(autor: Massimo Montinari) Satanizm, jak każdy inny ”Kowen„To, co chcemy egzekwować, oferuje różne typy, zakres wyborów, do których nowy adept może się zbliżyć i zrobić to sam. Clarifier to badanie opublikowane w dniu WYKŁADY LUDZKIE I DIABOLICZNE (Diosalva.net), z których bardzo interesujące fragmenty zostały w całości zgłoszone.
Satanizm okultysta (lub tradycjonalista), Reprezentuje główny nurt satanizmu, który potwierdza istnienie szatana jako istoty osobistej (w formie indywidualnego ducha). Wzywają go jego naśladowcy, adorowani, czczeni jak Bóg, który, poświęcając się Mu, potrzebuje władzy, władzy nad innymi i spełnienia każdego pragnienia. Okultystyczny satanizm i czarna magia wydają się podążać tymi samymi krokami, obie zainspirowane wieloma doktrynami Crowleya. Szatan jest czczony jako potężna „istota” zdolna do zapewnienia okultystycznej wiedzy i ziemskich mocy dla „magicy„Bardziej przygotowany. Rytualizm jest bardzo złożony i czerpie wskazówki z różnych źródeł, takich jak Obojczyk Salomoniso Żydowska kabała. Aby okultystyczny satanizm należy do większości najczęstszych dewiacyjnych porządków satanistycznych lub masońskich, zwykle podzielonych na poziomy, stopnie i tytuły. Okultystyczni sataniści doceniają rolę biblijnego diabła, kusiciela i zła, zamiast go gardzić. Potwierdzają one chrześcijańską tezę, że „szatan jest zły„I jako taki jest czczony. Ten typ satanizmu różni się od „spirytualista”Ponieważ ten ostatni nie uważa szatana za„ zło ”. Okultystyczni sataniści są bardzo przywiązani do formy (ubrania, przedmioty, symbole itp.), Rytuałów (czarna msza, szabat itp.), Niektórych praktyk (czary, zło, orgie itp.) Oraz ofiar (zwierząt i czasami człowieka).
Duchowy (lub teistyczny) satanizm. Podobne do „okultystyczny satanizm„Reprezentuje najnowocześniejszą i„ politycznie poprawną ”formę. Miłośnicysatanizm spirytystyczny„Uważajcie szatana za nie-zły byt”bóg pochodzenia„Który postanowił dać człowiekowi wolną wolę, który chciał, aby zrozumiał, że człowiek jest potencjalnie bogiem. Duchowi sataniści będą zatem po prostu dążyć do pełnego duchowego wyniesienia, aby stać się „bogiem” samych siebie. Nie pochwaliliby gwałtownych praktyk i poświęceń przewidzianych w okultystycznym satanizmie jako części przeszłej, rażącej i przestarzałej spuścizny. Wolą poruszać się w bardziej subtelnych, mniej widocznych, hałaśliwych i uderzających płaszczyznach duchowych. Stosują magiczne praktyki, terapie energetyczne, jogę, transcendentalną medytację itp. W porównaniu z okultystycznym satanizmem deklarują się jako bardziej niezbędni i mniej zakotwiczeni w formowaniu, jednocześnie przyznając, że mają wiele wspólnych cech.
Racjonalistyczny satanizm (lub ateista). "racjonalistyczny satanizm„Jest nowszy od okultystycznego. Założona przez Anton LaVey w 1966 r. nie wierzy w istnienie Boga ani szatana jako istoty osobistej, ale uważa, że w nas i w kosmosie kryje się ukryta siła lub energia, którą można wydobyć, rozwinąć i oddać do dyspozycji, gdy praktykuje się perwersję. wszystkie formy związane z pewnymi bluźnierczymi obrzędami. Antona Szandora LaVeya (11 kwietnia 1930 - 29 października 1997) był autorem, muzykiem i Amerykański okultysta, Był założycielem Kościół Szatana, Autor Biblii Szatana. Szatan byłby zatem niczym więcej niż symbolem, idealizacją tej siły lub energii, która znajduje się w ludziach stłumiona i która jest katalizowana przez magiczne seksualne rytuały w celu jej uwolnienia i wzmocnienia. Ten typ satanizmu byłby pojmowany w niezwykle materialistycznym, hedonistycznym i antychrześcijańskim kluczu: jego wyznawcy przyjmują nazwę „szatan” jako buntownik przeciwko chrześcijańskiemu Bogu, a zatem jako bunt przeciwko całemu systemowi wartości chrześcijańskich , którzy wierzą w obskurantystów i podróbki. Proponują całkowicie antropocentryczną wizję rzeczywistości. W wielu przypadkach racjonalistyczny satanizm stanowi przedsionek okultystycznego satanizmu.
Gnostyczny satanizm, Gnostycki (manichejski) satanizm jest nurtem często mylonym z lucyferyzmem: w tej dziedzinie szatan nie jest postrzegany jako istota zła ani opisana w Biblii, ale jako boskość, która dała człowiekowi zdolność ewolucji i powrotu do pierwotnego boskiego stanu. Wywodzi wiele koncepcji z doktryn gnostycyzmu, chociaż zaprzecza gnostyckiej wizji świata materialnego rozumianego jako więzienie, z którego można uciec. Założyciel tego prądu, Dziekan Joseph Martin, przestawił całą serię pomysłów o różnych wspólnych cechach, należących do różnych szkół filozoficznych i duchowych, takich jak pitagoreizm, gnostycyzm, hermetyzm i kabała. Charakterystyczna cecha tej pracy polegającej na przestawianiu i łączeniu pozornie odmiennych idei jest również głównym kluczem do zrozumienia prądu gnostyckiego: to znaczy tak zwane „boskie” lub „nadprzyrodzone” można również wyjaśnić badaniem i prawami naukowymi, jako część wyższej rzeczywistości, ale nie z tego powodu pozbawionego logiki, faktycznie ściśle podlegającego prawom naukowym.
Wiele dzisiejszych szkół myśli uznaje prawa naukowe za niepodważalne dogmaty, takie jak możliwość zastąpienia Boga w generowaniu życia i decydowaniu o śmierci tak bardzo, że niektórzy samozwańczy naukowcy uważają się za podobnych do wszechmocnych bóstw, a życie jest jedynie czysto biologiczną ścieżką komórki i DNA. Ewolucja człowieka ma na celu powrót do stanu boskości, z którego pochodzi, przy użyciu narzędzi, którymi został obdarzony, i który szatan przyczynił się do konkretnego wykorzystania. Niewiedza, rozumiana jako brak wiedzy, jest postrzegana jako prawdziwy grzech, warunek, od którego człowiek musi się odkupić poprzez studia i wiedzę w szerokim znaczeniu, które są uzyskiwane przy ciągłym uzasadnieniu zarówno doświadczeń filozoficznych, jak i duchowy, zarówno fizyczny. Samo życie ma być swego rodzaju pokojem do nauki, którego doświadczenia są nieocenionym źródłem wiedzy i oświecenia. Życie, które zatem, zgodnie z „Gnostyczny satanizm”, Należy żyć w pełni, bez zewnętrznych wpływów, takich jak przesądy czy konwencje społeczne, ale z poszanowaniem dla siebie, innych i legalności. Wiele zasadGnostyczny satanizm„Są zatem praktycznie identyczne z ruchami ruchu racjonalistycznego LaVey'a, dla którego Martin zawsze przyznawał się do szacunku i podziwu.
Luciferism, W przypadku lucyferyzmu znajdujemy postać i kult lucyfera, rozważane w „doktryna katarska„Anioł, który został niesprawiedliwie wyrzucony z nieba i którego powrotu na ziemię oczekiwano. Lucyfer jest czczony jako zasada „dobra” w przeciwieństwie do boga zła i twórcy świata: Demiurga. Jest tak, ponieważ Bóg chciał odmówić ludziom wiedzy, która zamiast tego zaoferowała Lucyferowi postać węża Edenu. Lucyfer nie jest nawet identyfikowany jako szatan, ale jakoeon wiedzy, zwany także Sophia, Dla Lucyferian, którzy nawet nie określają się jako sataniści, zbawienie osiąga się dzięki wiedzy utrudnianej przez dogmaty i ślepą wiarę.
Kwasowy satanizm, Kwasowy satanizm składa się głównie z młodych ludzi, którzy zbierają się razem, aby zażywać i zażywać narkotyki, czytać teksty o satanizmie, słuchać muzyki satanistycznej i doświadczać pierwszych podstawowych rytuałów. Zjawiska stojące za zbezczeszczeniem kościołów i cmentarzy lub ofiarami zwierząt, o których często słyszymy w mediach, to głównie zjawiska związane z kwaśnym satanizmem.