteczny, zgodnie z tym, co zgłoszono przez pana Vacciano jeden z senatorów przyznał, że odwiedza Zakrystię Złoto, a zatem hipotezy sprzedaży lub wykorzystania jako gwarancja pożyczek publicznych są po prostu niewykonalnymi spekulacjami.