یک ضربه واقعی رونق تورم همچنین باعث تجدید ارزیابی شدید حقوق پایان کار (TFR) شده است.TFR یک عنصر پاداش معوق است که بدون در نظر گرفتن نوع انصراف، پس از خاتمه رابطه کاری به کارمند قابل پرداخت است و ماهانه تعلق می گیرد. غرامتی است که پرداخت آن در زمان خاتمه رابطه کاری به تعویق می افتد، مگر اینکه استثنائاتی در قانون و مقررات قراردادی پیش بینی شده باشد که به قوانین دقیق مالیات آن نیز پاسخ دهد.] که می تواند به طور متوسط 1.500 یورو بیشتر به ازای هر کارمند در سال جاری برای کسب و کارهای کوچک هزینه داشته باشد که باعث هزینه اضافی برای این مشاغل با کمتر از 50 کارمند می شود که به طور محافظه کارانه حداقل 6 میلیارد یورو تخمین زده می شود.
این محاسبات توسط دفتر تحقیقات CGIA انجام شده است و یادآور می شود که کارمندان مشاغل کوچک با کمتر از 50 کارمند امکان انتقال حقوق پایان کار خود را به صندوق بازنشستگی تکمیلی دارند.طبق "گزارش سال 2022" کمیسیون نظارت بر صندوق های بازنشستگی (COVIP)، 6,7 میلیون کارمند ایتالیایی (دولتی و خصوصی) در صندوق های بازنشستگی تکمیلی ثبت نام کرده اند. درصد تأثیر بر کل کارکنان معادل 37,2 درصد است]، یا آن را در شرکت رها کنید [این امکان برای کارکنان شرکت‌هایی که بیش از 50 نفر کارمند دارند نیز وجود دارد، با این تفاوت که در صورت عدم سرمایه‌گذاری TFR در صندوق‌های بازنشستگی، مبلغ انباشته در شرکت باقی نمی‌ماند، بلکه توسط آنها به صندوق خاصی پرداخت می‌شود. توسط INPS مدیریت می شود]. با وجود اینکه هیچ تایید آماری دقیقی وجود ندارد، بخش زیادی از کارکنانی که در این شرکت های کوچکتر کار می کنند، همیشه فرضیه دوم را انتخاب کرده اند. بنابراین، هر سال مبلغی از حقوق پایان کار کنار گذاشته می شود [با استثناء قسمتی که در طول سال تعلق می گیرد معادل تقریباً یک ماه حقوق] دوباره ارزیابی می شود [تجدید ارزیابی سالانه مبلغ کنار گذاشته شده به عنوان TFR نیز به مبلغ پرداختی به صندوق INPS مربوط می شود، اما در مورد دوم، بار خود صندوق است.] طبق قانون 1,5 درصد به آن اضافه می شود که 75 درصد تغییر تورم حاصل در آذرماه نسبت به ماه مشابه سال قبل اضافه می شود. در پردازش، در نظر گرفته شد که مبلغی که برای هر کارمند در نظر گرفته می‌شود، با سابقه کار مرتبط است و تورم در دسامبر 2022 نسبت به ماه مشابه سال 11، 2021 درصد افزایش یافته است.
بنابراین، دفتر تحقیقات CGIA این فرضیه را مطرح کرد که کارگری که به مدت 5 سال در همان شرکتی با کمتر از 50 کارمند مشغول به کار بوده است، تجدید ارزیابی حقوق اخراج وی باعث افزایش هزینه‌های 2023 یورویی در بودجه سال 593 نسبت به آنچه بود، خواهد شد. با این عملیات در بازه زمانی استخدام تا سال 2020 مجدداً به کارمند شناخته شد. با این وجود، اگر مدت خدمت 10 سال باشد، افزایش 1.375 یورو با 15 سال خدمت بوده است، اما افزایش 2.003 یورو است. در نهایت، اگر کارمند به مدت 20 سال هر روز از درهای شرکت عبور کرده باشد، هزینه اضافی برای دومی به 2.594 یورو می رسد.
برآورد هزینه اضافی
لازم به ذکر است که عموماً کارمندان مشاغل کوچک نسبت به همکاران شاغل در شرکت های بزرگتر دارای سابقه خدمت کوتاه تری هستند. این دومی شرکت‌هایی هستند که به دلیل پرداخت حقوق «سنگین‌تر»، نسبت به شرکت‌های کوچکتر، گردش مالی «تشدید» کمتری دارند. همچنین باید تاکید کرد که تعداد کارکنان شرکت های کوچک که حقوق پایان کار خود را به صندوق های بازنشستگی منتقل کرده اند بسیار محدود است. همانطور که در بالا گفتیم، اکثریت قریب به اتفاق 6,5 میلیون کارمندی که در شرکت هایی با کمتر از 50 کارمند کار می کنند، آنها را به شرکت "ترک" می کنند. با فرض اینکه افرادی که انتخاب کرده اند آن را به صندوق بازنشستگی تکمیلی منتقل نکنند 4,3 میلیون نفر (تقریباً 66 درصد کل) هستند و میانگین سابقه خدمتی دارند که تخمین می زنیم 10 سال باشد، تغییر در تجدید ارزیابی TFR در مقایسه با میانگین پرداختی به کارمند در بازه زمانی استخدام تا سال 2020 مثبت و از نظر احتیاطی معادل حداقل 6 میلیارد بوده است. به طور خلاصه، برای یک میلیون و نیم شرکت با کمتر از 50 کارمند حاضر در ایتالیا، شعله ور شدن تورم، از نظر TFR، ضربه هولناکی را در پی خواهد داشت که به اثرات ناشی از افزایش "بی تدبیری" افزوده می شود. نرخ‌های بهره تصمیم‌گیری شده توسط بانک مرکزی اروپا، بسیاری از سیستم تولید کشور ما را با مشکل مواجه کرده است.
نگهداری آن در داخل یک مزیت برای کارآفرینان است
با این حال، ذکر این نکته مفید است که حقوق پایان کار نوعی حقوق معوق است. اگر کارمند تصمیم بگیرد او را در شرکت "ترک" کند، پیامدهای مالی نیز می تواند منفی باشد، همانطور که امسال اتفاق افتاد. با این حال، هنوز هم برای شرکت مطلوب است که کارمند به این تصمیم پایبند باشد. در واقع، برای مقابله با کمبود نقدینگی که همیشه مشخصه زندگی روزمره این واقعیت ها بوده است، داشتن منابع اضافی در دسترس، حتی اگر «مال» نباشد، مهم است. پولی که کارآفرین «قرض» دارد و باید حداقل بخشی از آن را به هنگام درخواست کارمند خود در طول دوره کاری یا به طور کامل در پایان رابطه کاری به کارمند خود بپردازد.
کسب و کارهای کوچک در جنوب بیشترین جریمه را دارند
بدون داشتن اطلاعات موجود در رابطه با تعداد کارمندان شاغل در شرکت‌هایی با کمتر از 50 کارمند که تصمیم به انتقال TFR خود به صندوق‌های بازنشستگی دارند، در سطح سرزمینی، می‌توانیم فرض کنیم که کسب‌وکارهایی که بیشترین تأثیر را از نظر مالی از تجدید ارزیابی پرداخت‌های بازنشستگی دارند. کارکنان آن در مناطقی بودند که وزن شرکت های کوچک از نظر کارمندی بیشتر است. بنابراین، بحرانی ترین وضعیت باید بر جنوب و به ویژه ویبو والنتیا تأثیر می گذاشت، جایی که 91 درصد از شرکت های دارای کارمند در استان کمتر از 50 کارمند دارند. پس از آن تراپانی (89,3 درصد)، آگریجنتو (88,7 درصد)، نوئورو (88,3 درصد)، کامپوباسو (86,1 درصد)، پراتو (85,7 درصد)، گروستو (85,6 درصد)، کوزنزا (85,1 درصد)، ایمپریا (84,7 درصد) قرار دارند. ) و بارلتا آندریا ترانی (84,3 درصد).
در عمق: برخی از نکات فنی در مورد TFR
پس از خاتمه رابطه کار، کارگر حق دارد از دستمزد اخراج شود. این رفتار با مجموع ذخایر سالانه بر اساس حقوق ناخالص وی مطابقت دارد. به طور خاص، سهمیه سالانه TFR برابر با 6,91٪ از حقوق ناخالص سالانه او است (حقوق ناخالص تقسیم بر 13,5 خالص سهم اضافی معادل 0,5٪ از خود حقوق).
کارمند می تواند تصمیم بگیرد که حقوق پایان کار را در شرکت واگذار کند یا به کارفرمای خود دستور دهد که آن را به صندوق بازنشستگی تکمیلی منتقل کند. حقوق پایان کار باقی مانده در شرکت توسط شرکت هایی با کمتر از 50 کارمند در یک صندوق ویژه کنار گذاشته می شود و توسط شرکت هایی با بیش از 50 کارمند به صندوق خزانه INPS واریز می شود.
حقوق پایان کار که برای تأمین مستمری تکمیلی در نظر گرفته نشده است، خواه در شرکت باقی بماند یا به صندوق خزانه INPS سرازیر شود، به منظور حفظ ارزش آن از تورم، سالانه تجدید ارزیابی می شود.
در مورد شرکت‌هایی که حداقل 50 کارمند دارند، بار تجدید ارزیابی همچنان بر عهده صندوق خزانه داری INPS است، در حالی که برای شرکت‌هایی که کمتر از این میزان هستند، بار تجدید ارزیابی به عهده مالکان است.
تجدید ارزیابی سالانه TFR با اعمال بر مقدار کنار گذاشته شده (به استثنای بخش انباشته شده در طول سال)، نرخی متشکل از 1,5٪ در مقدار ثابت و 75٪ افزایش تورم در مقایسه با ماه دسامبر سال گذشته
برای سال 2022، نرخ تجدید ارزیابی به ویژه بالا بود، معادل 9,974576٪، ناشی از مجموع نرخ ثابت 1,5٪ و 75٪ از تغییرات تورم معادل 11٪. در نتیجه، در سال 2022، شرکت‌هایی با کمتر از 50 کارمند شاهد افزایش قابل‌توجهی در وزن تجدید ارزیابی حقوق پایان کار بودند که کارمندان ترجیح دادند به صندوق‌های بازنشستگی تخصیص ندهند.