W przypadku ponad 80.000 pracowników zatrudnionych w styczniu 2015 ze stałą umową, od następnego miesiąca, przypomina Dział Badań CGIA, korzyść z całkowitej ulgi wprowadzonej ustawą nr 190 / 2014 kończy się (patrz Tab.1).
Zasadniczo pracodawcy tych pracowników utracą ulgę podatkową na składki INPS.
Środek, wprowadzony w 2015 roku przez rząd Renzi, który pozwolił przedsiębiorcom, którzy przez cały 2015 rok zatrudniali stałego pracownika (lub przekształcali stosunek pracy na czas określony w stały), nie płacić żadnej składki na ubezpieczenie społeczne przez kolejne 36 miesięcy , ze zobowiązaniem przedsiębiorcy do nie zwolnienia nowego pracownika przed osiągnięciem trzeciego roku życia stosunku pracy.
Dla przedsiębiorców była to korzyść ekonomiczna do 8.060 euro rocznie na każdego zatrudnionego w ten sposób pracownika.
„Po ustaniu korzyści ekonomicznych - relacjonuje koordynator Biura Studiów CGIA Paolo Zabeo - mamy nadzieję, że część tych pracowników nie zostanie w domu. Z rachunków w ręku niektórzy przedsiębiorcy, którzy jeszcze nie uzależnili się od ożywienia, mogliby ulec pokusie zwolnienia tych pracowników. Po zaoszczędzeniu do 2015 tysięcy euro w okresie trzech lat 2017-24 na każdego pracownika zatrudnionego na czas nieokreślony i ułatwieniu przez zniesienie artykułu 18, zwolnienie pracownika, który skorzystał z całkowitej ulgi podatkowej, kosztowałoby firma w pierwszej kolejności bilet o wartości około 1.500 euro; do tych nakładów, jeśli pracownik zakwestionuje zwolnienie, a sędzia się na to zgodzi, można doliczyć odszkodowanie za pracowników zatrudnionych przez firmy zatrudniające więcej niż 15 pracowników do maksymalnie 24 miesięcy. Hipoteza o odwołaniu się do sądu pracy, którego w rzeczywistości można by uniknąć poprzez zawarcie umowy gospodarczej między stronami, mniej uciążliwej dla firmy, ale w każdym razie honorowej dla pracownika, która pozwoliłaby właścicielowi zamknąć relacja z dodatnim saldem, między kwotą zaoszczędzoną na składkach a kwotą zapłaconą w postaci biletów i poczęstunku byłemu współpracownikowi ”.
Z kolei w całym 2015 r. Liczba zatrudnionych z całkowitym odpłatnością wyniosła nieco ponad 1.444.000 1 tys. (79 mln i 363,6 tys. Sensu stricto, do tego należy dodać 12 tys. Przekształceń umów na czas określony). Ponownie w ciągu tych 1,44 miesięcy zatrudnienie z całkowitym zwolnieniem ze składek (60 mln) dotyczyło około 2,5% ogółu zatrudnionych na stałe (prawie XNUMX mln).
Na poziomie terytorialnym regionem, który w styczniu 2015 odnotował największą liczbę rekrutacji z całkowitą ulgą, była Lombardia (15.449), a następnie Lacjum (9.391), Emilia Romagna (8.486), Wenecja Euganejska (7.287) i Kampania (6.849). Makroobszarem najbardziej dotkniętym tym zjawiskiem był północno-zachodni (23.280), ale wynik uzyskany przez Mezzogiorno (20.450) był równie znaczący (patrz Tab. 2).
„Choć wciąż są za wysokie, a redukcja jest niewystarczająca - deklaruje sekretarz CGIA Renato Mason - podatki od pracy maleją. Pamiętam jednak, że dane OECD dotyczące klina podatkowego jako odsetka kosztów pracy pracowników bez osób na utrzymaniu w Belgii, Francji i Niemczech są wyższe niż nasze. Aby obciążyć pensje naszych pracowników, konieczne jest zwiększenie wydajności, która jest tutaj bardzo niska z tego prostego powodu, że w porównaniu z okresem sprzed 40 lat nie mamy już dużych firm ”.
Spośród pracowników 80.180 zatrudnionych w styczniu 2015 na podstawie prawa nr 190 / 2014 procent 61,7 dotyczył mężczyzn, a 38,3 procent kobiet. Najbardziej dotknięta grupa wiekowa to ta między 30 a latami 39: nawiązane stosunki pracy to 26.672, a następnie kohorta między latami 40 i 49, która przyczyniła się do rekrutacji 21.796 (patrz Tab. 3).
Mówiąc bardziej ogólnie, Biuro Studiów CGIA przypomina, że w ciągu ostatnich 3 lat klin podatkowy zmniejszył się strukturalnie o 13,3 miliarda euro. Dzięki wprowadzeniu premii w wysokości 80 euro, która obciąża państwową kasę 8,9 mld rocznie oraz wyeliminowaniu IRAP z kosztów pracy pracowników zatrudnionych na umowę na czas nieokreślony, co pozwala przedsiębiorcom zaoszczędzić 4,3 mld zł od roku obciążenie podatkami i składkami na ubezpieczenie społeczne w pracy zaczęło spadać (patrz Tab. 4).
Jeśli weźmiemy również pod uwagę ulgę składkową wprowadzoną na lata 2015 i 2016 przez rząd Renzi, środki doraźne, które skończą się do grudnia 2018 r. I na rzecz firm, które zatrudniły pracowników na umowę na czas nieokreślony, „nożyce” zwiększają się o kolejne 15 miliardów euro (patrz Tab. 5).
Wreszcie CGIA przypomina, że dzięki ustawie budżetowej 2018 wprowadzono nową ulgę na składki dla procentu 50 z korzyścią dla przedsiębiorstw, przez pierwsze trzy lata umowy ze zwiększoną ochroną dla podmiotów w wieku poniżej 35 i z rocznym pułapem z 3 tysięcy euro; od 2019 próg jest obniżany do 30 lat (nie ukończono).
Ponadto oczekiwana ulga dla 2018 wzrośnie do 100 procent w dwóch przypadkach:
- wraz z podpisaniem umowy o zwiększeniu ochrony młodych ludzi do lat 29, zatrudnionych w ciągu 6 miesięcy od uzyskania kwalifikacji potwierdzającej, że przeprowadzili oni okresy naprzemienne lub praktyki w celu uzyskania kwalifikacji i dyplomu zawodowego lub wyższego wykształcenia lub zapisali się na program gwarancji dla młodzieży;
- dla wszystkich bezrobotnych przez okres dłuższy niż 6 w ośmiu regionach południowych (Abruzja, Molise, Kampania, Basilicata, Sycylia, Apulia, Kalabria i Sardynia) zatrudnionych na czas nieokreślony; w takim przypadku obniżki będą możliwe tylko przez okres 12 miesięcy (przedłużenie premii Południowej), zamiast miesięcy 36.