(autor: Maurizio Giannotti - Prezes SAI Ambrosini) Sprawa Osiemnaście statków jest to naprawdę niepokojące, ponieważ ujawnia brak terminowej i rzetelnej wymiany informacji między Ministerstwem Spraw Wewnętrznych a Strażą Przybrzeżną Marynarki Wojennej w zakresie kontroli i zarządzania kryzysem imigracyjnym, który jest obecnie bardzo delikatnym „zjawiskiem” dla bezpieczeństwa naszego kraju.
Szybka informacja, dobrze rozprowadzona wśród właściwych organów, pozwala na udzielenie szybkich, odpowiednich i wspólnych działań operacyjnych na wszystkich poziomach.
Co jest jeszcze poważniejsze, to, co się dzieje, podkreśla również znikomą tożsamość poglądów różnych polityczno-instytucjonalnych elementów rządu.
Prawdopodobnie istnieje silny konflikt między Ministerstwem Spraw Wewnętrznych a Strażą Przybrzeżną. Dziś „Il Tempo” mówi o silnej niechęci między Matteo Salvini i dowódcą korpusu, admirałem Giovanni Pettorino. Admirał popiera „moralny obowiązek” ratowania każdego. Teraz zaryzykowałby krzesło.
Zawsze uważnie śledziłem problem przepływów migracyjnych na Morzu Śródziemnym, o którym, jak wspomniano w interwencji z 2017 r., W latach 1984-85 zdawały sobie sprawę wszystkie kraje zachodnie i wschodnie i wszyscy wiedzieli, do jakich katastrof doszlibyśmy w nowym tysiącleciu, gdyby środki nie zostało zabrane na czas.
Aby zaradzić tej sytuacji, uruchomiono specjalny program dla regionu Morza Śródziemnego, na który wszystkie kraje się zgodziły i przystąpiły; niestety, pomimo zaangażowania Włoch, plan był mało przydatny, ponieważ jeden po drugim wszystkie kraje, Francja na czele, wymykały się, uznając, że wygodniej jest działać inaczej, na pewno nie po to, aby dać korzyści naszemu krajowi, koncepcja Mare Nostrum robi nie spodobało się to naszym partnerom.
Znajdujemy się w sytuacji, którą wszyscy znamy i bardziej niż imigracja, mówimy teraz o prawdziwej inwazji, którą mamy obowiązek powstrzymać, jeśli chcemy chronić naszą uczciwość; w związku z tym zgadzam się z planem Generał CA Vincenzo Santo, były szef NATO SM w Afganistanie notatka dla rządu sugerująca użycie wojskowe interwencje taktyczne aby zmierzyć się z planem inwazji, który został wdrożony od pewnego czasu.
To, co się dzieje, jest prawdziwym planem, czego dowodem jest organizacja logistyczna tych, którzy faktycznie kontrolują imigrację na nasze wybrzeża, stosowane przez nich metody operacyjne i wsparcie, na które mogą liczyć; wystarczy zapytać, kto dostarcza gigantyczne pontony i związane z nimi silniki zaburtowe, aby stawić czoła przeprawie? Czy tak trudno jest zlokalizować producenta? Mówi się, że są Chińczykami, a jeśli tak, to w jaki sposób dostają Libię? Czy zlokalizowanie szopy na lądzie jest zbyt trudne, czy też, jeśli tkanina pochodzi tylko z Chin, gdzie jest warsztat budowlany? A jeśli jest zrobiony na statku rolniczym, gdzie jest zacumowany?
W związku z tym spędziliśmy lata bez podnoszenia palca, dlaczego?
Rozwiązaliśmy ten problem dzięki rozpoczętej w 2103 r. Jedynej włoskiej operacji o nazwie Mare Nostrum, która przejęła pod koniec 2014 r., Przed wygaśnięciem naszej (2015 r.), Działalność unijnej agencji Frontex o nazwie Triton; potem przychodzi operacja Themis (migranci mają zostać wyokrętowani w najbliższym porcie), również rozpoczęta przez Frontex, która od lutego 2018 r. zastąpiła Tryton. Równolegle od czerwca 2015 r. Rada do Spraw Zagranicznych UE rozpoczęła operację Sophia z udziałem środków marynarki wojennej EUNAVFOR MED i samolotów wojskowych co najmniej do 31.12.2018 r.
Jak widać, ogromne rozmieszczenie sił i marnotrawstwo zasobów, do czego należy dodać zaangażowanie organizacji pozarządowych; Zadaję sobie pytanie i pytam was, czy to wszystko od 2013 roku do dzisiaj naprawdę służyło stawieniu czoła inwazji, której nasz kraj i nie tylko przechodzi? Czy poprawiło się nasze bezpieczeństwo?
Niewielu we Włoszech wie, że od lat gdzie indziej, ale do tej pory nie działa Połączone siły morskie CMF wielonarodowe morskie siły wojskowe, w których uczestniczy około trzydziestu krajów, w tym Włochy.
CMF została utworzona w celu ochrony ruchu na szczególnie wrażliwych obszarach morskich w celu zwalczania piractwa, handlu bronią, handlu narkotykami, terroryzmu i wszelkich innych działań destabilizujących oraz powołała 3 grupy zadaniowe, które są zależne od dowództwa USA w Bahrajnie: od 2002 r. CTF 150 operujący na Morzu Czerwonym, Oceanie Indyjskim i Morzu Arabskim, od 2009 roku CTF 151 operujący w Zatoce Adeńskiej i na wybrzeżach Somalii, od 2004 roku CTF 152 na Morzu Arabskim.
Ta prawdziwa wielonarodowa współpraca ma swój początek na początku lat 90. w czasie kryzysów w Iraku, Kuwejcie i pobliskich obszarach, a doświadczenie zdobyte przez CMF jest tak duże, jak integracja operacyjna między uczestniczącymi marynarkami, która jest na najwyższym poziomie zapewniającym pełny sukces. o misjach, które wykonuje każdego dnia, o czym można przeczytać na stronie https://combinedmaritimeforces.com/author/cmf24/ lub na postach Combined Maritime Forces (CMF) [donotreply@wordpress.com].
Jest niezrozumiałe, jak niemożliwe było przeniesienie takiego doświadczenia na Morze Śródziemne natychmiast po rozpoczęciu inwazji; militarne podejście taktyczne tego typu absolutnie nie pozwoliłoby nam dotrzeć do punktu, w którym jesteśmy, tak wiele ludzkich istnień zostałoby uratowanych, a ogromna ilość pieniędzy wydanych do tej pory zostałaby wykorzystana na pomoc prawdziwie biednym populacjom w domu przestępczość transakcyjna nie miałaby „materiału” do pracy, terrorystom byłoby mniej pola manewru i prawdopodobnie byłoby znacznie bardziej przejrzyste w Libii, kraju dotkniętym wojną, którą dzisiaj my doskonale wiedzą, jak i dlaczego wybuchła, która szukała stabilizacji i odzyskania suwerenności.
Połączone Siły Morskie składają się z 29 krajów solidarnie, podczas gdy UE 28 bardzo często jest wobec siebie bardzo wrogo nastawionych i wszyscy jesteśmy wzywani do głębokiej refleksji.
Z pewnością ktoś powie, że są to dwie różne rzeczy i wyraźnie się zgadzam, ale zadaję sobie pytanie: EUNAVFOR MED Czy na przykład Operacja Sophia udaje się skutecznie zwalczać handel ludźmi i wszystko, co obejmuje tę praktykę, poprzez postawienie przed sądem przestępstwa transakcyjnego? A co z organizacjami pozarządowymi, które mają z tym do czynienia?